Hoofdcategorieλn
Home » One Direction » Dark turns into light Niall Horan » Stalking 010
Dark turns into light Niall Horan
Stalking 010
POV Jade
Ik wist niet echt wat ik moest doen. Ik keek naar een paar tweedeklassers die me aanstaarden. Dit zou de nieuwe trending topic van de school worden. Ik zuchtte en herstelde mezelf. Ik draaide me om en liep naar binnen, terug de aula in. De creep. Gadverdamme. Ik liep naar mijn kluis, ik had geen zin om dit hele verhaal te moeten vertellen aan de rest. Ik trok mijn kluis open en keek naar een papiertje dat eruit waaide. Ik bukte om het op te rapen. Het was uit een schrift gescheurd. Toen ik weer overeind stond vouwde ik hem open.
Parkeerplaats, 15.30, wacht op je - Niall
Wat een grapjas. Grommend propte ik het papier in mijn tas. Ik wisselde mijn boeken en keek hoeveel tijd ik nog over had. Twintig minuten. Waarom ging de tijd zo langzaam? Ik zuchtte en liep terug naar de kantine, waar een grote menigte om iets heen stond. Ik liep naar ons groepje toe en ging zitten.
"Zozo, heb je je grote vriend gedumpt?", vroeg Trevor terwijl hij recht in mijn ogen keek. Ik trok een grimas.
"Ik zou maar oppassen, want hij slaat je zo in elkaar", begon Harriet, "die spieren, oh god. Daar kan jij nog een puntje aan zuigen, Trev. En die stem, god oh god. Ik snak naar zo'n goddelijke blonde god als die Niall. Zeg, lieve Jade, als jij hem niet meer hoeft ben ik-"
"Waarom staat iedereen daar?", onderbrak ik Harriet. Ze keek me beledigd aan. Ik lette er niet op. Ze mocht hem hebben. "Ze hebben een of andere actie vanwege het honderdjarig jubileum van de school", mompelde Olivia. Ik knikte.
"Je kan er briefjes in hangen met een bericht voor iemand anders", vulde Poppy aan. Ik knikte. Weer zo'n kansloze actie. De school wist echt niet hoe ze met hun geld om moesten gaan. Ik keek naar de menigte die druk bezig was met witte papiertjes in de vorm van een wolkje in te vullen. Daarna pakten ze een speld en prikte hem in de boom. Ik zuchtte en pakte mijn brood. Ik had geen honger. Ik keek rond of ik Niall ergens zag lopen. Hij was van de aardbodem verdwenen. Ik voelde een tikje op mijn schouder. Ik draaide me om en keek in de ogen van Calvin, een jongen uit de examenklas. Normaal negeerde hij me altijd. Ik keek hem vragend aan.
"Je moet even in die boom kijken", schaterde hij. Ik keek hem strak aan. Wat had die klojo gedaan? "Hoezo?", zei Poppy terwijl ze opstond. Ik deed hetzelfde.
"Kijk zelf maar", grinnikte Calvin. Poppy en ik keken elkaar even aan en liepen daarna achter hem aan. Ik duwde me door de menigte heen naar de boom toe. Calvin wees het juiste briefje aan. Ik keek naar het handschrift.
Jade Hall doet het met Niall Horan
Onder de tekst stonden een jongen en een meisje vreemde dingen met elkaar te doen. Met een rood hoofd trok ik het briefje van de boom af. Door de enorme kracht waarmee ik het briefje van de boom af trok viel de boom om. Zonder te kijken liep ik weg.
"Dat gaat niet zomaar, dametje!"
Ik keek achterom, naar de conciërge die achter me aan kwam hobbelen. Ik begon te rennen. Met een vaart rende ik door de gangen heen, de trap op en dook een wc in. Eenmaal aangekomen trok ik me terug een wc hokje in. Ik leunde tegen de muur aan en keek naar het papiertje. Wat een grapjas. Ik had geen idee wie het was geweest. Het kon iedereen zijn. Misschien was het Niall zelf wel. Ik dacht aan het papiertje in mijn kluis. Ik viste in mijn broekzak en haalde er het verfrommelde papiertje van Niall uit. Ik keek naar de twee papiertjes en bestudeerde de letters. Met grote ogen keek ik naar de handschriften. Ze waren precies hetzelfde. Godverdomme.
Reacties:
HAHAHAHAHAHAHAHAHA GEWELDIG
meldiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing
Ahahahaha Niall c':
snel verder en meldung voor mij (:
echt een super verhaal!
X
OH GOD NIALL