FanFic.nl

Forever Gone... || ft. Anne

Hoofdstuk 14

,,Dat heb je weer goed gedaan Emma." Zegt Zayn en houd me stevig vast. Ik glimlach. Ik ben eindelijk weer gelukkig. Zayn is heel lief voor me en ik heb al een hele tijd niet meer aan mijn ouders gedacht.
,,Eten!" Harry staat al bij de tafel, zijn nando's staan op tafel. Dat ziet er erg lekker uit en ik ga zitten. Zayn komt naast me zitten. Dan zie ik dat Zayn boos naar Liam kijkt. O ja, Liam vond het te snel gaan tussen ons.
,,Vind je nog steeds dat het te snel gaat?" Ik kijk Liam aan. Hij schudt voorzichtig zijn hoofd. Mooi! Dan kunnen Zayn en ik dus gewoon doen wat we willen. Ik geeft Zayn een kusje op zijn wang. Ik zie aan hem dat hij ergens aan denkt en twijfelt om het te vertellen. ,,Wat is er Zayn?" vraag ik en kijk hem aan.
,,Nee, niks." Ik trek een wenkbrauw op, wat wilt hij nou niet zeggen? Is hij toch niet verliefd op me? Deed hij die zoen alleen maar zodat Eleanor Louis terugkreeg. Ik krijg de rillingen van die gedachten. Het zal vast niet zo zijn...maar ja, wat nou als het wel zo is? Ik vraag het hem gewoon!
,,Ik zie toch dat er wat is. Ben je niet verliefd op me?" Snel pakt hij mijn handen en kijkt me diep in mijn ogen aan. Kijk, als hij niet verliefd is op mij moet hij dit niet doen, hierdoor wordt ik nog meer verliefd op hem.
,,Emma, ik hou van je. Ik ben echt verliefd op je, twijfel daar niet over!"
,,Wat is er dan?!" Ik schreeuw bijna. Ik moet het weten!
,,Ik vind dat je Lucas moet bellen."
,,Waarom?"
,,Em, het is wel je broer. Hij heeft het goede met je voor."
,,Ik mag van hem geen relatie met jou."
,,Dat weet ik, maar toch vind ik dat je hem moet bellen."
,,Ik denk er niet over!" Ik sta boos op. Waarom zegt Zayn dit nou? Het was net zo gezellig! ,,Ik wil niks meer met hem te maken hebben! Vraag dit niet van me Zayn!" Zayn zegt niks en daardoor word ik nog bozer. ,,Ik dacht dat jij het begreep, maar blijkbaar doe je dat niet!" Ik loop naar de kapstok en pak mijn jas. Ik moet hier gewoon even weg. Ik gooi de deur hard achter me dicht. Zayn mag best weten dat ik boos ben. Ik loop de hoek om en ga naar het park. Het park geeft me altijd rust, ook toen mijn ouders overleden waren, kwam ik hier. Ook toen mijn ouders nog leefde kwam ik hier vaak met Hailey. Shit, Hailey! Hoe lang heb ik die niet gesproken?! Ik ben een waardeloze vriendin, voor Hailey en voor Zayn. Ik heb net ruzie met Zayn gemaakt vanwege mijn broer, dat doe je toch niet? Voordat ik het weet, begin ik te huilen. Ik maak er een zootje van! Eerst ruzie met mijn moeder, daarna ruzie met Lucas en nu nog eens ruzie met Zayn! Ik pak mijn iPod uit mijn jaszak en stop mijn oortjes in mijn oor. Ik zoek naar the Script en zet 'If you could see me now' op. Dat vind ik toch zo'n mooi lied. Het rapper, daar versta ik weinig van, maar de zang is geweldig! Bij dit nummer denk ik altijd aan mijn ouders. Zullen ze me zien blunderen? Zullen ze trots zijn op wat ik bereikt heb? Tja, dat weet ik natuurlijk allemaal niet. De tranen vallen op mijn handpalmen. Ik ben dus duidelijk nog niet over het ongeluk heen. Door Zayn had ik er even niet meer aan gedacht, maar door deze ruzie met Zayn...het was me gewoon even teveel. En het rare is dat ik het ongeluk gewoon helemaal kan herinneren. De ruzie met mijn moeder van te voren, ik die 's avonds de hele tijd mijn mobiel in mijn handen had...alsof ik wist wat er ging gebeuren...dat ik die avond gebeld werd door ambulancemedewerkers dat mijn ouders een auto-ongeluk hadden gehad. Toen ik in het ziekenhuis aan het wachten was op nieuws, hoe zenuwachtig ik was...Lucas die veel te laat kwam...het nieuws dat ze dood waren...en vanaf dat moment stortte alles in. Ik kijk naar mijn armen, je ziet de diepe sneeën bijna niet meer. Aan de ene kant ben ik best blij dat Zayn ze gezien had, nu heb ik het al heel lang niet meer gedaan en ik voel me een stuk beter. Totdat Lucas zo tekeer ging tegen Zayn. En Liam deed ook heel raar over Zayn en ik. En waarom? Is hij soms zelf verliefd op me? Dat is het! Dat moet wel, anders zou ik echt niet weten waarom hij zo doet! Dan word ik opgeschrikt door een hand die op mijn schouder komt. Ik kijk geschrokken omhoog en zie Lucas. Ik haal mijn oordopjes uit mijn oren en ga staan.
,,Hé, wat is er?" vraagt hij als hij me ziet huilen. Ik kan niks uitbrengen en omhels hem. Nu vallen de tranen op zijn T-shirt. Hij troost me en even vergeet ik dat ik boos op hem was. ,,Wat is er?" vraagt hij nog een keer en kijkt me aan.
,,Ik heb net ruzie met Zayn gehad. En..." Ik denk aan mijn ouders en begin weer te huilen. Lucas blijft me troosten, maar zijn blik ziet er heel anders uit. Ik ga uit zijn armen en kijk hem aan. Zijn ogen staan opeens koud en zijn mond is een norse streep.
,,Niemand laat mijn zusje huilen!" roept hij opeens boos. Ik zet geschrokken een stap naar achteren. Zo boos heb ik hem nog nooit gezien!
,,Het is al goed, Luc." Zeg ik om hem een beetje te kalmeren.
,,Het is helemaal niet goed!" Hij loopt van me weg.
,,Wat ga je doen?"
,,Ik handel met hem af!" Zijn stem was ijskoud, dat ik er bang van werd. Hij loopt verder door en dan schrik ik. Zayn! Hij gaat Zayn iets aandoen! Ik stop mijn iPod in mijn jaszak, trek mijn jas aan en ren het park uit. Maar als ik bij de ingang sta, zie ik Lucas niet meer. Shit! Ik moet Zayn waarschuwen! Ik ren de weg over en ga naar rechts. Ik moet opschieten, anders ben ik misschien te laat!

Reacties: