FanFic.nl

Kiss me || Louis Tomlinson

---> 2

25th December 20:06

P.O.V Andy Samuels.

Ik ga nog een keer door me haar. Elk moment kunnen de gasten binnen komen. Maz (Marius Listhrop) me beste maat en die van Liam is er al. Hij moest helemaal van Wolverhampton komen. Waar ik en Liam eerst ook woonden. Ik glimlach bij de gedachte van vroeger. Ik en Maz werkte ons altijd in de nesten en dan was Liam er op alles te fixen. Of die ene keer dat we de nieuwe auto van Maz zijn moeder tegen een paaltje reden. Ik weet het was niet leuk voor zijn moeder maar de lol die hadden was onbetaalbaar. Sinds Liam in de band zit heeft hij minder tijd das wel minder. Maar ik gun het hem heel erg. En nu gaan we ook samen wonen dus komt dat wel goed hoop ik.

Ik word uit me gedachten gehaald door de deurbel. Nog geen 10 seconde later hoor ik Liam zijn bandleden begroeten. Als ik goed luister zijn het Zayn en Niall. Ik loop naar beneden en word meteen aangevallen door een hyperactieve Zayn. Hij vliegt me om de hals waardoor ik op de grond valt. Dan springt Niall luid lachend boven op ons. Even later springen Maz en Liam ook op de stapel. Ik weet weg te komen, sta op en ga naast Danielle staan. Hoofdschuddend kijkt ze me aan. “Waarom ga ik ook alweer met jullie om?” Grapt ze. Ik lach en loop dan door naar de keuken. Als ik even later terug kom met een handvol biertjes zit iedereen op de banken. “Zayn komt Perrie nog?” Vraagt Danielle. “Ze weet niet of ze het haalt.” Antwoord Zayn. Op dat moment gaat de bel. Ik loop naar de deur en Harry en een meisje die ik niet ken . “Haii ik ben Sofie en jij bent Andy toch?” Vraagt ze. Ik knik en ze loopt alweer door. Ik hou Harry tegen. “Wie is dat?” vraagt ik. “Niks bijzonders” zegt hij en loopt alweer door. “playertje” roep ik hem na terwijl ik de deur dichtgooi. “hou jij je mond mr. Player itself.” Hoor ik Harry roepen. Ik lach en hand de jassen die ze in me handen duwde op.

ik heb nog geen stap richting de huiskamer gezet of de bel gaat weer. Ik open de deur en Louis rent meteen naar de huiskamer luid schreeuwend: “Jongens!! Luister dit!” Dan pas zie ik haar. Ze heeft een blauwe jas met knopen aan. Een rok of jurk boven haar knieën die haar bijzonder mooie benen laten zien. Ze heeft haar haar gekruld en de meest classy witte handschoentjes aan. Maar daar kijk ik niet naar. Ik kijk naar haar ogen. Ik raak in een soort trans door de diepe bruine kleur. Ze knipt met haar vingers voor me gezicht. Beschaamd schud ik me hoofd. “he, drometje” Lacht ze. Ik glimlach. Zelfs haar glimlach is beautyful. Ik schraap me keel. “uuh.. haii uuh.. Andy” ik steek me hand uit. “Cloe” antwoord ze. Ze begint haar jas los te knopen. “geef maar ik hang hem wel op.” zeg ik gentle. Ze glimlacht geleid. Ik pak haar jas en handschoentjes aan. Onder de jas zit de meest mooie jurk die ooit heb gezien. “mooie jurk” complementeer ik haar. “thanks, zelf ontworpen.” Dan loopt ze alweer naar de huiskamer.

Ik loop achter haar aan en pak twee peuken uit het pakje in me broekzak. “Zayn peukje?” ik hou de peuken omhoog. Hij springt van de bank. “Always” en hij grist een peuk uit me hand. Samen lopen we naar het balkon. Van Liam mag ik niet binnen roken als hij er is. “Cloe is mooi hé” Zegt Zayn als we in de vrieskou staan. Ow god wat moet ik nu zeggen? Ik kan niet zeggen dat ik haar super mooi vind dat vind Louis never goed. En me reputatie werkt ook niet mee. “Ze is van Louis” besluit ik te zeggen. “Ow kom op. Je kan het gewoon..” wil Zayn beginnen als de deuren van het balkon open gaan. het is Cloe. “Nee, ga maar door met waar jullie het over hadden. Kom alleen een peukje doen.” Ik kijk Zayn aan. Awkward. Dan draai ik weer naar de balkon rand en leun er tegen aan. Cloe komt tussen ons in staan. Na een korte tijd zegt Zayn dat hij weer naar binnen gaat en loopt dan ook naar binnen.

“Wat vind je tot nu toe van je huis?” Vraagt Cloe even later. “Ja goed” wtf? Waarom reageer ik zo awkward? Normaal weet ik precies wat ik moet zeggen en nu? Nu verknal ik het voorledig. “En jij? Vind je het een beetje leuk wonen hier?” Vraag ik al iets normaler. Ze knikt. “Soms wel saai als de jongens weg zijn.” Ik kijk haar aan. “Nu niet meer trouwens. Nu ben jij er nog” ze kijkt me in me ogen aan. En daar ga ik weer. Ik verdrink weer in haar o zo mooie ogen. “ja dat wel” zeg ik met een schorre stem. ik bijt op me lip. Heel even bestaat niks meer behalve wij. Als dit een film zou zijn, zou er nu een heel romantische muziek zachtjes aan staan. Dan zouden onze hoofden dichter bij komen en zou ik weten hoe haar lippen zouden smaken. Maar dit is geen film en dat word ruw duidelijk gemaakt door Niall die ons aanvliegt. “Doen jullie mee met Bierpong?” Vraagt hij. “ow ja dat is leuk!” zegt Cloe enthousiast. Dan loopt ze met Niall naar binnen. Ik gooi het filter van me sigaret weg en loop dan ook naar binnen.

Reacties: