FanFic.nl

Forever Gone... || ft. Anne

Hoofdstuk 13

Ik loop de straat uit, op zoek naar Zayn. Als ik Zayn was... waar zou ik dan heen gaan? Ik denk zo diep mogelijk na, maar ik kan niks bedenken. 'ZAYN! Waar ben je?!' roep ik. Opeens merk ik dat het verbazingwekkend stil is. Niemand is buiten, de straten lijken wel uitgestorven. Maar dan hoor ik iets, iets wat de stilte verbreekt. Ik weet alleen niet precies wat voor geluid het is... Ik besluit er maar op af te gaan, misschien is het Zayn wel. Ik sla om de hoek van de straat om, ook hier is het leeg. Behalve één meisje. Op het bankje aan de andere kant van de weg, zit een meisje. De geluiden komen vast van haar, want het lijkt erop dat ze aan het huilen is. Ze heeft namelijk haar hoofd op haar schoot laten rusten, en haar schouders knikken. Zonder twijfel loop ik erop af. Ik ga naast haar op het bankje zitten. 'Hé, gaat het wel?' vraag ik. Het meisje komt overeind. Ik schrik, het is Eleanor! 'Wat moet jij nou weer?!' vraagt ze pissig. 'Nou... ik zag je hier helemaal alleen op het bankje zitten. Ik wil je helpen.' zeg ik. 'Waarom zou jij me willen helpen? Ga toch lekker terug naar Louis. Hij zal je wel missen.' Ik zucht. 'Eleanor, hoe vaak moeten we het nog uitleggen... Ik heb niks met Louis! Ik heb iets met Zayn!' Ik sla een arm om haar heen. Eleanor lijkt opeens nog kwader. 'Bewijs het.' Ik denk na. 'Hoe zou ik dat in hemelsnaam moeten bewijzen? Moet ik hem voor je halen?' vraag ik sarcastisch. Eleanor knikt. 'Oh, je dacht dat het serieus was...' mompel ik. 'Nou, oké dan. Dan haal ik Zayn wel voor je op. Blijf hier.' Met die woorden sta ik op, en draai ik me om. Maar net voordat ik wil gaan lopen, bedenk ik me iets. Ik draai me weer om naar Eleanor. 'Ik kan Zayn niet ophalen,' zeg ik. 'Goh. Ik zei het toch. Je kan niet alsof doen, Emma. Zo heet je toch?' Ik knik. 'Maar nee, dat bedoel ik niet. Zayn is weg. Hij was boos, en is van huis weggelopen. Ik was hem aan het zoeken toen ik jou zag zitten,' vertel ik. Eleanor's ogen worden groot. 'Weg?! Waarom heb je dat niet eerder vertelt? We moeten hem gaan zoeken!' Ze staat op en veegt haar tranen en uitgelopen mascara weg. 
Verbaasd kijk ik hoe Eleanor voor me uit loopt. Sinds wanneer geeft zij zoveel om de One Direction leden? 

Na een uur lang lopen hebben we Zayn nog niet gevonden. We zijn al bij de discotheek geweest, huizen van zijn vrienden, en we hebben door de winkelstraten gelopen. 'Eleanor, laten we het maar opgeven... Hij komt vast wel een keer weer thuis. En het wordt al donker...' zeg ik. 'OH NEE!' Eleanor kijkt me raar aan. 'Wat is er?' vraagt ze. 'Ik zou bij de jongens blijven eten. Harry heeft gekookt en hij heeft speciaal voor mij nando's gemaakt! Oh nee... ik schaam me dood!' roep ik wanhopig. Opeens barst Eleanor in lachen uit. 'Wat? Ben je niet meer boos op me?' vraag ik. Eleanor stopt met lachen. 'Nou... eh, ik weet het niet. Ik heb nog geen bewijs van dat jij iets met Zayn hebt,' zegt ze. 'Ja, en daarom gaan we nu naar het huis van de jongens.' Eleanor werpt haar blik meteen naar de grond. 'Emma... ik wil liever niet naar dat huis. Louis heeft tegen me gelogen. Ik wil hem niet meer zien,' vertelt ze. 'Maar El, waarom zat je dan zo te huilen op het bankje? Ik weet vrij zeker dat dat was omdat je Louis terug wilt. En, hij heeft niet tegen je gelogen. Als je nu meekomt, kan ik het bewijzen.' Ik zie dat Eleanor twijfelt.

Ik druk op de bel. Meteen hoor ik een hoop gebonk en geroep. Na drie seconden vliegt de voordeur open. Voordat ik kan zien wie er open heeft gedaan, wordt ik al door hem omhelst. 'EMMA! We waren zo ongerust!' Het is Zayn. 'We waren jou aan het zoeken!' zeg ik. Zayn laat me los en kijkt me verbaasd aan. 'We?' vraagt hij. 'Hi.' zegt een verlegen stemmetje achter me. Ik doe een stap opzij. 'Eleanor!' roept Zayn, en hij geeft haar ook een knuffel. 
Met z'n drieën lopen we naar binnen. Liam, Niall, Harry en Louis zitten aan de eettafel te kaarten. Zo te zien hebben ze al gegeten. Vier hoofden kijken op als Eleanor en ik binnenkomen. 'El!' roept Louis, en hij staat op. 'Louis, niks zeggen. Ik wil de waarheid weten. Ik wil weten of jij iets hebt met Emma. Eerlijk zijn alsjeblieft,' zegt Eleanor. Louis loopt op haar af en pakt haar handen. 'Eleanor, ik zou nooit tegen jou liegen. Ik heb niks met Emma, ze is gewoon een aardige vriendin van me. Zayn is Emma's vriendje.' Ik zie dat Eleanor hem maar half gelooft. 'Kijk, El.' zegt Zayn, en hij trekt me naar zich toe. Onze blikken vinden elkaar, en Zayn kust me. Ik sluit mijn ogen. Applaus en gefluit van de andere jongens klinkt.  

Zodra onze kus eindigt, doe ik mijn ogen weer open. Ik zie iets geweldigs. Eleanor heeft haar armen om Louis' nek gelegd, en zijn handen rusten op haar middel, ze kussen. 

Reacties:

1 2

Tallietje zei op 24 aug 2013 - 22:14:
ahwww.. zoo mooi <3


greetzz