FanFic.nl

Forest Gone | Ft. 1Dlovez [PAUZE]

-02- De Brief

Lana:
Ik word wakker van een lichte bries en gekriebel op mijn gezicht. Ik open één oog en gil het uit. Over mijn gezicht lopen allemaal rode mieren. Ik begin ze wild van me af te slaan.
‘OMG, rode mieren!’ schreeuw ik en er klinkt gemompel van links. Het is Zayn die wakker wordt. Als hij de mieren ziet begint hij ook als een meisje te gillen. Nu wordt iedereen wakker en allemaal gillen ze het uit, behalve Kathy en Louis. Louis heeft de slappe lach en rolt over de bosgrond en Kathy kijkt hoofdschuddend toe. Dan loopt ze naar een boom, plukt wat bladeren, loopt naar mij toe en schept de mieren weg.
Als alle mieren weg zijn, zucht ik opgelucht. Dan valt er een stilte en opeens galmt het gelach van Louis weer door het bos. Nogsteeds ligt hij op de grond te rollen met zijn handen op zijn buik. Ik sta op, pak de bal uit Zayn’s rugzak en gooi de bal tegen Louis’ zaakje aan. Hij stopt acuut met lachen en blaast zijn wangen op. Zijn hoofd loopt rood aan en hij kijkt bijna scheel. Dan piept hij:
‘Sorry Lana, ik zal je niet meer uitlachen!’ Ik kijk trots naar Louis en loop dan naar de poort, want daar is de bal terecht gekomen. Hij is best ver weg gestuiterd, Louis is heeft een goede vering! Ik wil de bal oprapen, maar ik stoot met mijn arm tegen een losse steen. Er klinkt weer luid gekraak, en deze keer ook geschraap. Dan splijt de aarde weer open en verschijnt er deze keer geen kist, maar een grote totem. Mijn ogen worden groot en snel loop ik naar de totem. De bal wordt vergeten en iedereen verzamelt zich om de totem. Het is een brede, ronde paal van zo’n twee meter hoog en zo’n dertig cm breed. In het midden staan vier lijnen in het steen gegroefd. Tussen de eerste twee lijnen zitten vijf lege gaten in de vormen van een vlinder, een ovaal, een driehoek met ronde punten, een ovaalvormige achthoek, een vorm die een beetje op een auto lijkt en een hart.
Tussen de andere twee lijnen zitten ook vijf lege gaten, maar dan in de volgende vormen:
Een rechthoek, een vierkant, een druppel, een cirkel en een ster. Iedereen bestudeerd de vormen goed en Liam is de eerste die wat uitbrengt.
‘Hé! Daar, in dat hartvormige gat, zit een brief!’ Hij brengt zijn hand naar het gat en peutert het briefje eruit. Daarna vouwt hij hem open en leest voor:

Aan de volgende voorbestemden:
Hallo reizigers,
Aangezien jullie nu deze brief lezen, hebben jullie het portaal ontdekt, gebruikt en weten jullie ook dat er geen weg terug is. Dat laatste wat ik vertel is niet helemaal waar…
Jullie hebben de totem gezien, er zitten allemaal gaten in verschillende vormen in.
In die gaten moeten stenen komen. Er zijn 10 stenen, voor ieder één.
Ja, voor ieder één, want elke andere reiziger zou nooit door het portaal kunnen komen. Enkel de voorbestemden kunnen dat. Alleen wezens die in dit bos thuis horen, kunnen vanuit de mensenwereld dit bos bereiken.
Maar goed, ik dwaal af. Zoals ik al zei, per persoon één steen. Ik neem als voorbeeld de ster, er is maar één iemand die de eigenaar is van deze steen. Als de verkeerde persoon de steen aanraakt, zal deze donkerrood kleuren en zal de persoon zijn handen lelijk branden.
De stenen liggen verspreid door het hele bos, oftewel: overal en nergens want dit bos is eindeloos! (stiekem moet ik nu heel hard lachen om jullie zielenpietjes.)
Als elke steen de juiste eigenaar heeft gevonden, moeten deze geplaatst worden in de totem. Daarna zullen ze allemaal in hun kleur oplichten (onderaan de brief staan de kleuren waarmee de stenen zullen oplichten bij de juiste persoon.).
Dan zal de totem terug de grond in gaan, het portaal open en wanneer jullie terug zijn in de mensenwereld, zal het portaal voor jullie voor altijd sluiten. Alleen de volgende voorbestemden kunnen er doorheen. Maar, het portaal sluit voor jullie ook wanneer een steen vijf keer door de verkeerde persoon wordt vastgehouden. Als een steen goed terecht is gekomen, krijg je weer vijf kansen voor de volgende steen. Om weer naar huis te komen als het portaal sluit doordat de steen vijf keer is aangeraakt door de verkeerde persoon moeten jullie wachten op de volgende voorbestemden. Hoelang dat duurt? Misschien wel zo'n 50 jaar.

Snappen jullie de hele bedoeling?
Dan komen hier de kleuren:
- Rood (licht, bij donker ben je de verkeerde eigenaar, wat je ook snel zal voelen.)
- Blauw (lichtblauw, niet donker.)
- Groen (mosgroen.)
- Geel (zongeel.)
- Oranje (de kleur van verdroogde bladeren in de herfst.)
- Roze (zalmroze, je raad nu vast al waar de steen ligt.)
- Paars (bessenpaars.)
- Zwart (een beetje grijzig, niet diep zwart.)
- Wit (krijtwit.)
- Turquoise (zeekleur.)

Veel succes allemaal en hopelijk voor jullie komen jullie uit deze hel.
Ik ben namelijk nog vergeten te zeggen dat dit bos vol met kleine, maar ook grote monsters zit. Pas ook goed op voor rode mieren, meer dan tien steken op een dag is dodelijk!

Groetjes, de vorige voorbestemden van dit vreselijke avontuur in de wildernis.

Mijn ogen zijn inmiddels heel groot geworden, die rode mieren zijn dus dodelijk en ze liepen godverdomme over mijn gezicht te banjeren! Liam is gestopt met lezen en kijkt ons aan. Waarschijnlijk denken we nu allemaal hetzelfde…
Dit is een kwestie van leven of dood.
‘Maar eh, jongens… Er zijn tien stenen, en we zijn maar met negen mensen.’ Het is Niall en hij kijkt niet vrolijk. Want negen mensen, tien stenen, één steen per persoon, betekend dat we die totem niet vol gaan krijgen…

Reacties: