FanFic.nl

Naamloos...

Hoofdstuk 11

Maar toen ze in de leerlingenkamer kwam zag ze dat die al leeg was. Het leek Tops niet erg verstandig om zo maar midden in de nacht de jongensslaapzaal in te stormen, dus sjokte ze de trap naar haar eigen slaapzaal op. Tops liet zichzelf op haar bed vallen en viel voor de derde keer deze week met haar kleren nog aan in slaap.

‘Wakker worden! Je moet weer opschieten! Nou ja - je hoeft je in ieder geval niet meer aan te kleden want dat heb je zo te zien al gedaan,’ zei een bekende stem. Tops deed slaperig één oog open en zag May naast haar bed staan terwijl ze een groenblauwe pyjama opvouwde en onder haar kussen stopte.
‘Nog heel even,’ zei Tops en ze deed haar open oog weer dicht.
‘Heb je dat briefje trouwens al aan Pablo gegeven?’
Tops vloog overeind en May schrok daar zo van dat ze over haar hutkoffer viel en met haar hoofd tegen het bed bonkte.
‘Sorry! Sorry, ik wou je niet laten schrikken. Gaat het?’ vroeg Tops bezorgd terwijl ze naar May liep. Die stond snel op en zei: ‘Ja. Ja, gaat wel. Maar dat heb je dus nog niet gedaan?’
‘Nee. Niet echt.’
‘Nou, dan doe je het vandaag maar. Kom.’
Tops voelde even in haar zak. De Sluipsteen zat er gelukkig nog. Plotseling herinnerde ze zich wat ze gisteravond had gedaan - en dat ze dat tegen Sam moest zeggen. Zonder iets te zeggen rende ze de slaapzaal uit. Sam zat al in de leerlingenkamer met een grote mok warme chocolademelk.
‘Sam! Moet je horen…’ riep Tops en ze vertelde hem alles terwijl ze voor zichzelf ook een mok chocolademelk inschonk en op een stoel ging zitten.
‘Wauw,’ zei Sam na Tops’ verhaal, ‘kunnen we erheen - nu?’
‘Nu? Ben je gek! We hebben zo les - of heeft May me weer te vroeg wakker gemaakt.’
Sam gebaarde naar de klok. ‘Noem je zes uur vroeg?’
Tops glimlachte en trok Sam overeind. ‘Kom, dan gaan we nu!’
‘Wacht even,’ zei Sam. ‘MAY!’
‘Wat?’ May’s hoofd verscheen om de hoek.
‘We gaan even weg - of ga je mee?’
‘Waarheen?’
‘Ja! Goed idee. Kom mee, May. Niet vragen,’ zei Tops en ze trok May aan haar arm naar het portretgat. Met z’n drieën liepen ze terug naar de gang op de tweede verdieping waar Tops achter een beeld had gezeten.
‘Hier is het,’ zei Tops en ze stak haar hand uit om de peer te kietelen. Het schilderij vloog open en May slaakte een kreetje van ontzetting.
‘Kom!’
Samen stapten ze de gang in. Het portretgat was niet al te groot, dus moesten ze een voor een. Toen Sam als laatste binnengekomen was sloeg het schilderij achter hun dicht en laaiden de kandelaars aan de muur op. Tops glimlachte. Ze was gespannen, maar ook heel opgewonden. Tops gebaarde naar de anderen en liep de gang in. Ze hoefde niet te bukken, dus liep ze snel door. Na een tijdje kreeg Tops steken in haar zij. Ze keek even naar May die een veeg aarde op haar gezicht had en vermoeid glimlachte. Toen tikte Sam ruw op Tops’ schouder en wees hij naar voor. Een helderwitte deur glansde in de verte. Snel rende Tops erheen, maar ze bleef voor de deur staan. Sam keek haar ongemakkelijk aan. Stel dat er monster achter die muur zat - of dat het de lerarenkamer was en dat ze meteen gesnapt zouden worden als ze de deur open maakten. Tops zuchtte en stapte naar voren. Heel voorzichtig duwde ze de klink naar beneden. De deur kraakte een beetje en Tops kneep haar open dicht. Nog langzamer duwde ze de deur op een kiertje.

ik weet dat deze een beetje heel kort is maar ik vond dat het tijd was voor een cliffhanger... <--- ik heb het veranderd! cliFFhanger!

Reacties: