FanFic.nl

It was like a timebomb set in a motion

Lost in stereo'

Na nog een hele lange tijd wachten mogen we eindelijk naar binnen en de hele rij begint tegen ons aan te duwen. Daniel duwt tegen me aan als we door de security moeten. Zodra we er door zijn beginnen we te rennen naar de zaal, er hangt een groot rood doek met ‘Get Dirty, Do work’ erop en daarboven in grote letters All Time Low. Na een uur gewacht te hebben komt het voorprogramma op. Een Nederlandse band met de naam Colossa. Ze zijn redelijk goed en na een paar nummers roepen ze dat All Time Low eraan komt en de hele zaal begint te juichen. ‘All Time Low! All Time Low!’ word er geroepen en ik, Eef, Daniel, Jeremy en Evan roepen op ons aller-hardst mee. Dan komen ze op en beginnen Lost in Stereo te spelen en de avond die m’n leven zal veranderen begint.

Na een aantal nummers ben ik helemaal vrolijk. ‘Daniel!’ roep ik in z’n oor. ‘Ik wil crowdsurfen!’. Hij kijkt me lachend aan en voor ik het weet lig ik op de mensen die me omhoog houden. Opeens roept Alex ‘Bring her up here! She’s cool!’ ik weet niet over wie hij het heeft maar dan kruist zijn blik met de mijne, hij heeft het over mij!’ Ik word naar het podium gedragen en Alex geeft me een hand en helpt me omhoog. ‘Hey, it’s you!’ zegt hij. Ik begin te huilen van blijdschap. Hij herkent me, en hij begint me te knuffelen. ‘Niet huilen hoor!’ fluistert hij. ‘Ik hou van je’ zeg ik snikkend. ‘Jij en de band hebben m’n leven gered.’ Dat had ik denk ik beter niet kunnen zeggen want hij laat los en ineens word de hele zaal stil. Ik kijk naar de grond en Jack kijkt me vragend aan. ‘Wat zeg je?’ vraagt Jack. Ik herhaal twijfelend wat ik zei. Alex kijkt me aan en Rian komt achter z’n drumstel vandaan. Hij loopt naar me toe en begint me te knuffelen en uiteindelijk word ik geknuffeld door de vier mensen die mijn leven gered hebben. ‘Wil je het vertellen?’ vraagt Alex en de zaal begint te schreeuwen. Ik kijk hem aan met tranen in m’n ogen, ik haat om mijn verhaal te vertellen. ‘Anders na de show, dan ga je nu daar zitten achter Rian, daar staat een extra kruk en dan kom je na de show even met ons mee.’ De zaal begint te schreeuwen en ik begin van blijdschap nog harder te huilen en ik geef Alex en Jack die nog naast elkaar staan spontaan een knuffel. ‘Maar, maar natuurlijk..’ stamel ik nog half in shock. Jack moet lachen en zet me op Rian z’n schouders. ‘Kom maar mee cutie, daar is een stoel voor je’ ik ga zitten achter Rian en ik zie m’n nieuwe vrienden verbaast kijken. Ik gebaar naar ze ‘Ik hou van jullie.’ Niemand ziet het maar dat maakt niet uit. Na een paar nummers beginnen ze Backseat Serenade te spelen, een van m’n favoriete liedjes. Ik kan niet meer stilzitten en begin te springen op het podium en vergeet de hele zaal. Fuck hen, ik sta hier met mijn helden, de jongens die mijn leven hebben gered. Rian kijkt naar me en begint te lachen. Ik sta met m’n ogen dicht op en neer te springen en ineens voel ik Jack z’n arm m’n schouder. ‘Je hebt het naar je zin hè?’ zegt hij met een knipoog en ik kan alleen nog maar knikken zo blij ben ik. Het laatste nummer is Therapy en dan kan ik niet anders dan in tranen uitbarsten, deze avond is zo emotioneel! Ik ga van blij naar verdrietig en dan weer naar blij, ik snap helemaal niks van mezelf. Ik krijg verwaande blikken uit de zaal, maar ook blikken vol medelijden. Het kan me niks schelen, ik sta hier, zij daar, ik sta tussen mijn helden, zij staan daar zonder gezien te worden door ze. Therapy gaat helemaal aan me voorbij, zo erg ga ik op in m’n gedachtes. Dan word ik door Alex opgetild en backstage gedragen. Hij zet me neer. ‘En heb je genoten?’ vraagt hij met een glimlach. Ik kan alleen nog maar knikken en ik heb het gevoel dat ik half doof. ‘Het was geweldig..’ stamel ik.

Reacties: