FanFic.nl

They don't know about us ||One Direction

They don't know about us || Hoofdstuk 2 || One Direction

“Wat doen jullie nou hier?” vroeg ik verbaasd. Voor me stonden Zayn, Louis, Harry, Liam en Niall. Of zoals veel mensen ze kenden One Direction. “nou we waren in de buurt en we zagen dit café en we dachten….” Liam sloeg Harry tegen zijn buik “Jouw opzoeken gekkie” zei Liam lachend terwijl hij op me afliep. “Geef je broer eens een grote knuffel” hij hield z’n armen gespreid. Zonder ook maar enige aarzeling rende ik in zijn armen. “ik heb je gemist” fluisterde ik. “ik jou ook zusje” een traan rolde over m’n wang. Dit was het beste verjaardagscadeau wat ik me maar kon wensen. “kuchkuch, wij zijn er ook nog” hoorde ik Niall roepen vanuit de deuropening. Liam en ik lieten elkaar los en keken Niall met opgetrokken wenkbrauwen aan. En zonder me te bedenken rende ik naar hem toe. Hij kon me gelukkig nog net op tijd opvangen voordat ik zou vallen. “Ik heb jou ook gemist hoor Niall” de andere lachte. Plots voelde ik nog 4 paar armen om me heen en voor we het wisten stonden we een groepsknuffel te houden in de deuropening van een café in Londen. Dit zag er vast heel raar uit. “oké jongens, genoeg… ga taart halen. Er is genoeg voor iedere….” Niall en Harry lieten me niet uitpraten “TAAAAART” schreeuwden ze en ze renden snel op de grote taart af. Liam en Zayn liepen er zuchtend achteraan. Ik lachte ze na. “je ziet er prachtig uit” hoorde ik louis achter me zeggen. “dank je” ik durfde me niet om te draaien, bang dat hij m’n blozende wangen zou opmerken. Ik had nu al bijna een jaar een gigantische crush op Louis en niemand, maar dan ook niemand wist er iets van. En dat was vooral de bedoeling om zo te houden. “Moet jij geen taart eten?” vroeg ik toen m’n wangen langzaam weer naar de normale kleur veranderden. “neuh, Niall eet genoeg voor twee.” Zei Louis. Lachend draaide ik me om en keek hem nu recht aan. “wat doen jullie trouwens hier?” vroeg ik nu serieus. Ze waren toch nog helemaal niet vrij. “hoezo, wil je ons weghebben of zo?” “nee, tuurlijk niet, maar ik bedoel. Zaten jullie niet midden in een tour? Je weet wel. Optreden na optreden. Gillende fans. Dat soort dingen.” Zei ik in één adem. Louis keek me aan of ik gek geworden was. “ja dat klopt ook. Maar we hadden een dag vrij en die wouden we gebruiken om dat lieve kleine zusje van mij op te zoeken.” Hoorde ik Liam achter me zeggen. De vijf jongens waren weer bij ons komen staan met allemaal een groot stuk taart op hun bord. “ ohw ja, voor ik het vergeet… ons Cadeau.” Harry gaf me een rechthoekig doosje. “Wat? Dat had niet gehoeven. Ik ben allang blij dat jullie hier zijn. serieus… ik kan dit niet aannemen. ik bedoel…” “Maak nou maar open” riepen de vijf jongens in koor. Langzaam deed ik het dekseltje van het doosje. Er zat een kaartje in ‘Gefeliciteerd. U heeft twee kaarten voor het volgende concert van One Direction’ stond er op een kaartje. Ik keek ze aan “en het mooie is…. je mag zelfs backstage.” Riep Zayn lachend. “OH MY GOD, meen je dat?” riep ik met overdreven meisjesstem. “oké doe dat nooit meer. Dat was eng” zei Harry geschokt. Ik lachte. “dank jullie wel. Ik ben er heel blij mee. Het is eeuwen geleden dat ik jullie heb zien zingen” zei ik. “graag gedaan” zeiden ze alweer in koor. “oké tijd om te proosten. Jenna, kom je even hier?” hoorde ik m’n moeder plots roepen. iedereen juichte. “en een beetje snel graag” zei ze er grappend achteraan. “okee, okee. Ik kom al” lachend draaide ik me om. ‘splashhhh’ doordat ik me plots omdraaide had de serveerster mij niet gezien en schrok ze zo, dat ze al haar drinken had laten vallen, met als gevolg dat ik nu helemaal onder zat. “ohw shit… het spijt me zo. Ik lette niet op. Ohw zo stom” ze ratelde maar door. “het geeft niks” zei ik geruststellend. Ik voelde hoe iedereen ons aanstaarde. “nee, echt waar. Heel je jurk zit onder. Ohw zo stom.. zo stom… zo stom” ze ging maar door. Ik pakte haar armen. “hee, het geeft niks…” stelde ik nogmaals gerust. “maar misschien heb je iets om me te lenen?” Vroeg ik haar. “ohw ja, tuurlijk. Zo stom. Kom maar mee” ze trok me aan m’n arm mee naar achteren. Ze liet me los en rende vervolgens naar een grote kast. “even kijken, dit zou je moeten passen.” Ze kwam met een spijkerbroek en een dikke trui te voorschijn. Huh? Hoe kwam ze hieraan ”ze zijn van mij, ik kleed me altijd hier om” legde ze uit, ik knikte “dank je” ik trok het kletsnatte jurkje over m’n hoofd. “ohw, alles is natuurlijk nat. Hier ik pak een handdoek.” Zei het meisje toen ze een handdoek tevoorschijn toverde en me in m’n handen duwde. “dank je” zei ik nog een keer. Snel droogde ik me af en trok de andere kleren aan. ze paste gelukkig allemaal net. “Ben je helemaal alleen?” vroeg ik toen ik eens rondkeek in de keuken, er was verder helemaal niemand. “ja vaak wel, m’n baas vindt dat ik het wel alleen moet kunnen, dus hij doet geen moeite.” ze keek bedroefd. Ze voelde zich vast eenzaam. “ohw ik heb me nog helemaal niet voorgesteld. Ik ben Jenna” probeerde ik het gesprek van onderwerp te veranderen. Ik stak m’n hand uit. “weet ik, Ik ben Abby” ze schudde me de hand. Ik keek haar verbaasd aan, hoe wist ze wie ik was? “Je naam staat overal op, het is tenslotte jouw verjaardag” zei ze alsof ze m’n gedachte kon lezen. Ik zuchtte. “Het is dat m’n broer en vrienden er zijn, anders had ik me veel liever in de keuken verstopt.” “ik kan altijd nog meer drinken over je heen gooien.” Stelde ze lachend voor. Ik lachte ook. Voor ik kon antwoorden hoorde ik een stem door de deur. “Jenna, ben je bijna klaar? Iedereen wacht” het was Zayn. Ik knikte ook al kon hij me niet zien. “ze komt eraan!!” schreeuwde Abby” ik lachte. “nou dan ga ik maar eens. Ohw de kleren, wanneer wil je die trouwens terug? Misschien dat m’n jurkje droog is aan het eind van de middag en dan….” Ik kon m’n zin niet afmaken “dat komt wel een keer. Ga nou maar feesten!” kapte ze me af. ik wou protesteren. “je overleeft het wel” zei ze vastbesloten. Ze duwde me zowat door de deur. Ik lachte. Misschien dat dit toch nog een leuke verjaardag zou worden. M’n vrienden waren, m’n broer was eindelijk na maanden weer een keer terug, en misschien had ik ook nog wel eens een nieuwe vriendin gekregen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.