FanFic.nl

Love is all I need (AF)

-15-

~Louis~
,,Nola!" Ik ren naar mijn zusje en kniel bij haar neer samen met Harry. Bij hem rollen ook tranen uit zijn ogen. Nola is geraakt in haar buik en het bloed komt eruit. ,,Zayn, bel een ambulance!" Hij knikt en loopt de gang op. Peter heeft ondertussen meer beveiliging ingeschakeld en die hebben Taylor vast. Haar pistool is afgepakt. Hoe komt ze daaraan? Twee ambulancebroeders komen niet veel later de kamer binnen en tillen Nola op de brancard. Ze wordt meegenomen en de jongens en ik rennen gelijk naar onze auto en volgen de ambulance.

~In het ziekenhuis~
Harry mocht als enige naar binnen, omdat ze nog te zwak is voor meer bezoek. Ik baal, maar snap het ook wel. Ik hoop dat het goed gaat met haar...Dan komt onze moeder het ziekenhuis inlopen. Ik loop naar haar toe en praat haar snel even bij over wat er gebeurd is.
,,Taylor Swift heeft haar neergeschoten." Ze wordt helemaal wit en mompelt de hele tijd: ,,Het moet goed komen!"
,,Lou, wil je koffie of soep?" Eleanor kijkt ons allemaal vragend aan. Ik knik en mompel koffie. Dat kan ik nu wel gebruiken. Ik vraag of ik mee moet gaan, maar Perrie gaat al mee om te helpen. Er hangt een stilte. Het is niet heel ongemakkelijk, iedereen is voor zichzelf aan het nadenken.

~Taylor~
Het is allemaal haar eigen schuld. Ze heeft er zelf om gevraagd. Ik zei nog zo dat ze moest oprotten, maar nee...mevrouwtje moest weer zo nodig eigenwijs zijn. En tja...dan lopen de plannen anders dan gedacht. Ik zit nu op het politiebureau in een cel. Het boeit me niet. Mijn advocaat en ik betalen ons er wel uit. Ik heb door de populariteitsstunt toch geld genoeg, dus dat is het probleem zeker niet. Over een paar uur loop ik weer op vrije voeten achter Nola aan. Ze zal hier voor boeten. En dit is nog maar het begin!

~Zayn~
Ik hoor net van Peter dat Taylor vastzit. Ik hoop dat dat nog een poos zo blijft, maar ik ben bang dat die meid sterker is dan we denken. We moeten zorgen dat Nola veilig is...

~Louis~
Na tien minuten mogen mijn moeder en ik eindelijk naar binnen om te kijken hoe het met Nola is. Mijn moeder trilt en gaat voorop de kamer in. Wat ik daar aantref...wat heeft Taylor veel schade veroorzaakt...Nola ligt erbij alsof ze eigenlijk al dood is...Wat een coma met je kan doen...En dan Harry; hij zit als een hoopje langs het bed en houdt haar hand vast. Mijn moeder is aan de andere kant van het bed gaan zitten en pakt Nola's andere hand vast en knijpt er zachtjes in. Voor haar is het ook erg. Eerst verliest ze haar dochter, dan wordt ze met haar herenigd en nu verliest ze haar weer...tenminste als Nola dood gaat. Dan wenkt ze me om te komen. Ik ga naast haar staan en sla een arm om haar heen. Haar tranen vallen op mijn schouder, maar ik voel het niet. Het enige wat ik nog voel is verdriet. Verdriet om wat Taylor ons allemaal heeft aangedaan. Vooral wat ze Nola heeft aangedaan. Ik voel een traan over mijn wang lopen. Waarom zij? Nola verdient dit niet! Ik kijk naar Harry en loop naar hem toe.
,,Het komt goed Haz, Nola is een vechter, alles komt goed." Fluister ik in zijn oor.

~Harry, 1 maand later~
Nola ligt al een maand in coma, nog steeds is ze niet bijgekomen. De dokter heeft gezegd dat ze begin van deze week echt wakker moet worden want anders kan ze last krijgen van geheugenverlies of verlammingen. Robin en ik zijn vanaf het begin elke dag geweest. En niet voor eventjes, we zitten er dan gewoon de hele dag. De andere jongens komen ook af en toe langs, vooral Zayn en Louis. Louis omdat Nola zijn zusje is en Zayn voor Robin. Dat die twee nog niks hebben, vind ik vreemd. Iedereen ziet dat ze elkaar leuk vinden. Robin en ik zijn deze week veel closer geworden qua vrienden. Je kan erg goed met haar praten. Robin is even wat drinken gaan halen en ik blijf samen met Nola achter, nou ja haar lichaam dan, want ze zegt niet zoveel op dit moment. Ik pak haar hand.
,,Nola, je bent echt een bijzonder meisje en ik wil je niet kwijt! Wordt alsjeblieft wakker, laat me hier niet achter! Ik heb me nog nooit zo vertrouwd en veilig gevoeld als bij jou. Nola, als je dit hoort, ik hou heel veel van je!" Ik geef haar een kus op haar voorhoofd. Nu hoop ik dat ze het heeft gehoord. De anderen zijn ondertussen ook de kamer ingekomen en praten over Nola en wat er gebeurd is. Dan horen we plotseling een piep afgaan. Nola's hart gaat steeds harder slaan totdat er ineens een streep op de monitor staat en de piep door blijf gaan. Ik kan het niet aanzien. Ik wil dit niet! Ik wil niet aanzien dat ze dood gaat! Het gepiep gaat nog steeds door en de doktoren komen met een defibrillator om het hart weer te laten kloppen. Na een paar keer was er een lichte reactie, maar de piep gaat daarna gewoon verder. ,,Nola! Geef niet op! Ik kan niet zonder jou! Alsjeblieft Nola! Het is jouw tijd nog lang niet. Waarom moet je nu al doodgaan?" Dan lijkt er wel een wonder te gebeuren. Haar hart reageert op de schokken van de defibrillator en de lange piep is weg. Opgelucht haal ik adem. Ze is niet dood, maar ligt nog altijd in coma.

~De volgende dag~
,,Harry." Ik word wakker van een bekende stem. Ik kijk naar Nola, helaas. Nog steeds niet wakker. Er komt een hand op mijn schouder en ik kijk in het gezicht van Robin.
,,Heey Robin." Zeg ik en kijk haar met betraande ogen aan.
,,Heey, nog steeds geen verandering?" Ik schudt mijn hoofd. Nu rolt er een traan over haar wang heen. Ze heeft zich al die tijd sterk gehouden, maar nu stort ze in. Ze is moe en ik zie dat ze nauwelijks geslapen heeft. Zayn komt nu ook binnen. Hij kijkt heel serieus.
,,Uhm...ik weet dat jullie bezig zijn met Nola. Maar ik moet jullie wat vertellen." O wat is er nou weer? Ik wil gewoon dat Nola wakker word! ,,Perrie en ik zijn uit elkaar." Robin kijkt hem aan en ik zie dat ze een lichtelijk lachje op haar gezicht heeft.
,,Zayn, alsjeblieft. Ik heb hier geen zin in. Nola is belangrijk! Ik wil dat ze wakker wordt!"
,,Sorry." Zegt hij. Dan komt er een dokter binnen.
,,Sorry, maar jullie moeten nu allemaal weg. Nola heeft rust nodig." Rust?! Nola ligt bewegingsloos in coma! Of wilt hij ons weg hebben omdat ze niet meer wakker wordt? Ik heb geen zin in ruzie en doe wat de dokter zegt. Ik loop samen met Zayn en Robin de kamer uit, naar de wachtruimte. Daar spelen mijn gedachten met me. En er zijn twee gedachtes die elke keer terug komen en waar ik het antwoord graag van wil weten; Ben ik Nola kwijt? Gaat ze dood?

Reacties: