FanFic.nl

Persoonlijke Stand Alones

- lovelouis

Het is half 3 's nachts en ik was echt bezorgt. Harry was met de jongens gaan stappen en hij is nog niet thuis gekomen. Ik heb hem zo vaak proberen te bellen en ik heb hem duizend keer ge-smst maar hij antwoord niet.. Ik viel bijna in slaap op de bank tot iemand hard de deur dicht slaat. Snel stond ik op en ik zag Harry dronken in de gang lopen. Hij viel bijna bij elke stap die hij nam. "WAAR BEN JE GEWEEST?" schreeuw ik. "Ssst, ik wil Jacqueline niet wakker maken, dan krijg ik veel problemen." Lacht hij. Hij herkent me niet eens meer. "IK. BEN. JACQUELINE." Schreeuwde ik naar hem. "Hey babe, kon je niet slapen?" Vroeg hij, alsof er helemaal niks gebeurd was. "Nee, ik kon niet slapen omdat jij niet thuis kwam op de tijd dat je me verteld had!" Schreeuwde ik nu zo hard dat de buren mee konden luisteren. Hij leunde tegen de kast die in de gang stond, als hij dat niet deed viel hij om. "Oh hou je mond, laat me gewoon slapen." Antwoordde hij geïrriteerd. Hij probeerde langs me heen te lopen maar hij moest zich vasthouden aan de muur om niet om te vallen. "Kijk dan hoe dronken je bent! Je kunt niet eens normaal lopen! En dan moet ik men mond dicht houden? Je weet niet hoe bezorgd ik was!" Ik loop achter hem aan naar de woonkamer waar hij zichzelf op de bank liet vallen. "Ik ben nu toch thuis! Zie je dat niet? Niks gebeurd." Zei hij en hij deed zijn schoenen uit. "Je zou twee uur geleden thuis moeten zijn! Dan zou ik niet ongerust zijn! Maar kijk je nu! Dronken en twee uur te laat!" Hij slaakte een grom en legde zichzelf languit op de bank. "Kan ik er wat aan doen dat jij saai bent! Taylor ging gezellig met me mee naar het feestje." Zei hij, maar meteen had hij er spijt van toen hij zag dat het me pijn deed. "Nee babe, dat is niet hoe ik het bedoelde.." Hij probeert op te staan maar hij was te dronken om op zijn eigen benen te staan. Ik keek naar het plafond en beet op mijn lip, proberend om mijn tranen in te houden. "Dus.. Ik ben saai?" fluisterde ik. Ik kruiste mijn armen over elkaar. "Waarom ga je dan niet terug naar die facking Taylor? Ze is toch heel gezelliger dan ik?" Zei ik en toen begonnen de tranen te komen. Ik rende naar onze kamer en deed de deur achter me op slot. Na een paar minuten hoorde ik zware voetstappen op de trap en niet later klopte Harry op de deur. "Babe, Jacqueline, je weet dat ik het zo niet bedoelde!" Zei hij vanaf de andere kant van de deur. "WAAROM ZEI JE HET DAN?!" Schreeuwde ik hopend dat hij me niet hoorde snikken. Hij zucht.
"Open de deur alsjeblieft."
"Nee."
"Babe alsjeblieft."
"Stop met me babe te noemen!"
"Nee babe, ik stop daar niet mee. Alsjeblieft open de deur. Ik meende niks van wat ik zei. Ik ben een dronken klootzak. Ik hou zoveel van je. Ik heb geen recht om je te vergelijken met Taylor. Je bent zo veel keer beter. Je bent alles wat ik nodig heb. Ik heb niks anders meer nodig. Ik hoop dat je dat beseft. Ik hou ervan hoe je er altijd voor me bent en om me geeft. Ik hou ervan hoe makkelijk je me aan het lachen kunt maken. Ik hou van je lach. Ik hou van je ogen, je gezicht, je lichaam, je persoonlijkheid. Ik hou van alles en ik heb zo'n geluk je te hebben. Maar ik weet dat ik je niet waart ben, je verdient zóveel beter dan iemand als ik. Iemand die dronken word en schreeuwt naar zijn meisje. Iemand die de meeste tijd weg om te reizen. Iemand die niet altijd in de buurt is. Iemand die altijd bezig is. Jij verdient dat niet. Ik verdien je niet." Zijn sten brak bij de laatste zin en ik weet dat hij bijna begon te huilen. Mijn ogen waren al vol tranen en alles wat hij zei was niet waar. Hij verdient me wel. Hij betekent alles voor me en ik kan hem niet laten gaan en hem laten denken dat hij zo slecht is. Ik liep naar de deur en langzaam opende ik hem. Ik zie een huilende Harry zittend op de grond tegen de muur. Hij zag me in de deuropening staan en hij stond op. "Jacqueline, het spijt me echt. Sorry." Ik liep naar hem toe en gaf hem een stevige knuffel. Hij gaf me een knuffel terug en slaakte een zware zucht. "Denk niet zo slecht over jezelf schatje." Fluisterde ik in zijn shirt. "Ik hou ook van jou Harry." "Het spijt me echt." Zei hij nog een keer en knuffelde me nog steviger. "Het is goed." antwoordde ik. Ik maakte me los en keek naar hem. Onze ogen waren rood van het huilen. "Ik hou zoveel van je. Echt waar." Zei hij en hij drukte zijn lippen op de mijne.

Reacties:

lovelouis zei op 23 aug 2013 - 19:32:
OMG!!!!!!
Superrrrrrrrr!!!!!!!!!!
Dit is zo'n geweldige sa!!!!!