Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Stand Alones » Number nine
Stand Alones
Number nine
Een traan rolt over mijn wang. ‘Je zei dat je langs zou komen.’ Een zucht klinkt aan de andere kant van de lijn. ‘Ik weet het.’ Hij gaat met zijn hand door zijn haar, duidelijk vermoeid door de hele situatie. ‘Je zei dat jullie onderweg gingen stoppen, ook al zou het maar voor tien minuutjes zijn!’ Mijn stem trilt bij het verheffen van mijn stem, terwijl de tranen blijven komen. ‘Im, please –’ ‘Nee! Ik kan het niet meer. Ik kan niet meer wachten. Vijf maanden Louis. Vijf maanden heb ik je niet in mijn armen kunnen houden. Was je niet hier als ik je nodig had. En ik weet dat het je werk is, en ik steun je no matter what, maar ik kan het gewoon niet meer.’ ‘Je weet dat als ik naar je toe kon komen dat ik dat had gedaan!’ Een woede gemengd met verdriet laait in me op. ‘Oh echt?! Je bent in België Louis, BELGIË! Een uur van me vandaan!’ roep ik uit, ‘en je hebt niet even drie uurtjes vrij?’ laat ik er zachtjes op volgen. ‘Im…’ ‘Nee, ik heb hier geen zin meer in. Ik blijf hier niet vechten voor onze relatie Louis. Deze twee jaren waren de beste jaren van mijn leven, en jij was daar de reden van. Door haat liet jij me weten wat ik voor je betekende, zodat ik niet instortte. Door mijn depressie-moment vertelde je me alle redenen waarom ik mooi ben hoe ik ben. Maar de laatste vijf maanden heb ik daar niks van gehoord. Een telefoontje eens in de week, een sms’je om de paar dagen. Door geruchten heen ben ik gebleven, heb ik je geloofd en me er niks van aangetrokken.’ Ik neem de tijd om op adem te komen, voor ik verder ga. ‘En weet je Louis, die foto’s, ik weet niet eens wat ik ervan moet denken. Vreemdgaan? Ik wil het niet geloven, durf het niet te geloven. Maar jij die zo weinig contact met me houdt… Ik weet het niet meer. En soms vraag ik me af, hoe moeilijk het ook is, doe ik hier wel goed aan? Doe ik aan ons wel goed?’ Hij opent zijn mond, maar ik druk op het rode hoorntje. Het beeld verdwijnt en ik laat me huilend achterover vallen. Ik heb mijn zegje gedaan, en hoe zwaar het dan ook was, een grote last was van mijn schouder verdwenen. Een zacht geluid dringt mijn oren binnen. Langzaam kom ik omhoog en kijk naar het beeldscherm. Het bekende melodietje van Skype gaat af. En nu sterk zijn Imke. Mijn muis gaat richting het rode knopje, en even later sterft het geluid weg.
IMKE! Neem die verdomde telefoon op!
Vol ongeloof staar ik naar het berichtje. Als hij ook maar dacht dat ik daarop zou reageren, dan kan die jongen het fluiten.
Imke, alsjeblieft… Je weet dat er van dat vreemdgaan niks waar is.
Ik kijk naar het scherm. Ugh, I don’t know it anymore.
Please don’t end this.
Us.
Ik meld me af van Skype, voordat ik me in mijn kussen laat vallen. Deze twee jaren waren de beste van mijn leven, en nu moet ik alleen verder. Niet dat ik het direct uit heb gemaakt, maar ik denk dat ie het wel begrijpt. Ik doe mijn tv aan en zap langs de kanalen. Bij sbs6 stop ik. Met grote ogen kijk ik naar shownieuws.
‘Belgische One Direction fans zeggen dat de tourbus van de band, niet de route heeft genomen die ze normaal gesproken zouden nemen. Normaal gesproken zou de bus via Noord-Brabant naar
Den Haag gaan, waar de populaire boyband zal verblijven. Alleen nam het de afslag richting Limburg. Aangezien de band al een keer hier is geweest voor hun TMH-tour, vragen wij ons af waarom ze hebben besloten een andere route te nemen.’
Ik neem een diepe teug lucht. Het is alleen maar een andere route niks om me zorgen over te maken dus. Ik wil niet dat de kranten morgen vol staan met mijn en Louis’ break-up. Net op het moment dat ik de tv weer wil uitdoen, hervat de vrouw haar verhaal.
‘Na een paar gesprekken is het ons gelukt om contact op te nemen met de band. We zullen hun live bellen, en de vragen die we hebben stellen. Stuur gerust je vragen via twitter met de hashtsag #1DinShownieuws.’ De bekende piep van een telefoon die over gaat galmt door mijn oren. Snel pak ik mijn mobiel eruit en verzend een tweet via mijn 1D-fanpage, die gelukkig nog door niemand is ontdekt. ‘Hello?’ ‘Hello! This is … from Shownews. Who is this?’ ‘Ohh hello! This is Louis speaking.’ Mijn adem stok in mijn keel. Oh nee. ‘So Louis, how are you doing?’ ‘Ehh, I could do better.’ ‘Trouble in paradise?’ ‘Yeah, you could say it like that.’ ‘I’m really sorry. But what we wanted to ask you, is why the tourbus took another way to come to here.’ ‘Well, we decided that we wanted to see a bit more of this country, so we took another way than we did a year ago.’ Raar. De jongens waren nooit echt zo geïnteresseerd daarin.
