Hoofdcategorieën
Home » Overige » Brieven. | Ft. Hermelien [GEDWONGEN PAUZE] » Brief 5: - Darkness -
Brieven. | Ft. Hermelien [GEDWONGEN PAUZE]
Brief 5: - Darkness -
Ik staarde met geheven hoofd voor me uit, mijn handen tot vuisten gebald. De laatste resten gevoellens sloten zich om de brief en ik haalde diep adem. Het etiket op de fles was vervaagd maar ik kon mijn naam zien schitteren. Daniel sloot zijn armen om mijn middel en bracht zijn lippen naar mijn oor.
‘Wat wilde je gaan doen?’ grijnsde hij en de woorden op het perkament sloegen me.
‘Ze kende iemand, een Zielloze.’ fluisterde ik en Daniel leek verast.
‘Ik heb het niet zo op Ziellozen, ze zijn achterbaks en onderdanig aan Engelen…’ gromde hij en ik greep hem steviger vast.
‘Het pentagram,’ zei ik en zijn ogen fonkelden van enthousiasme.
‘Heel goed, popje,’ grijnsde hij en ik drukte mijn lippen speels op die van hem. Het maakte me niets meer uit of ik verliefd op hem was of niet. Het enige wat er van de Engel in mij was overgebleven was de sterveling. In een ademzucht verscheen de bekende woonkamer van het landhuis. Ik bundelde mijn kracht, het voelde kil en koud aan in mijn handen. De gierende wind liet alle meubels versplinteren en Daniel zuchtte afkeurend.
‘Jij bent nogal ontembaar liefje,’ grijnsde hij en ik greep hem bij zijn nek.
‘Je hebt erom gevraagd,’ fluisterde ik en hij haalde zijn schouders op.
‘Ik moet toegeven je bent veel plezieriger zonder al die gevoellens,’ zei hij en we knielden neer op de marmeren vloer. Nagels krasten over de ondergrond, ik liet me leidden door het instinct. Het instinct van een Engel, een wezen gecreëerd door God. We kruisten onze handen in het midden van het pentagram en gaven elkaar een hand.
Hij knikte kort en ik haalde diep adem. Een pentagram kon een Zielloze of een Engel oproepen, wat niet gevaarlijk was. Het werd alleen gevaarlijk als een Demon hen opriep, wij konden hen martelen voor informatie.
‘Ego te appellem, Deus. Date mihi puellam sine anima Jade!’
‘Ego te appellem, Deus. Date mihi puellam sine anima Jade!’
Een lichtflits knetterde door onze lichamen en we lieten elkaar los. Starend naar het meisje gevangen in de kooi van licht. Ze gromde en probeerde door de onzichtbare muren van het pentagram te breken.
‘Jade?’ vroeg ik koel en ze keek me geschokt aan. Ik glimlachte onverbiddelijk en Daniel lachte venijnig. Jade zag er aards uit en ik kon het me heel goed inbeelden dat een Zielloze als zij op een middelbare school zat. Engelen waren niet altijd even rechtvaardig, soms lieten ze de Ziellozen gewoon wat dollen met stervelingen. Ik had hen altijd al veracht want zodra ze dat deden, hadden ze je in hun macht. Dan konden ze je wanneer ze maar wilden doden. Geïnjecteerd worden met gif was slechts een fractie van wat ze echt konden aanrichten. Mateo had ooit verteld dat een sterveling zichzelf de ogen had uitgekrabd, ik rilde toen de herinnering mijn hart raakte.
‘Ostendam tibi peccata tua,’ beval ik en Jade kromp ineen toen Daniel haar huid verschroeide. Vuur siste als slangen en ik keek ademloos toe hoe ze brak.
‘Ik moest het meisje vervloeken, de Engelen hadden het me opgedragen,’ piepte ze en ik balde mijn handen tot vuisten. Het vuur werd intenser en Daniel genoot van haar pijn.
‘Door wie werd jou dat opgedragen?’ vroeg hij grijnzend en ik liet het vuur naar haar schouderbladen glijden.
‘Door de Raad!’ gilde ze en ik liet los. Het licht verdween en ik zakte door mijn knieën. Zoekend naar een vel perkament om alles wat gebeurd was op te schrijven. Tranen rolden onophoudelijk over mijn wangen en Daniel verdween zonder iets te zeggen. Herinneringen ketenden zich om mijn lichaam en ik voelde me afschuwelijk. De klok tikte genadeloos verder en iedere seconde werd ik duisterder, donkerder en onomkeerbaar als het gif in haar aderen.
Ik beloof dat we hen zullen wreken, ik en Daniel gaan naar het Engelenrijk om uit te zoeken waarom dit gebeurde. Ik geloof niet in toeval, net zomin ze mij verbannen hebben.
Iets moet ons verbinden, waarom haatte Jade jou zo?
Ga naar haar toe, probeer er alles aan te doen om informatie te krijgen. Ze is verzwakt door Daniels martelingen, ik geloof dat je dat kan.
Morgenochtend bij zonsopkomst zal een vriend van mij jou helpen, hij blijft bij jou. O, en maak je geen zorgen, je moeder zal hem niet kunnen zien. Engelen kiezen er zelf voor wie hen kan zien en wie niet.
Bedankt voor alles, ik geloof in jou goedheid… dat houd me wakker.
Liefs
Lyra Ravenhart.
Ik veegde mijn tranen weg en stond op, de brief moest zo snel mogelijk naar haar toe. Het gat in mijn ziel schreeuwde en ik sloot vermoeid mijn ogen.
Ik wilde ons lot veranderen, voor het te laat was.
Reacties:
Heftig!!!
Echt heel goed geschreven!
Een melding is op zijn plek!
x
p.s. Kan dit toevallig gebasseerd zijn op Mortal Instruments?
Wow. Dàt had ik niet verwacht.
Mooi geschreven! De grammatica van het Latijn klopt niet volledig, maar dat is een onbenullig detail, haha.
Melding?
MELDING!!!
ik wil echt weten hoe het verder gaat, snel verder please!!