FanFic.nl

Nightmare

† My Love

‘Mr. Hale!’ riep ik en hij draaide zich verast om.
‘Blake, wat is er?’ vroeg hij en zijn vingers bleven rusten op de bronzen deurknop.
‘Ik wilde u iets vragen,’ antwoordde ik en volgde hem het kantoor in. Hij zakte onderuit in de bureaustoel en keek me afwachtend aan.
‘Ik wou weten welke les Cat Valentine nu had,’ begon ik en zijn bruine ogen bestudeerden mijn gezicht. Hij vouwde zijn vingers in elkaar en keek me bezorgd aan. Zo keek iedereen de laatste tijd als ik langsliep.
‘Blake, als er iets is wat jouw dwarszit dan moet je het zeggen,’ antwoordde hij en ik fronste geïrriteerd.
‘Ik vroeg alleen welke les Cat nu had,’ zei ik en hij zocht zwijgend door de bundel met lesroosters.
‘Juffrouw Valentine heeft nu gym op het basketbalveld,’ antwoordde hij en ik draaide me vermoeid om.
‘Bedankt,’ mompelde ik en opende de deur.
‘Blake, wacht even,’ verzuchtte Mr. Hale en ik keek ongeduldig achterom.
‘Jij reed vorig jaar met de motor, toch?’ suggereerde hij en ik knikte aarzelend, me afvragend waar dit heen zou leiden.
‘Als u een ritje met me wil maken dan moet ik u teleurstellen, mijn moeder heeft hem verkocht,’ zei ik sarcastisch en hij lachte hoofdschuddend.
‘Ik wilde mijn oude Harley Davidson gaan verkopen en ik had een aanbod voor jou,’ zei hij en ik grinnikte. Mr. Hale had zijn garage vorige zomer veranderd in een winkel waar hij motoren restaureerde en verkocht. Zijn vrouw Nellie Ygrill had er tot de wantrouw van vele huismoeders in Dores niets op tegen gehad. Ze was erg nuchter en zei altijd gedag als ik haar tegenkwam in de bibliotheek.
‘Wat als jij nu de motor krijgt en mij een maand lang komt helpen in de zaak?’ stelde hij voor en ik haalde lachend mijn schouders op.
‘Zorg dan maar dat die motor klaarstaat,’ grijnsde ik en hij glimlachte enthousiast.
‘Ik sluit de boel hier even af en dan kunnen we gaan,’ zei hij en ik knikte meteen.
‘Ik ben alvast op het basketbalveld!’ riep ik nog en liep de koele buitenlucht in. Ik ritste mijn rugzak open en viste er de donkergrijze Vans muts uit.
Zacht neuriënd liep ik verder en trok de zwarte sweater dichter tegen mijn hals aan. Het Ankh teken brandde minder intens en ik glimlachte toen de stemmen herrezen.
Mvr. Levine schreeuwde zo hard dat haar hoofd knalrood kleurde en Lola Barlow staarde haar angstig aan. Alsof ze bang was dat ze elk moment kon exploderen. Ik glipte achter de tribunes en een onbewuste glimlach overtrok mijn gezicht toen ik Cat opmerkte. Ze praatte met een meisje waarmee ik soms Biologie had gehad, maar ik kon me haar naam niet meer herinneren. Cats rode haren vielen als satijn over de muffe grijze sporttrui en ze had haar handen in de mouwen verborgen.
Ze was bloedmooi, op haar eigen manier. Ik verstarde toen er gelach weerklonk en leunde tegen de stalen stellingen aan. Cat zei iets tegen het meisje en kwam op me afgelopen. Ze glimlachte enthousiast en keek me glunderend aan.
‘Ik dacht altijd dat dit een cliché was uit oude films,’ grinnikte ze en ik grijnsde opgetogen.
‘Wat dan?’ vroeg ik en ze rolde lachend met haar ogen.
‘Jongens die stiekem meisjes begluren tijdens gym,’ zei ze en ik snoof minachtend.
‘Ik beschouw het eerder als een kijken-of-niemand-gewond-raakt ding,’ glimlachte ik en ze keek vluchtig achterom toen Mvr. Levine in haar handen klapte.
‘Als ik geen zo’n afschuwelijke trui had gedragen konden we zo meegespeeld hebben in High School Musical,’ ik trok een vies gezicht en huiverde. Vorige winter had Lucy één van haar achterkleinkinderen of achterachterkleinkinderen meegenomen op visite bij Anna. Ik had de hele avond met Mia naar haar favoriete film moeten kijken. High School Musical, terwijl ze onophoudelijk had doorgerateld over wie ze het leukste vond.
‘Hmm, dan ben ik blij dat je die trui draagt,’ grinnikte ik en Cat haalde glimlachend een hand door haar haren. Ik vroeg me af of ze wist hoe mooi ze was.
‘Dus je gaat vanavond weer naar Frederique?’ vroeg ik en keek op mijn hoede naar Mvr. Levine die de spelregels nogmaals uiteenzette. Niet dat het zou helpen want de interesse was inmiddels tot onder nul gezakt.
‘Ik denk het wel, heb je zin om langs te komen?’ vroeg ze en ik hoorde de hoop in haar stem opreizen.
‘Vanavond is niet echt een goed idee, maar misschien kunnen we zaterdagavond naar Inverness gaan?’ stelde ik voor en haar zwarte ogen klaarden op. Ik beet nerveus op mijn lip toen ik besefte dat ik zaterdagavond had gezegd en ze lachte.
‘Lijkt me geweldig, ik kan wel wat afleiding gebruiken,’ verzuchtte ze en ik knikte.
‘Juffrouw Valentine! Heeft iemand haar gezien?’ schreeuwde Mvr. Levine en ik keek haar gehaast aan.
‘Ik haal je op rond acht uur, ik zie je nog wel,’ fluisterde ik en ze knikte glimlachend.
‘Dat is je geraden,’ grijnsde ze en ze liep het veld weer op. Het meisje fluisterde iets in haar oor en Cats wangen kleurden rood. Ze had mijn hart en ziel genomen, terwijl Maerwy ergens achterin mijn hoofd schreeuwde.



