My princess is on her way || Niall Horan

Hoofdcategorieën

[complete lijst]

Nu on-line: (0)

[complete lijst]

Home » One Direction » My princess is on her way || Niall Horan » 01 ~ Tegenslag.

My princess is on her way || Niall Horan

Geschreven door:

Lovegood

Onderdeel van:

My princess is on her way || Niall Horan

Laatst bijgewerkt:

8 sep 2013 - 13:26

Aantal woorden:

549

Aantal reacties:

Aantal keer gelezen:

441

01 ~ Tegenslag.

Ik zou het echt heel erg waarderen als je een reactie achterliet met je mening en misschien wat tips om mijn verhaal beter te maken. Verder wil ik melden dat ik veel hoofdstukken niet echt super lang ga maken, omdat dat makkelijker leest. Er kan wel af en toe een heel lang hoofdstuk bijzitten, zodat je lekker in het verhaal kan zitten. Dus, als je een reactie wilt achterlaten, alvast bedankt daarvoor! x

Babbelend over hoe lelijk ik wel niet zo worden liepen Harry en ik naar de kamer waar de visagie zich bevond. Het was een lange, kale gang waardoor we heen liepen en af en toe stond er lelijke nep plant. Op de vloer lag vloerbedekking met een raar, rechthoekig patroon erop.
"Hé jongens!" Paul kwam langs gelopen met Lux op zijn arm, Lux had een roze strikje in haar baby, rossige haar. Harry en ik groette hem terug en liepen door.
"Waar gaan jullie naartoe?" Hoorde we Paul nog achter ons vragen. Met een vragende blik keek ik Harry aan, we konden moeilijk vertellen dat ik de zaal in wilde.
"We gaan wat te eten halen." Antwoordde Harry met zijn allerbeste, onschuldige glimlach. Paul knikte goedkeurend en hervatte zijn tocht naar de badkamer. Harry en ik liepen met een bonzend hart door en opende de deur van de visagie.
"Wat kan ik voor jullie doen?" Lachte een assistente naar ons. Als ze die 4 lagen foundation van haar gezicht afhaalde had ze heel knap geweest.
"Ik wil als uitbater gegrimeerd worden." Zei ik simpelweg. Even leek ze geschokt, maar toen kwam ze weer bij haar positieven.
"Eh, dan moet ik even iemand erbij halen." Zei ze stotterend en ze wurmde zich tussen Harry en mij door en liep met flinke passen door de gang, waarschijnlijk naar beneden. Harry haalde zijn schouders op en liep op zijn dooie gemak naar binnen en zette zich neer op de knalrode sofa neer. Ik volgde zijn voorbeeld en plofte naast hem. Op de glazen salontafel lag een Engelse Vogue, met ons op de cover. 'Niall Horan, mogen we met je trouwen?' Harry stootte een lach uit wat eerder klonk als een blaf, waarop ik weer moest lachen.
"Dear Niall, would you please marry me?" Praatte hij met een zeer Brits accent en pakte mijn wat klamme handen. Ik begon nog harder te lachen en antwoordde half huilend (van het lachen) 'ja, dolgraag!'. We hadden niet eens door dat de assistente was terug gekeerd, nota bene met Paul.
"Wat zijn jullie van plan?!" Blafte hij tegen ons met een boos gezicht. Harry veegde een overgebleven traan van het lachen uit zijn ooghoek en keek Paul nijdig aan.
"Niall wil Directioners ontmoeten!" Grauwde Harry naar hem en Paul begon rood aan te lopen.
"Nee! Dat wil hij niet! Niall moet oefenen of eten of of of niks doen! Maar hij gaat gewoon niet die zaal in!" Schreeuwde Paul richting een woedende Harry.
"Tuurlijk wel!" Antwoordde Harry weer op zijn beurt, waarop Paul weer 'Nee!' reageerde, wat zo een aantal keer door ging. Inmiddels waren er verscheidende mensen gestopt met hun werk en keken nu angstig van Paul naar Harry en dan weer van Harry naar Paul. Opeens had ik er schoon genoeg van.
"IK BEN ER OOK NOG HOOR!" Riep ik luid door de kamer. Harry en Paul hielden spontaan op met bekvechten en Paul werd een beetje rood van schaamte.
"Ja, sorry Ni, ik liep me even gaan." Verontschuldigde Harry zicht tegenover mij.
"Maar nogmaals, je gaat niet die zaal in, Niall." Benadrukte Paul.
"En nu heb ik graag dat jullie teruggaan naar jullie kamer." Voegde hij er nog aan toe en leidde ons de visagie kamer uit. Harry en ik begonnen betreurd aan onze terug weg naar Louis, Zayn en Liam, die deze gebeurtenis ongetwijfeld hilarisch zouden vinden.