FanFic.nl

Lily Cullen

9.

‘Oke mama!’ zegt ze. ‘Laat me ondertussen even weten wat ze zegt!’ denk ik. ‘Is goed My love!’ antwoord Edward denkend. ‘Wat doet dat meisje hier mama?’ vraagt Renesmee. ‘Dat meisje veranderd nu in een vampier, schatje!’ antwoord ik. Ze kijkt me raar aan. ‘Ze word zoals papa en mama!’ zeg ik met een glimlach. Renesmee lacht. Blijkbaar gaat het gesprek tussen Edward en Rohdé niet meer verder. Ik trek Renesmee haar pyjama aan en stop haar in bed. Ja, als half-vampier heeft zij toch echt wél haar slaap nodig! ‘Welterusten schatje!’ zeg ik en geef haar een kusje op haar voorhoofd. ‘Welterusten mama!’ zegt ze en ze sluit haar oogjes. Ik loop de kamer uit, sluit de deur en loop terug naar de kamer. ‘Aah! Het brand zo! Alles gaat branden!’ kreunt Rohdé. ‘Wat moeten we doen?’ vraag ik, denkend. ‘Wachten, als het goed is raakt ze zo bewusteloos en valt in een lange slaap!’ antwoord Edward, denkend. Edward heeft gelijk, want niet veel later valt ze in slaap. Nu nog 2,5 dag ongeveer wachten en ze is zoals wij, een bloeddrinkend wezen; een vampier. ‘Nu kunnen we niks meer voor d’r doen, toch?’ vraag ik. Edward schud zijn hoofd; ‘Alleen maar wachten!’ Ik knik. ‘Ik ga even bij Alice langs, oké?' zeg ik dan. Edward knikt. ‘Bel je me als er wat is?’ vraag ik. Hij knikt weer en ik loop naar de deur. ‘Wacht!’ zegt hij. Ik draai me om en kijk hem vragend aan. ‘Ik wou je nog even zeggen hoeveel ik van je houd en hoe blij ik met je ben, my love!’ zegt hij, met een lieve glimlach en een verliefde blik. Ik zoen hem en loop dan het huis uit. Dan zet ik het op een rennen en ren naar huize Cullen. Ik ren meteen naar Alice. Ik loop haar kamer binnen, Rose zit er ook. ‘Hebben jullie zin om te jagen?’ vraag ik. Ze knikken. ‘Zullen we?’ vraag ik. Ze knikken weer. Ik grinnik en we lopen weer naar buiten. We rennen het bos in en laten ons gaan. We jagen ongeveer 3 uur en gaan daarna lekker relaxed tegen een boom aan zitten. Het is al bijna avond als ik zeg: ‘Laten we maar weer eens terug gaan!’ Alice zegt: ‘Ja, Rose en ik waren nog wat van plan trouwens!’ Ik grinnik. We rennen terug naar huize Cullen, ik loop met Alice en Rose mee terug naar Alice haar kamer. ‘Ga zitten!’ zegt Alice, met een glimlach. Ik ga zitten en ontspan. ‘Rose, help je me nog?’ vraagt Alice. Rosalie knikt. Rosalie zoekt kleren uit en Alice doet mijn haar en make-up; een make-over. ‘Ik ga overmorgen weer naar school!’ zeg ik dan. ‘Weet ik! Je gaat veel vragen van leraren krijgen, waarom je er de afgelopen paar dagen niet was!’ antwoord Alice. ‘Hmm, ik zeg gewoon dat ik ziek was en Edward voor me zorgde!’ antwoord ik. Alice knikt en zegt: ‘Dat geloven ze!’ Ik glimlach. ‘Waar is Edward eigenlijk? En Renesmee? Normaal zijn jullie altijd samen!’ vraagt Rosalie. ‘Ooh, die zijn thuis!’ antwoord ik met een glimlach. Dan gaat mijn mobiel. Ik kijk op het schermpje, daar staat: ‘Edward’. Ik sta op uit de stoel en zeg: ‘Sorry, ik moet even opnemen! Het is Edward!’ Alice knikt en Rose glimlacht. Ik loop de kamer uit en neem op: ‘Hey my love!’ ‘Hallo lieverd! Je zei dat ik je moest bellen als er iets was,’ ik hmhm een keer, ‘dus ik wou even zeggen dat haar hart gestopt is!’ zegt Edward. ‘Dat duurt toch meestal 2 dagen of zo?’ vraag ik. ‘Ja, maar jij zit ook al weer een hele tijd daar!’ grinnikt Edward. ‘Euhm, oh ja!’ antwoord ik terwijl ik op mijn horloge kijk, ‘Dan kom ik zo wel naar huis!’ ‘Tot zo my love!’ antwoord hij, en hangt op. Ik doe mijn mobiel weer in mijn zak en loop terug naar Alice en Rose. ‘Sorry, maar ik ga naar huis!’ zeg ik verontschuldigend. Alice en Rose knikken en glimlachen en ik loop weg. Ik loop het huis uit en ga dan rennen. Ik loop ons huisje in en zie Renesmee naar het meisje kijken. ‘Mama, meisje leeft niet meer! Hartje doet niet meer boem boem!’ zegt ze. Ik knik maar zeg niks. ‘Renesmee, papa gaat even jagen, ga je mee?’ vraagt Edward. Renesmee knikt en staat op. ‘We zijn maar een half uurtje weg, want ze kan elk moment wakker worden!’ zegt Edward tegen mij. ‘Oké, veel plezier!’ zeg ik waarna ik hem en Renesmee een kusje op hun wang geef. Ze lopen het huis uit en rennen weg. Ik ga in een stoel zitten en zet de tv aan. Er is niet veel bijzonders op, dus zap ik gewoon verder. Opeens hoor ik links naast me een kreun en ik draai mijn blik naar het meisje. ‘Aah, mijn keel brand! Ik heb zo’n dorst!’ zegt ze. ‘Rustig! Probeer eens op te staan!’ zeg ik. Een seconde later staat ze al rechtop. Ze kijkt me verbijsterd aan. ‘Wat..’ begint ze. ‘Hoe oud ben je?’ vraag ik. ’16..’ begint ze; ‘En jij?’ ‘Ook 16..’ begin ik; ‘Kom mee!’ Ze gehoorzaamd en loopt me achterna. ‘Waar gaan we heen?’ denkt ze angstig. ‘We gaan jagen, drinken!’ zeg ik.

Reacties: