FanFic.nl

My life is changed! (AF)

=10=

We lopen samen de trap af naar beneden. Er staat een grote zwarte limousine voor de deur.
,,Ahw! Waarom een limo?" Hij had echt geen limousine hoeven te regelen.
,,Ik heb eigenlijk iets anders gepland dan Nando's. Je ziet vanzelf wel waar! Want het is een verrassing." Zayn rent snel een paar passen voor me om de deur van de limousine open te houden.
,,Gentleman?"
,,Natuurlijk, altijd!" Ik stap in de limousine en Zayn komt naast me zitten.
,,Mag ik echt niet weten waar we heen gaan?"
,,Nee! Als ik het nu vertel is het geen verrassing meer." Hij knipoogt naar mij. Ik kom er toch nooit achter. ,,We zijn er bijna. Ik doe je even een blinddoek om." Zegt Zayn na een half uurtje.
,,Ga je me ontvoeren ofzo?"
,,Maybe..."
,,Nee, mammie!"
,,Ahw, mammie komt je echt niet helpen!" We moeten allebei een beetje hard lachen, want de chauffeur draait zich om, om te vragen of alles goed gaat. We knikken allebei ja en de chauffeur doet weer zijn raampje dicht. Zayn bind snel de blinddoek om zodat ik niks meer zie.

,,We zijn er meneer." We hebben nog zo'n tien minuten gereden. En ik heb het best wel koud, het was helemaal niet warm in de limousine.
,,Ik help je wel." Zegt Zayn. Ik zoek met mijn handen naar Zayn's handen. Als ik ze vind en hij ze vast heeft heb ik het gelijk wat warmer. Ik stap rustig uit de limousine, ik wil natuurlijk niet vallen. ,,Nog een paar stappen en de blinddoek mag af!" Ik loop nog een paar meter vooruit tot Zayn me tegen houdt. Ik voel dat hij de knoop probeert los te maken. Na wat friemelen valt de blinddoek op de grond, voor mijn ogen weg. Voor me staat een tafel met kaarsjes, rozenblaadjes en twee borden met eten. Met als achtergrond een verlichte Londen.
,,Wauw! Waar heb ik dit aan verdiend?"
,,Ik wil je eigenlijk iets vertellen." Oh god, wat zal hij gaan zeggen? ,,We gaan eerst wat eten en dan vertel ik je het daarna." We lopen samen naar de tafel, Zayn schuift als een gentleman de stoel een stukje naar achter voor me zodat ik erop kan zitten. Rustig schuift hij me aan.
,,Dank u!" Hij gaat aan de overkant van mij zitten en opent de fles champagne.
,,Drink je eigenlijk wel?" vraagt hij voordat hij mijn glas vol wil schenken.
,,Soms, maar nu kan het wel." Hij schenkt mijn glas vol met champagne.
,,Smakelijk."
,,Smakelijk Zayn." Voor me ligt een bord met heerlijk eten. Ik eet rustig alles op, anders word ik straks weer ziek.

=Zayn=
Ik zie dat Nina rustig haar eten op eet. Dan doe ik dat ook maar, dan kan ik mijn tekst nog herhalen. Ik hoop dat ze ja zegt als ik vraag of ze mijn vriendinnetje wil zijn. Anders ben ik bang dat onze vriendschap kapot gaat. Harry heeft dit allemaal voor me klaar gezet! Ik kan altijd vertrouwen op mijn maat.
,,Zayn, wat wilde je me eigenlijk vertellen?" Ahw, de manier hoe ze mijn naam zegt! Nu moet ik het haar vertellen en vragen.
,,Zullen we daar gaan zitten op de rand?" Ze knikt naar me met een glimlach. We lopen samen naar de rand en gaan daar zitten. ,,Ik wil je vertellen dat..."

=Nina=
,,Ik wil je vertellen dat...ik je heel erg leuk vind." Hij pauzeert even. Zegt hij nou dat hij me leuk vind? ,,Je bent lief en behulpzaam. Ik voelde al gelijk iets toen ik met je had gepraat, toen had ik het nog niet echt door. Maar nu is het duidelijk voor mij. Ik heb echt gevoelens voor je en ik wil dat je van mij bent. Dus...Nina zou je mijn vriendinnetje willen zijn?" Wow, dit komt even zo op me af. Hij is echt zo lief! Ik moet echt antwoord geven!
,,Ik zal eerlijk zeggen." Begin ik. ,,Ik heb ook gevoelens voor jou. En ja, ik wil je vriendinnetje zijn!" Ik geef hem een dikke knuffel terwijl hij me rond draait. Als hij me neerzet zijn onze gezichten maar een paar centimeters van elkaar af. Zayn leunt in en onze lippen raken elkaar, zijn lippen voelen zacht aan. Mijn eerste zoen, met Zayn Malik. Mijn eerste vriendje, Zayn Malik. Na een paar seconden moeten we happen naar wat zuurstof. ,,Dat was mijn eerste zoen." Ik giechel en begin te blozen.
,,Ahw, je bloost." Hij prikt met zijn vinger in mijn wang. ,,I love you."
,,I love you to." We staren elkaar de hele tijd aan zonder iets te zeggen.

Reacties: