Hoofdcategorieën
Home » One Direction » I need your love. » Hét verhaal.
I need your love.
Hét verhaal.
Ik zat op mijn kamer, en zat achter mijn laptop. Ik had alle codes geactiveerd, en als ik gewonnen had, werd dat gemeld via mijn e-mail. Ik schoof mijn laptop aan de kant en plofte op mijn bed neer. Ik dacht terug aan wat Marc mij had aangedaan. Het was verschrikkelijk.*Dingdong* Loeide de bel door het huis. Ik had mijn jurk al aan, en rende stuntelig met mijn high heels de trap af. Ik deed de deur open en mijn date voor het schoolfeest stond recht voor mijn neus. ''Hey,darling!, ziet er goed uit!'' Zei Marc gevleid. ''Ehm, dankje!'' Zei ik verlegen terug. ''Zullen we nu gaan of..'' vroeg Marc. ''Ja is goed.'' Zei ik sukkelig terug. ''MA-HAMM!'' Schreeuwde ik naar de woonkamer. ''Wat is er, lieverd.'' Zei ze voorschutzettend terug. ''Wij gaan.'' ''Oké, veel plezier, en geen domme dingen doen he'!'' Riep mijn moeder terug. ''Nee-hee.'' Zei ik terug terwijl ik met mijn ogen rolde. We liepen naar buiten en wandelden samen naar het schoolfeest. ''Heb je er zinin?'' Vroeg Marc aan mij. ''Jawel.'' ''Klinkt niet zo verheugend.'' Zei Marc met een ongeruste stem terug. ''Hm.'' mompelde ik zachtjes terug. We liepen langs een weg, die ik niet kende. ''Lopen we wel goed?'' Vroeg ik met een verkilde stem. ''Ja.'' Zei Marc duidelijk en direct. We liepen door een park en opeens stopte Marc met lopen, en hield mijn arm beet. ''Wacht.'' Zei hij met een lage, bangmakende stem. Ik bevroor (niet echt natuurlijk). ''Wat is er dan zit je veter los?'' Zei ik ongemakkelijk. Hij grijnsde en fronste tegelijk. ''Meekomen.'' Beveelde hij mij. Ik wou niet, maar wat moest ik anders doen, roepen? Nou dan zou ik niet ver komen want er woonden geen mensen dichtbij. Toch deed ik één kleine poging. ''Help!'' Schreeuwde ik uit. ''Houd je bek.'' Zei Marc kortaf terug. Hij nam me mee naar een soort boomhut. Er zaten mensen, maar niet de mensen waarop ik gehoopt had. Marc smeet me neer op de grond, (waar allemaal verrotte blaadjes lagen). Achter me hoorde ik drie jongens lachen. Ik rook een vieze, kruidige geur. Ik keek angstig om me heen, en Marc ging op me zitten, zodat ik niet kon ontsnappen. Hij greep naar mijn blouse en trok 'm los. ''Rot op! Waarom doe je dit!'' Krijste ik in zijn gezicht. Hij reageerde niet. Het enigste wat hij deed was een gemeen lachje opzetten. Na mijn blouse, trok hij mijn t-shirt uit, die ik onder mijn blouse had. Daar lag ik dan, helemaal machteloos. Ineens zag ik een hond de hut in tippen. En daar achteraan een man. ''He!, laat dat meisje met rust!'' Schreeuwde de oude man naar de vier jongens, die overduidelijk stoned waren. Marc en zijn club renden snel weg, en ik lag daar nog, met mijn blouse en t-shirt uit. Wat génánt.. Naja, ik moest verdomme niet zeuren, ik was immers gered, en daar moest ik al suuuupper blij mee wezen. Ik greep snel naar mijn shirt, en de oude man vroeg ------- Dit hoofdstuk word vanavond nog afgemaaktt. (:
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.