Hoofdcategorieën
Home » One Direction » persoonlijke stand alones » 1Dzayn
persoonlijke stand alones
1Dzayn
"Ik wil helemaal niet met je mee!" Mijn moeder kijkt me geïrriteerd aan, Ik loop al een half uur te zeuren dat ik niet met haar mee ga. Ze had zelfs mijn koffer in gepakt. "Je hebt geen keuze Ivana! Je gaat mee!,ze heeft een zoon, dus je zal niet alleen zijn! Gedraag je niet als een klein kind." Mijn moeder begint nu echt op mijn zenuwen te werken. "Waarom moet ik perse mee?" Mijn moeder zucht. "Je kunt geen 2 weken helemaal alleen thuis zijn, kom nou." Mijn moeder tilt mijn koffer op en trekt mij mee aan haar andere hand. Ze zet mijn koffer naast die van haar in de auto. "Whatever." ik plaats me zelf in de auto en doe mijn Ipod aan. Met Katy Perry op het allerhardste volume zou ik tenminste geen last hebben van mijn moeder de komende 3uur in de auto. Er wordt tegen mijn arm aangetikt. "Wakker worden." Dat is mijn moeder niet denk ik verbaasd. Ik open langzaam mijn ogen en zie een getinte prachtige jongen. "Oh mooi, je bent wakker, Ik ben Zayn." de jongen die blijkbaar Zayn heet kijkt me met een glimlach aan. ‘’Ik ben Ivana!’’ zei ik terwijl ik een slapende glimlach gaf. Zijn bruine ogen twinkelen en ik voel kort kriebels in mijn maag. Wat dat betekent weet ik niet. Ik zie nog net mijn moeder naar binnenlopen met de koffers. "Ivana?." ik moet er waarschijnlijk verschikkelijk uit zien. De jongen stapt aan de kant zodat ik uit de auto kan stappen. Ik strijk mijn shirt recht en stap uit. Samen met de jongen loop ik naar binnen waar op de bank nog 4 jongens zitten. "Ivana?" ik draai me om naar de vrouw die waarschijnlijk mijn moeders beste vriendin moet zijn. Ik vroeg me af waarom ik haar nog nooit ontmoet had. ‘’Jij zult in de zelfde kamer als Zayn slapen. Omdat de andere jongens hier ook slapen. Is dat oke?" Ik zucht hoorbaar. "Is oke." Ik hoor een van de jongens lachen. "Jij klinkt zeer blij!." Ik kijk hem geïrriteerd aan, kom ik hier tegen mijn zin in, moet ik een kamer delen, met een jongen die op een engel lijkt. en dan denkt een van de jongens grappig te zijn. "Niall, laat haar met rust." Ik kijk op naar waar de stem vandaan komt, een jongen met een bruin kapsel kijkt me glimlachend aan. "Dankje ." Mijn moeder komt de kamer binnen gelopen. "Ivana? Volgends mij ben je iets vergeten." ik kijk haar raar aan. "Wat?" mijn moeder kijkt me spijtig aan. "Je make-up." Ik kijk haar met grote ogen aan. "Ik ging met je mee, nou eigenlijk werdt ik gedwongen maar toch." riep ik dramatisch uit. "Om eerlijk te zijn maakt het me niet uit, met of zonder make-up zie ik er toch niet uit." mijn moeder kijkt me raar aan ze had vast niet verwacht dat ik normaal zou reageren. Mijn moeder haalt haar schouders op en loopt de kamer weer uit. "Maar dat is niet zo!" een andere stem klonk nu, een andere jongen met bruin haar wat een beetje krult. "Ga zitten!" zegt dezelfde jongen. Ja graag maar waar. "Liam, Louis ga eens wat aan de kant zodat ze tussen jullie in kan zitten." Ik kan een kleine grinnik niet onderdrukken. Nu nog uitvinden wie wie is. De jongens schuiven beide aan de kant en ik plaats me tussen hun. Een van de jongens laat zijn ogen over mijn lichaam glijden. "Kan ik iets voor je doen?." de jongen kijkt me betrapt aan en ik hoor Zayn zachtjes lachen. "Louis is altijd zo, hij is een player." Ik zie hoe Louis zijn schouders op haalt en iets mompelt wat op "t’is de waarheid." lijkt. "Nou, succes met het spelletje, ik ben niet zo’n spelletjesfanaat." Lachte ik. "Zayn, wees een gentleman en laat haar de kamer zien. " Zayn staat op en pakt mijn hand vast waarna hij mij omhoog trekt. De jongens beginnen te fluiten. "Hou jullie mond." Hoor ik Zayn mompelen. Zijn gezicht is een beetje rood. "Waar ging dat over?." vraag ik zachtjes, niet wetend hoe hij zou reageren. "Nou, toen mijn moeder vertelde dat er een meisje zou komen, was ik een beetje boos, want ik moet wel mijn kamer en spullen delen, maar toen ze een foto van je liet zien veranderde dat." Ik kijk hem een beetje overdondert aan. "Je bent prachtig." zegt hij dan zachtjes, het bloed stijgt me naar mijn wangen en ik richt snel mijn blik op de grond. Ik hoor hoe Zayn een deur opent en ik kijk langzaam op. Zijn blik was niet meer op mij gericht maar op de deur. Ik zucht zachtjes. Hoe kun je verliefd raken in een half uur. hoe ik wist dat ik verliefd was? Ik bloos normaal nooit bij jongens, Ik weet niet wat ik moet zeggen als ik bij hem ben. het boeit me wat hij over me denkt. Ik zucht nog een keer, en Zayn draait zich vragend om. Ik maak een wegwuif gebaar, maar hij geeft niet op. "Is er iets mis met mijn kamer?." ik schudt snel mijn hoofd ik had de hele kamer nog niet eens bekeken. "Wat is er dan?" "Niks." zeg ik zachtjes en richt mijn blik op de grond. ‘’De kamer is super!’’ zeg ik snel. Zayn legt zijn hand op mijn wang en tilt mijn gezicht omhoog zodat ik hem aan kan kijken. "Ben ik daarbij inbegrepen?" opnieuw schudt ik mijn hoofd en bijt op mijn lip. Hij heeft me nu al veel te snel door. Zayn zijn blik glijdt kort naar mijn lippen en draait zich daarna om. Zayn had mijn hand nog steeds niet losgelaten en het begint al hele erge kriebels op te roepen. Ik zie dat Zayn's blik ook naar onze handen glijden, maar los laten doet hij niet. "Zo, je hebt een keuze, of je kan bij mij in het bed slapen of op een matras op de grond." hij keek me vragend aan. "Het geeft niks, ik neem het matras wel." mompelde ik blozend, mijn blik richtte ik opnieuw op de grond. Hem aankijken durfte ik niet meer, ik merkte zijn blik op mijn gezicht branden. "Weet je zeker dat alles goed is?" zijn stem klonk bezorgt en ook een beetje bang. "Ik wil niet dat je je oncomfortabel voelt." Hij had ook alles door. "Dat ben ik niet." verdedigte ik mezelf gelijk. Zijn hand vond mijn wang weer, en de tintelingen werden nog erger. Zijn bruine ogen doorboorde de mijne, en ik kon niet anders dan terugstaren. Mijn benen werden week, en ik had het gevoel alsof ik elk moment door mijn benen kon zakken. Zayn zette een stap naar voren en hij stond bijna tegen me aan. "Weet je zeker dat alles oke is?" mijn adem stokte in mijn keel, zijn zijn stem klonk zo zacht zo mooi. En het feit dat hij zo dichtbij stond hielp ook niet echt. "Ik w-weet het z-zeker." met moeite kwamen deze woorden uit mijn mond. Hij lachte niet omdat ik stotterde of omdat ik verlegen was, hij was alleen maar bezorgt. Als je hem op straat was tegen gekomen zou je denken dat hij niet zo was, juist het tegen over gestelde. Als dit twee weken zo door zou gaan zou ik helemaal gek worden. Volgens mij had hij niet eens door wat hij met me deed. Hij drukt een vlinderlicht kusje op mijn wang en laat daarna mijn hand los en stapt naar achter. Mijn hart klopte in mijn keel. "Wat slaapt beter denk je?" zijn stem klonk een beetje zenuwachtig en ik haalde mijn schouders op. ‘’Dan slaap je dus in mijn bed, ik ben te lui om het andere matras te pakken" Lachend kijkt hij me aan. Ik haalde opnieuw mijn schouders op en knikte. "Maar eerst moet ik wat doen." Ik kijk hem vragend aan. "Sluit je ogen." een beetje zenuwachtig wat ging gebeuren sloot ik mijn ogen. Na een aantal seconden voelde ik Zayn's adem op mijn lippen. Hij stond heel dichtbij, zijn handen sloeg hij om mijn middel. Ik voelde nu zijn Lichaam tegen het mijne branden, ik wou hem vragen wat hij ging doen, maar durfte mijn mond niet te openen. Na wat gevoeld had als uren drukte hij zijn lippen tegen de mijne. Zijn plotselinge aanraking liet me schrikken, en Zayn stapte snel naar achter. "Sorry, i-i.." Ik leg mijn vinger op zijn mond. "Dat had ik niet verwacht, je verraste me" zijn verwarde gezicht verandert in een kleine glimlach. "Dus je vond het ni-..." Om hem op zwijgen te leggen drukte ik mijn lippen op de zijne. Zijn tong vond al snel de mijne. Terwijl onze tongen een liefdevol spelletje spelen, gaat de deur achter ons langzaam open. "euhm?" de stem van Zayn's moeder klinkt achterons en Zayn haalt zijn lippen van de mijne af. Ik richt mijn ogen blozend op de grond. "Het eten is klaar," ik zie in mijn ooghoeken hoe Zayn knikt en zijn moeder loopt weer weg. "Euhm dat was..""Awkward." maak ik Zijn zin af. "Laten we naar beneden gaan." Zayn drukt kort zijn lippen op de mijne en trekt me daarna mee naar beneden. Mijn moeder kijkt me met een grijns aan. "wil je nog steeds naar huis?" ik schud kort mijn hoofd, terwijl ze zachtjes begint te lachen
Reacties:
wow, just wow! Hij is awesome. Dank je well!!!
Echt waar, super bedanktt
Hij is supergoed! Ik vind deze echt leuk, bedankt voor de melding! Mag ik ook weer een melding voor de volgende?
<3