‘Shit, ik heb de autosleutels van Maerwy nog bij me,’ vloekte ik en opende het portier van de Fiat Freemond. Ik rende de lege hal in en gaf hem aan Mr. Kinney die achter de balie zat.
‘Die zijn van Maerwynn Cromwell,’ zei ik en hij knikte zwijgzaam. Mr. Kinney was een apart persoon, hij praatte alleen als het echt moest of als hij daar zin in had. Ik draaide me om en liep terug naar de auto waar Mr. Hale wachtte.
‘Je kunt haar maar beter een bericht sturen, Blake,’ merkte hij op en ik klikte de gordel vast.
‘Prima,’ mompelde ik en hij keek me verast aan. Ik haalde opgelucht adem toen hij er verder niet op inging en de motor startte. Mr. Hale woonde langs route B852, niet ver van Chester High. Het landschap veranderde in een groene waas en ik sloot mijn ogen.
Ik kende Cat amper en toch had ze zich als een schaduw in mijn hart gedrongen. Ik zuchtte en viste de telefoon uit mijn broekzak.

Maerwy, ik heb je autosleutels aan Mr. Kinney gegeven.
'There is nothing like first-hand evidence.'
Blake

‘We zijn er,’ zei Mr. Hale en ik drukte op verzenden. De quote uit Sherlock Holmes zou haar misschien opvrolijken, het viel althans te proberen. Ik opende het portier en keek naar het bord die boven de garage hing.
‘Micahs Motors,’ citeerde ik lachend en hij keek me met opgetrokken wenkbrauwen aan.
‘Klinkt goed toch?’ lachte hij en opende de witte, houten voordeur.
Ik werd overvallen door een bittere geur die me haast leek te achtervolgen.
‘Citroenmelisse?’ gokte ik en Nellie keek glimlachend achterom. Nicole zwaaide vanaf de keukentafel en Mr. Hale gebaarde dat ik naar hen toe kon gaan.
‘Wat fijn om jou hier te zien, Blake!’ glimlachte Nicole en ik omhelsde haar.
‘Heb jij enig idee hoe je Citroenmelisse thee moet zetten, jongen?’ Nellie keek mij vragend aan en ik haalde mijn schouders op.
‘Waarom zou jij die zooi überhaupt willen zetten? Het is niet te drinken,’ vroeg ik en ze schudde glimlachend haar hoofd.
‘Mijn nicht Elizabeth komt hier logeren, ze is er dol op,’ antwoordde ze en ik huiverde bij de gedachte. Frederique’s woorden zwierven doelloos door mijn gedachten en ik slikte.
‘Ik heb citroenmelisse thee gezet,’ dat helpt tegen het Ankh teken,’

Reacties: