Hoofdcategorieën
Home » All Time Low » It was like a timebomb set in a motion » A daydream away'
It was like a timebomb set in a motion
A daydream away'
(Jack POV)
In de auto op weg naar Tilburg ligt Eva te slapen op mijn schouder, ik kijk er vertederd naar. Ze is zo lief. Alex kijkt me aan en onze blikken kruisen, toch durf ik niet meer echt te bewegen, ik wil haar laten slapen. ‘Ze slaapt ineens veel.’ Zegt Alex en hij trekt z’n wenkbrauwen op. Ik knik en denk aan de tijd dat ik depressief was, ik sliep zoveel mogelijk om maar even nergens aan te hoeven denken. ‘Ik weet het.’ Zeg ik dan maar.
Na een half uur rijden vind Zack dat hij zin heeft in ‘Dutch Food’ en dat ik Eva wakker moet maken. Ik schud haar zachtjes aan haar schouder. ‘Wakker worden cutie, we moeten je wat vragen.’ Ze schrikt wakker en kijkt me bang aan. ‘Wat? Oh, uh, natuurlijk..’ stamelt ze. Zack draait zich om. ‘We willen Nederlands eten, wat gaan we halen?’ ze kijkt hem verbaasd aan ik moet lachen. ‘Het is 1 uur ’s middags, en we hebben zin in lunch.’ Zeg ik snel. Er verschijnt een glimlach op haar lieve gezichtje. ‘Uh, lunch?’ vraagt ze nog half slaapdronken. ‘Ja lunch schat.’ Zegt Alex snel. Ze verbergt haar gezicht in haar handen en begint te lachen. ‘Je kan uh, pannenkoeken? Of uh, gewoon een broodje met kaas? Of, uhm, ik ken alleen maar snacks.’ Zegt ze beschaamd. ‘Ag geen zorgen, amerikaans eten bestaat ook niet’ zegt Alex en hij steekt z’n tong spelend uit. ‘We gaan wel pannenkoeken eten, en dan naar de supermarkt voor stroopwafels en drop.’ Zegt ze. Ik heb geen idee wat stroopwafels en drop moeten zijn, ze zei het ook nog in Nederlands en voordat ik iets kan vragen zegt Alex dat het een goed idee is. ‘Pannenkoeken voor lunch?’ vraagt Rian verbaasd. Ik zie haar verbaasd kijken en ik vertel haar dat we ze voor ontbijt hebben. Ik zie haar nadenken, ‘Of als avondeten, dat kan ook.’ Zegt ze dan en kijk naar ons. Ze moet lachen als ze naar mijn gezicht kijken. ‘Ik wou dat je je eigen gezicht nu kon zien!’ zegt ze hikkend van de lach en ook Alex en Zack moeten lachen. ‘Hier, daar is een pannenkoeken huis, parkeer daar maar.’ Zegt ze dan tegen Rian.
We lopen het pannenkoekenhuis uit, en Alex fluistert dat dit geweldig was. ‘Pannenkoeken met bacon! Is er nog iets beters?! Ik hou van dit land!’ zegt hij. Eva draait zich met een ruk om en moet lachen. ‘Wacht maar tot je ‘stroopwafels’ en ‘drop’ geproefd hebt!’ zegt ze lachend. Ik kijk Alex aan, ik heb nog steeds geen idee wat dat zogenaamde drop is. Ik durf het ook niet te vragen. ‘Daar is een supermarkt, wacht, ik loop wel even naar binnen.’ Zegt ze blij en rent naar binnen. De zon schijnt en we blijven buiten zitten, aangezien toch niks kunnen doen. Net als we op een bankje willen gaan zitten zie ik Eva weer op ons afrennen. Ze valt huilend in mijn armen en kijk Alex vragend aan. ‘Wat, wat is er?’ vraagt hij, en ik merk dat Eef haar neus nog dichter tegen mij aanduwt. ‘Mijn, mijn, vader..’ snikt ze, maar haar stem word gesmoord doordat ze zich nog steeds dicht tegen me aandrukt. Alex kijkt met een ruk op en ook Rian en Zack spannen hun spieren van woede. Ik blijf echt relaxt denk ik, maar als ik voel dat Eva zich nóg strakker tegen mij aanduwt word ik toch boos vanbinnen en besluit haar niet meer los te laten.
;o spannend