‘IMKEEE!!!!’ hoor ik mijn broertje van beneden roepen. Ik draai mijn hoofd richting de deur. ‘WAT?!’ Zo mis ik het interview nog. ‘WAAROM ZIE IK EEN FOTO VAN JOU OP TV??’ Een WAT?! Met een ruk draai ik me hoofd naar de tv. Vol ongeloof staar ik naar de foto van mij en Louis samen. Ik wist niet dat een gespreksonderwerp zo snel kon veranderen. ‘Your girlfriend is from here. Are you planning on visiting her?’ ‘Ehh- no- I don’t- I don’t think so.’ Hij stottert nooit. Tenzij er of iets mis is, of hij liegt. ‘Oh that’s a shame. Is she coming to the concert later today?’ ‘I sent her the tickets, but I don’t know if she got them.’ ‘Let’s hope she did! It was nice speaking to you Louis! Have fun tonight and enjoy it! Bye.’ ‘Thanks. Bye!’
‘Dit was het einde van shownieuws. Voor degene die een tweet hebben gestuurd, ik hoop dat jullie vragen zijn beantwoord! Tot de volgende keer en fijne dag verder!’ [/b]
En of ik antwoord heb gekregen op mijn vraag. Maar ik heb nooit tickets binnen gekregen. Hij heeft ze zeker met zijn domme hoofd via de post gestuurd. Want dan kan het nog wel even duren voor het aankomt hier. Ik bedoel, zo groot is Oostrum niet. Ik sta op en loop de trap af. ‘Waarom was je op tv?’ ik geef mijn broertje een death-glare. ‘Alsof je dat zelf niet hebt gehoord net!’ Ik trek mijn schoenen aan en smijt woest de deur achter me dicht. Ik heb frisse lucht nodig, en niet zo’n beetje ook. Terwijl ik een beetje rondstruin zie ik sommige mensen me met een geamuseerde blik aankijken. Het is zo leuk om een publieke relatie te hebben met een beroemd persoon. Note the sarcasm? Mijn oordopjes zitten al snel in mijn oren, en neuriënd loop ik verder. Ik heb geen idee wat ik zou doen zonder mijn mobiel en oordopjes. Ik kijk voor me uit, en in de verte zie ik een grote rode bus staan. Hmm, ik kan me niet herinneren dat de bus er zo uitzag. Met grote passen loop ik er naartoe. Op het moment dat ik zie welke bus het is, sta ik aan de grond genageld. Nee. Nee, nee, nee. Hij zou niet hierheen komen. Mensen om me heen kijken verbaasd van mij naar de bus. Langzaam loop ik op de bus af, waar een bekende jongen met bruin haar voor staat. Ik haal mijn oordopjes uit mijn oren en stop een paar meter voor hem. ‘Wat wil je?’ Zijn blik staat vol pijn, verdriet en spijt. Ongelofelijk veel spijt. ‘Imke, ik-’ ‘Jij wat?’ ‘Het spijt me, oke?’ Ik kan het niet laten. De woede borrelt op en het kost moeite hem niet recht in zijn gezicht te slaan. ‘Want aan drie simpele woordjes heb ik ook zo damn veel.’ Hij stapt naar voren, een meter tussen ons in latend. ‘Ik weet dat die drie woorden niet veel voor je betekenen, maar ik weet wel iets wat meer zegt dan woorden.’ Sceptisch kijk ik hem aan. ‘Oh ja? Zoals wat?’
‘Zoals dit’ Hij plaatst zijn handen op mijn heupen en trekt me naar voren. Voor ik ook maar een klein beetje kan protesteren voel ik zijn zachte lippen op de mijne. Het was vol verlangen, passie en berouw. Ik wist dat ik nooit lang boos op hem kan blijven. Langzaam trek ik me terug. ‘Ik hoop dat je je lesje hebt geleerd Tomlinson, want de volgende keer ben ik niet zo vergevingsgezind.’ Ik geef hem een snelle knipoog, voor ik mijn lippen op de zijne plaats.
Everything kept getting better and better.
Reacties:
.
*oostrum
WFVBNKYFSXVGRFF FANGIRL MOMENT!!! Omg i love this!!! Wat leuk dat je mijn broertjes erbij hebt betrokken!!
OMG dit is zo perf. I love it!!!
Snel verder!!!
Oohh damn girl, you still got it!
Ze gaat dit zeker leuk vinden!
Heeeeeel goed geschreven
Xx Dais
xx
CUTEEE