FanFic.nl

Love is all I need (AF)

-26-

~4 maanden later~
Ik zucht en zet mijn computer uit. Dit moet goed genoeg zijn voor onze extra kerstpagina's. Vandaag is het 3 dagen voor kerstmis en ik kan je zeggen dat het echt een bende is overal. Overal is het druk en iedereen rent als een gek door de stad om nog de perfecte cadeaus te scoren. Ik heb het perfecte cadeau voor Louis al gekocht. Ik heb een grote chocoladewortel laten maken. Natuurlijk heb ik ook een serieus cadeau. Dat is een fotolijstje met een foto van ons twee erin. Die is een maand geleden gemaakt. Toen waren we met Liam, Niall en Zayn naar het pretpark geweest. Harry was niet mee, gelukkig maar. Dan zou de dag wel heel erg raar geweest zijn...Het gaat nog steeds niet goed tussen Harry en mij. Ik heb hem niet meer gezien of gesproken. De eerste twee maanden heb ik elke keer van Louis en de jongens moeten horen hoe afschuwelijk het voor Harry was allemaal. We hadden bijna ruzie, gelukkig was daar de altijd rustige Zayn. Hij is echt een schat. Robin boft maar met zo'n lief vriendje. Ze kan volgens mij alles bij hem kwijt. Alles is gelukkig opgelost in de rechtzaal. Mijn 'vader' heeft een straf van 10 jaar gekregen en moet daarna nog een taakstraf doen van 24 uur. Voorlopig zit hij dus veilig achter slot en grendel.
,,Chelsey, ik heb hier alles opstaan." Ik zwaai met de USB stick. Ze glimlacht.
,,Nola, ik moet je iets vertellen. Over een poosje zullen we elkaar niet vaak meer zien." Ik schrik, nee toch? Ben ik werkloos?! ,,Nola, schrik niet. Jij houdt je eigen baantje niet precies, maar je blijft wel werken voor Vogue." Ik kijk haar raar aan, wat bedoelt ze nou weer? ,,Jij wordt de baas van deze winkel. Ik ga naar het hoofdbureau in New York en ga daar werken als hoofd van de vintage kleding." Wat zegt ze nou?!
,,Maar Chelsey, ik ben niet zo goed als jou met taken verdelen! Ik heb ook geen personeel!" Hoe denkt Chelsey dat ik dit ga redden?!
,,Liefje, personeel mag je zelf uitkiezen. Dan bedoel ik van de inschrijvingen die er worden gedaan." Ik knik rustig. ,,En wat taken verdelen betreft, je zal het perfect doen! Ik weet dat je het kunt!" Ik glimlach verlegen naar haar en geef haar een knuffel. Wat zal ik haar gaan missen. Dankzij haar heb ik een geweldige baan en een carriére in de mode. Voor Vogue nog wel! Ik weet zeker dat er honderden meiden een moord voor zouden doen. Ik zwaai nog een keer naar Chelsey en loop dan door het winkelcentrum naar huis. Dan kom ik gillende meiden tegen. Ik hoor muziek, One Direction om precies te zijn. Ik kreun hardop. Na een lange tijd ga ik Harry weer zien. Ik wil omdraaien maar ik ben al herkent door een paar meiden. Weglopen kan denk ik niet meer. Wat moet ik nu doen? Ik was vanochtend nog zo eigenwijs om te gaan lopen vanaf huis. Mijn moeder zei nog: ,,Ik wil je ook brengen." Maar nee...Ik wens dat ik de tijd terug kon draaien. Een andere weg naar huis is er ook niet, dan duurt het zeker een uur extra. Nola, doorzetten. Het is maar een klein stukje. Nu is het alleen maar hopen dat niemand me ziet. Vooral Harry niet. Dan hoor ik Niall's stem.
,,Heey Nola!" Meteen zie ik hem een hand voor zijn mond slaan. Ik moet dus voortaan ook oppassen dat Niall niks zegt. ,,O nee, grapje!" Ik hoor de jongens iets onduidelijks mompelen. Ook hoor ik een paar meiden gillen van wel. Maar daar trekken de jongens zich volgens mij niks van aan, want ik hoor de eerste klanken van All I want for Christmas is you. Het klopt. All I want for Christmas is you, Harry! Maar het kan niet...Nu hoef ik nog maar één meter te lopen en ik ben voorbij One Direction met hun gillende fangirls. Nog belangrijker, weg van Harry.

~Harry~
Ik ga het hele publiek met mijn ogen na. Op zoek naar Nola. Ik snapt eerst niet hoe Niall Nola had herkent. Maar toen vielen alle puzzelstukjes in elkaar. De dag dat ik met mijn moeder naar de stad ging, toen waren Louis, Zayn, Niall en Liam de hele dag weg. En ook een uur geleden, het verrassingsconcert voor kerstmis. Louis wilde het niet hier houden, maar ik wou het zo graag omdat dit de enige plek was waar mijn moeder ook kon komen kijken. Natuurlijk heb ik ook even aan Nola gedacht maar ik dacht dat ik haar toch niet meer zou zien. Maar niets is minder waar...Dan komt mijn solo eraan. Ik zet mijn solo stukje in: ,,All I want for Christmas is..." Dan zie ik Nola. ,,Nola..." Fluister ik hardop door de microfoon. ,,All I want for Christmas is Nola..." Ik zie haar schrikken. Uit mijn ooghoeken zie ik Louis bezorgd kijken. De andere jongens kijken van mij naar Nola. Ik moet naar haar toe. Ik spring van het podium af. Louis zie ik achter me aan komen rennen. Gelukkig gaan de meeste meiden voor me opzij. Anderen gaan expres midden op het pad staan zodat ik nooit bij Nola kom, maar ik geef niet op. Dan kom ik op de plek waar Nola stond. Ze is er niet meer, ze is voor de tweede keer verdwenen. Ik voel hoe Louis een arm om mijn schouder heen slaat. Maar niemand kan mijn pijn verzachten...

~Nola~
Langzaam ga ik langzamer lopen. Ik ben net ontsnapt aan Harry. Hij heeft me gezien, dat is duidelijk maar gelukkig waren er een paar meiden die zijn weg versperden. Ik heb toen makkelijk weg kunnen rennen. Ik weet dat het laf is, weg rennen voor mensen. Maar op dat moment was dat de enige optie. Na tien minuten lopen ben ik eindelijk thuis. Ik draai de deur van het slot en loop naar binnen. Meteen loop ik door naar boven. Daar plof ik naar op bed en sla de balkon deuren open. Het balkon is mijn nieuwe dagboek geworden. Elke keer als ik het moeilijk heb of als ik juist heel blij ben ga ik op het balkon staan. De zonsondergang schijnt me tegemoet. Ik zucht en staar in de verte.

Reacties: