Hoofdcategorieën
Home » True Blood » The eyes of the Prophet » When times passes
The eyes of the Prophet
When times passes
1400 -1405 Overal en nergens
Jaren verstreken en nog altijd kon Eric niet vatten wat er die avond was gebeurd. Het wezentje of het meisje of wat ze ook mocht wezen had om hem gelachen en perfect geraden wat hij was. Hoe had ze dat kunnen weten? Was ze vertrouwd met vampiers? Zo ja, was ze achterlijk en besefte ze niet wat voor een gevaar vampiers konden betekenen? Of behoorde ze toe aan een oude en machtige vampier en moest ze daardoor de nacht niet meer vrezen? Ze had niet gereageerd op zijn vragen en enkel maar geglimlacht om zijn verbazing . Ze was gewoon sereen weggegaan met de lichtvoetigheid van een briesje, met achterlating van een verstomde Eric die –letterlijk- met zijn mond vol tanden stond.
Eric was nog vaak weergekeerd naar de rand van het bos. Hij had haar niet meer gezien, maar meerdere malen was de plaats gezegend met haar suikerzoete geur die niet menselijk kon zijn. Hij had geen naam of andere nuttige informatie over haar, alleen haar geur, haar lach en die mysterieus groene ogen. Naarmate de tijd vorderde keerde Eric minder en minder terug naar het bos. Niet omdat zijn interesse voor het meisje verslapte, maar om het risico op ontdekking te temperen. Bovendien was zijn maker Godric erg strikt in het opvolgen van de geheimhouding die vampiers ertoe dwong zich niet kenbaar te maken tegenover mensen. Als Godric nog maar lucht zou krijgen over Erics fascinatie voor een mensenmeisje, zou hij deze verbieden met slechts enkele woorden. Na enige tijd Eric was vastbesloten om het meisje niet opnieuw op te zoeken, maar het lot en de vampiers Autoriteit oordeelde daar anders over…
Pakkend!
Ik lees snel verder!