FanFic.nl

Schrijfwedstrijd.

Gay Marriage (5/12)

Zacht kaarslicht verlichtte Louis’ gezicht. Zijn ogen glinsterden als twee sterren in de donkere nacht. De glimlach rond zijn lippen was zeker niet onmiskenbaar, hij had net dan ook gehad wat hij al heel lang wilde: seks. Ik liet mijn hoofd nahijgend op zijn borstkas rusten nadat ik een kusje drukte op zijn sleutelbeen.
‘Dat was geweldig,’ fluisterde Louis een beetje schor. Ik knikte instemmend. ‘Dat was het inderdaad.’
Louis’ kin schuurde langs mijn kaaklijn heen. De stoppels op zijn gezicht prikten tegen mijn wangen aan. Ik had me gescheerd, Louis niet. De lekkere geur die om hem heen hing drong mijn neusgaten binnen, het rook heerlijk, zo mannelijk. Ik hield van deze geur, ik hield van zijn geur. Het trok me als het ware naar hem toe. Zijn lichaamsgeur alleen al maakte dat mijn vlinders in beweging zetten.
Ik wist wat hij nu dacht; “Je hebt eindelijk toch voor mij gekozen, voor ons.” Ja, natuurlijk had ik voor hem gekozen. Louis was zogezegd een deel van mijzelf. We waren voorelkaar gemaakt.
In eerste instantie gaf ik dit niet toe, we waren vrienden, niets meer dan dat, tenminste dat dacht ik. De fans waren het die me bang maakte, bang om ook maar te overwegen om verliefd te worden. Ze waren soms zo dwingend. De Larry shippers onder de fandom maakte me aan het twijfelen en zo ook Louis. Maar toen we uiteindelijk uit de kwast kwamen, vond iedereen het goed, en lieten ze ons zijn wie we waren: twee geliefden die voorelkaar gemaakt waren.

Voorzichtig nam ik zijn gezicht in handen. Ik drukte mijn lippen plagerig op zijn mondhoek. Meteen nam Louis mijn krullen stevig vast en drukte hij zich tegen me aan. Zijn lippen zochten zicht een weg naar de mijne. Een lange, romantische kus liet me zweven in de zevende hemel.
‘Your lips are so soft Harry,’ zei hij tegen mijn lippen aan. Ik grijnsde breed.
‘Do you really think so Lou?’ Mijn wangen begonnen al te gloeien. Ik was nog altijd onzeker. ‘Yes, of course i do,’ zei hij zachtjes.
Hij drukte zijn lippen in mijn hals. Hij zoog aan het stukje huid. ‘Nu ben je van mij voor de rest van de avond,’ knipoogde Louis zachtjes. Ik glimlachte waarna ik mijn tanden sexy over zijn oorlel liet glijden.


Vandaag was de eerste dag dat we hier, op Hawaii waren. Het was dan ook onze honeymoon. De honey moon verliep tot nu toe perfect, echt alles wat we deden leek een sprookje te zijn. Het was gewoon té perfect, té mooi.
Precies een week geleden hadden we onze bruiloft gehad. Ik herinnerde me elk kleine detail.

Louis’ nam mijn hand onopgemerkt vast. Hij gaf er een licht kneepje in en keek mij toen glimlachend aan.
‘Neem jij, Harry Edward Styles, Louis William als je echtgenoot?’ vroeg de dominee. Een gelukzalig gevoel stroomde mijn lichaam binnen. Als vanzelf krulden mijn lippen zich in een grote glimlach. Dit was het, eindelijk. Na al die tijd zonder Louis kon ik hem eindelijk als mijn echtgenoot noemen, de liefde van mijn leven.
Ik knikte wild. ‘Ja!’ zei ik.
‘En neem jij, Louis William Tomlinson, Harry Edward Styles als je echtgenoot?’
Mijn hart maakte een sprongetje toen ik Louis’ naam voor de tweede keer vandaag hoorde. Ik liet mijn blik over zijn gezicht glijden. De perfectie was altijd het geen wat me zo verbaasde. Want hoe kon iemand zo perfect zijn?
Louis keek me kort aan. De grijns rond zijn lippen en de tranen in zijn ogen verraadden dat dit de beste dag van zijn leven was. Hij knikte zachtjes waarna hij een luid en krachtige ja riep. Voordat de plechtigheid goed en wel afgesloten was drukte Louis zijn lippen al krachtig op de mijne. Na een paar seconden, wat voor mij uren leek te duren, haalde hij zijn lippen van de mijne af. Hij vormde met zijn lippen de woorden “I love you.” De stille woorden van hem deden me goed. Alle twijfels die ik nog had in mijn lichaam liet ik weg varen. Het waren nu Louis en ik, ik en Louis, en niemand kon ons nog in de weg staan. Ik liet mijn neus over de zijne glijden. Mijn vingers sloten zich om zijn kin. Ik liet nog een laatste kusje op zijn lippen achter.
‘I love you too Louis.’

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.