Hoofdcategorieën
Home » One Direction » One day at a time [end] » I'm doing the right thing
One day at a time [end]
I'm doing the right thing
Yasmine's POV
Hij kijkt op van zijn mobiel, zijn gezicht vragend. 'Wat is er?' 'Niks. Kom laten gaan, anders komen we te laat voor het avondeten in het hotel.' 'Is eten nu echt het enige waar je aan kan denken Niall?' 'Yup, dus laten we gaan.' Hij pakt mijn hand vast en sleurt me mee de zwarte SUV in. 'Niall, ik wil niet terug naar het hotel.' 'Hoezo dat nou weer?'
Zayn... 'Breng me nou maar gewoon naar Max, dan ben ik daar alvast voor de bruiloft.' 'Nope, nee, mooi niet. Jij gaat gewoon mee. En trouwens, Paul brengt jou en Zayn morgen naar de bruiloft. Dus daar hoef je je geen zorgen over te maken.' Ik slik, Zayn gaat waarschijnlijk toch niet mee. 'Wat zei je daar??' Crap. 'Zei ik dat hardop?' vraag ik lichtelijk angstig. 'Eh jaa! Waarom denk je dat Zayn niet meegaat?' Een zucht ontsnapt uit mijn mond. 'Omdat Niall, we nog nooit zo erg ruzie hebben gehad... Nog nooit ben ik zo hard tegen hem uitgevallen.' Niet dat ik vind dat hij gelijk had, maar ik kan er gewoon niet tegen om zo op iemand te reageren. 'Yasmine.... Wat nou als ik zou zeggen dat Zayn het helemaal niet erg vindt en dat hij zelfs al een pak heeft gekocht?' 'Dat vindt hij toch niet en dat heeft ie vast niet gedaan.' Hij zucht.
Tja, ik ben nou eenmaal moeilijk over te halen. 'Kom nou maar gewoon mee, je zult er geen spijt van krijgen, promise.' Ugh, stomme puppyoogjes. Ik laat een verslagen zucht en kijk hem aan. 'Best.' 'Finally! Anders had ik je ook wel meegekregen, alleen iets minder vrijwillig.' Hij grijnst en pakt mijn hand weer vast, voordat we uitstappen. 'God stupid paparazzi,' hoor ik Niall onder zijn adem door zeggen. 'Niall, je hoeft me hand niet vast te blijven houden hoor...' 'Jawel, straks ren je weg en dan moet ik er weer achteraan rennen, daar heb ik niet egt zin in.' Een giechel verlaat mijn mond en we stappen de SUV uit. Zodra we uitstappen komen de lichtflitsen me tegemoet. 'Niall! Ben je nu met Yasmine?!' 'Yasmine hoe gaat het met Yasmayn?!' 'Zijn jullie uit elkaar?!' 'Vind je Niall beter?!'
En dat was die druppel. Ik heb sinds de première niet met de papz gepraat, maar dit gaat te ver. Niall geeft me een zacht kneepje in mijn hand, maar no way dat ik zonder iets te zeggen naar binnen stap. Voor de deur van het hotel draai ik me om, en de gezichten van de paparazzi staan gelijk geïnteresseerd. 'Oke, luister. Ik ga dit nu voor eens en altijd duidelijk maken. Dus zorg maar beter dat jullie opnameapparatuur aan staat.' Ik wacht tot ze allemaal klaar zijn met klooien met hun apparatuur voor ik verder ga. 'Klaar?' Hun hoofden gaan op en neer en dat zie ik maar als een teken om verder te gaan. 'Zayn en ik zijn nog steeds samen. Niall is gewoon een hele goede vriend die mij door moeilijke tijden heen sleept en door jullie gezeik. Ik heb nu totaal geen behoefte aan jullie geschreeuw aan mijn hoofd, en ik denk dat de jongens er op dit tijdstip ok niet echt op zitten te wachten. Dus zoek alsjeblieft iemand anders voor jullie vragen. Of weet je wat, ik heb een beter idee. Wat dachten jullie van naar huis gaan, naar je vrouw, vriendin, kinderen? Want seriously, jullie moeten echt een andere baan zoeken.'
Ik draai me resoluut om, de verbaasde paparazzi achterlatend, en sleur een verbijsterde Niall mee naar binnen. 'Jaja ik weet het. Slechte publiciteit blablabla.' Met zijn grote blauwe ogen blijft ie me maar aankijken. 'Dat was.... Geweldig!'
Hij trekt me in een bereknuffel en kijkt me dan aan. 'Je bleef zo chil en ze keken zo verbaasd en wauw, Yasmine, je hebt gezegd wat wij niet kunnen zeggen.' Ik glimlach en geef hem nog een knuffel. 'Het moest ooit gezegd worden, en ik ben blij dat ik het heb gedaan.' 'Kom we gaan naar boven.' Hij legt zijn arm over mijn schouder en zo lopen we samen naar onze etage.
'Ik zie je morgen nog wel voor je weggaat.' Verbaasd draai ik me naar hem om. 'Hoe bedoel je? We moeten toch nog samen avondeten?' Hij grijnst en trekt me in een knuffel. 'Trust me, je zal straks echt niet met ons willen eten.' Hij geeft me een kus op mijn kruin en loopt zijn kamer in. 'What the hell,' mompel ik in mezelf. Ik trek de deur van mijn en Zayn's kamer open, waar je gek genoeg aan moet trekken in plaats van duwen.
Vol verbazing kijk ik de kamer rond. Een pad gemaakt van waxinelichtjes strekt voor me uit, eindigend bij een gedekte tafel versierd met rozenblaadjes. De kleine lichtjes verlichten de kamer lichtelijk, een warm gevoel uitstralend. Ik stap de kamer binnen, de deur voorzichtig achter me dicht trekkend. Aan het eind van het pad staat een gedekte tafel, met een glimlachende Zayn erachter. Hij komt achter de tafel vandaan en loopt naar me toe. Lichtelijk in shock kijk ik naar zijn bewegingen. Langzaam pakt hij mijn handen vast, en geeft er een zacht kneepje in. Hij begeleidt me naar de tafel en schuift mijn stoel maar achter, zodat ik erop kan zitten. Verbaasd neem ik plaats, terwijl ik kijk hoe hij zijn eigen stoel naar achter schuift en gaat zitten. Duizenden vragen schieten door mijn hoofd, allemaal zonder antwoord. Waarom was hij echt bij Max? Wat is hun plan? Waarom mag ik het niet weten? Wat is Niall's functie in deze situatie? Maar één vraag in het bijzonder blijft in mijn gedachten. Waarom doet Zayn al deze moeite voor onze relatie, terwijl er morgen aan dit alles een einde komt?
Zayn's POV
Ik kijk uit het raam, de arriverende SUV volgend. Een grote groep paparazzi verzamelt zich voor de deur van het hotel, wachtend tot ze een van ons uit zien stappen. Ik zet hem raam voorzichtig op een kiertje, zodat ik kan horen wat ze zeggen. De auto stopt met rijden en ik zie hoe de papz hun apparatuur gereed houden. Niall stapt uit en trekt een glimlachende Yasmine de auto uit. Zodra de paparazzi begint met hun vragenvuur verdwijnt de glimlach van haar gezicht. 'Niall! Ben je nu met Yasmine?!' 'Yasmine hoe gaat het met Yasmayn?!' 'Zijn jullie uit elkaar?!' 'Vind je Niall beter?!' Het is dat ik dit perfect geplande plan niet wil laten mislukken, anders was ik zo naar beneden gerend. Beter gezegd, gesprint. Ik zie Niall's hand in de hare knijpen, maar aan haar wel bekende gezichtsuitdrukking te zien weet ik dat ze het hierbij niet gaat laten zitten. Voor de deur van het hotel draait ze zich om. 'Oke, luister. Ik ga dit nu voor eens en altijd duidelijk maken. Dus zorg maar beter dat jullie opnameapparatuur aan staat.' Ik grinnik als ik ze met hun apparatuur zie klungelen. God, how much I love that girl. 'Klaar?' Hun hoofden gaan op en neer en inwendig lach ik om hoe ver die mensen gaan voor hun werk. Maar aan de ene kant ben ik lichtelijk bang voor wat ze gaat zeggen. Ze kan zeggen dat we over zijn, ik bedoel maar, de ruzie was nou niet bepaald niks. En in alle eerlijkheid, ik geef mezelf er de schuld van. Ik weet niet waarom ik zo tegen haar uitviel, maar het idee van Yasmine die niet maar aan mijn zijde staat.... Dat kan ik niet aan.
'Zayn en ik zijn nog steeds samen. Niall is gewoon een hele goede vriend die mij door moeilijke tijden heen sleept en door jullie gezeik. Ik heb nu totaal geen behoefte aan jullie geschreeuw aan mijn hoofd, en ik denk dat de jongens er op dit tijdstip ok niet echt op zitten te wachten. Dus zoek alsjeblieft iemand anders voor jullie vragen. Of weet je wat, ik heb een beter idee. Wat dachten jullie van naar huis gaan, naar je vrouw, vriendin, kinderen? Want seriously, jullie moeten echt een andere baan zoeken.' Resoluut draait ze zich om en loopt het hotel in, Niall achter haar aan sleurend. Wow, that was just... Wow. Glimlachend doe ik het raam dicht. Ik kijk nog een keer de kamer rond. Ja, alles staat goed. De deur wordt langzaam open getrokken en met een glimlach ga ik achter de tafel staan. Ze stapt naar binnen en kijkt verbaasd de kamer rond. En nu weet ik het zeker, hier doe ik goed aan.
Reacties:
Malikaaaaaa honeeyyy,
i love this story! <3
can't wait for the next chapter!
XOXO
That. Was. So. CUTEEEEEEEEEEEEEEE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
GO ON!!!!! ^^
XXX
SNEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEL verder jij!!!!
THIS IS PERFFF
XxxXxxX