FanFic.nl

Zoveel-shot

170 - deel 5

‘Waar is ze? In bed met die klootzak?’ Zayns stem galmde door het gehele appartement en direct zat ik rechtop in bed.
Deuren warden met geweld opengetrokken om daarna met een massaal kabaal weer dichtgeslagen te worden. Zayn bleef schreeuwen en Louis probeerde hem te kalmeren.
De slaapkamerdeur van Harry klapte met een enorme klap tegen de muur en liet me een furieuze Zayn zien. Zijn ogen waren rooddoorlopen, zijn wangen rood van woede. Hij boorde zijn tanden in zijn onderlip terwijl hij zijn handen steeds tot vuisten spande.
Harry lag nog steeds naast me, zijn armen achter zijn hoofd gevouwen en zijn gehele houding net zo relaxed.
‘Ik zei het toch, er is niets gebeurd en ze was ziek dus is ze blijven slapen.’ Louis werd duidelijk zenuwachtig van Zayn, hij had er ook al het recht toe; Zayn leek op ontploffen te staan.
Voorzichtig glimlachte ik naar hem.
‘Goedemorgen.’
‘Wat nou goedemorgen, noem je dit een goede morgen! Je moeder belt me facking op dat je fucking niet thuis bent gekomen en graag zeker wil weten dat je facking bij mij bent, maar je bent facking niet bij mij want je ligt facking bij die facking klootzak in zijn facking bed!’ Zayns vuist sloeg met enorme kracht tegen de muur, wat een enorme klap opleverde. Zijn ademhaling was gejaagd en zijn lichaam schreeuwde; pas op!
In mijn diepste binnenste was ik nu bang voor Zayn maar dat zou ik nooit hardop toegeven en ook nooit tegen iemand zeggen. Ik was een sterke vrouw en zou voor mijn waarden opkomen. En natuurlijk wist ik dat als het erop aan zou komen ik het toch niet zou redden en Zayn me kon verkruimelen als een beschuitje, maar daar probeerde ik niet aan te denken – hij was mijn vriendje.
Ik wilde dit stoppen. Dit vervelende gewauwel in mijn hoofd dat ik bang was, de agressie van Zayn, de reden zijn dat Zayn zo boos was. Ik moest het stoppen want straks had iemand in deze ruimte een blauw oog, en dat kon werkelijk iedereen zijn.
‘Ik ben nog niet klaar! Laat me uitpraten!’ bulderde Zayn direct wanneer ik mijn mond opendeed. Met grote ogen staarde ik hem aan.
‘Ik heb het zo fucking vaak gepikt dat je naar Harry keek en medelijden met hem had en sorry wilde zeggen en nu pik ik het fucking niet meer! Je ligt godverdomme in een fucking bed met hem! Ik ben je vriend – herinner je nog – ik hoor bij je in bed te liggen! Niet die fucxking pikkenlikker! \Ik ben het spuugzat dat je een beetje tussen ons in wandelt en ons beiden aan een lijntje houdt! Ik wil dit fucking niet meer! Je bent mijn vriendin en zou volledig voor mij alleen moeten gaan! Ik heb je gesteund, natuurlijk, maar je ligt nu fucking in bed met die fucking idioot!’
‘Zayn, alsjeblieft! Haal adem!’snel stond ik op mijn voeten tegenover mijn vriend, ‘Je doet alsof ik ooit ben vreemdgegaan, maar dat ben ik niet! Wanneer ik Harry heb gezoend hadden wij niets, jij had zelfs iets met die trutten slet! En ja, misschien was het wel dom en een fout en weet ik veel! Maar ik heb er geen spijt van, want Harry hier is er tenminste echt voor me!-‘ Zayn onderbrak me:
‘Hij heeft je vijf dagen genegeerd!’ riep hij uit.
‘Laat mij dan ook uitpraten! Ik zat fout, ik weet het, en ik moet weg gaan, ik weet het. Maar als ik zo ziek ben dat ik niet eens kan staan en Harry me daarom niet naar huis laat gaan, dan verwacht ik van mijn vriend dat hij bezorgd is om mij en me niet uit staat te schelden en boos op me wordt omdat iemand anders voor mij gezorgd heeft terwijl ik zo ziek was! Je zou hem moeten bedanken en hem moeten behandelen als je beste vriend want dat was hij en ik snap niet waarom jullie een meisje fucking boven jullie vriendschap uit laten komen!’ Mijn tranen in mijn ogen en mijn armen stijf aangespannen keek ik weg van Zayn naar Harry. Ik mimede een sorry, voordat ik mijn schoenen van de grond griste en langs Zayn, langs Louis, naar beneden stormde om daar mijn jas te pakken en het appartement te verlaten.
‘Ren voor alles maar weg, bitch!’


‘Mama.’ Huilend stortte ik me in mijn moeders armen, waarna ze me direct stevig tegen zich aan trok. Haar warme armen lagen strak om me heen, als een klein coconnetje. Haar parfum drong mijn neus binnen, waardoor de tranen nog sneller leken te gaan stromen. Ik had dit gemist.
‘Wat is er lieverd?’ Vroeg zij met haar warme stem, de bekende klank van bezorgdheid erdoor heen gevlochten.
‘Ik heb het allemaal verprutst, bij Zayn en de rest, en ik wil het niet meer, ik wil hier niet meer zijn, mama.’ Hikte ik. Haar gezicht vouwde zich in haar ik-denk-na-uitdrukking en met een bescheiden geruststellende glimlach liep ze met me mee naar de bank.
‘Kom maar even tot rust, dan maak ik thee en praten we eventjes goed, oke?’ Mijn moeder gaf me een schouderklopje, waarna ze de keuken in verdween.
Het gevoel in mijn borstkas was verscheurend. Zayn en Harry en de rest van de jongensgroep waren alleen maar problemen en stress, veroorzaakt door mij, en ik wilde het niet meer. Ik wilde er niets meer mee te maken hebben en ze vergeten en nooit meer aan hen denken. Natuurlijk wist ik dat nooit wel een heel lang was en dat ik maar al te zeker aan ze zou denken, maar ik wilde hen geen pijn meer doen en ik wilde niet meer voor problemen zorgen en ook de ruzies maakten me gek. Mijn gedachten liepen door elkaar heen en in elkaar over en zo was het al maanden. Sinds Zayn op tour was gegaan.
Verschrikkelijk.
Ik wilde dus opnieuw beginnen. Maar hier had ik mijn familie en mijn moeder. Met haar bekende Chanel parfum en haar warme handen en haar prettige gezichtsuitdrukking. En mijn vader waarmee ik vroeger altijd zo had kunnen lachen en waarmee ik altijd zat te lezen en stoeien. Ik was groot geworden en me alleen maar op mijn eigen leven met mijn eigen vrienden en mijn eigen werk gericht.
En niet eens aan wat het beste was voor die vrienden.
En voor mij.
En nu moest ik één keer aan mijn vrienden denken. Doen wat het beste voor hen was. En opnieuw beginnen.
‘Kijk eens aan, een kopje thee.’ Mijn moeder zette een dienblad met een twee kopjes thee en een theepot op tafel. Verder stond er nog een bordje met verschillende koekjes bij en had ze een doos tissues mee gegrepen.
Mijn moeder ging naast me zitten, gaf mij mijn kopje thee aan en keek me aan.
‘Vertel het eens.’ Ze ging kort verzitten en nam een voorzichtig slokje thee.
‘Ik ga weg.’


_______________________________________________________

Zijn jullie team Harry of team Zayn?? haha. En wat vinden jullie van Alisha's besluit?

x

Reacties: