FanFic.nl

Gossip, Glitter & Glamour

Hoofdstuk 1

“Audities voor de musical: Phantom of the opera”� staat op het billboard vermeld. David parkeert zijn auto langs de weg en gaat naar het bord om het te bestuderen.
“Eens kijken. Dat is vandaag en het begint om negen uur”� mompelt hij bij zichzelf.
“Waar? Studio van de Ende te Aalsmeer.”� Het is nu half negen en David besluit om erheen te gaan en een gokje te wagen. Hij stapt in zijn auto en neemt de kortste route naar Aalsmeer. Daar aangekomen is hij geschokt door het aantal mensen dat daar al in de rij staat. Maar ja, hij weet niet hoeveel mensen ze zoeken en die niet waagt die niet wint. Zuchtend sluit hij aan in de rij. Een honderd meter voor hem staat Urs in de rij. Hij is vanochtend vroeg opgestaan voor deze auditie. Na het afsluiten van het conservatorium is het nu tijd voor het echte werk. Musical is eigenlijk niet zijn ding maar de rol van the Phantom spreekt hem erg aan en daar wil hij ook voor gaan. Het ziet er naar uit dat het nog wel even zal duren voor hij aan de beurt is. Als hij naast zich kijkt, ziet hij en mooie blonde dame met blauwe ogen.
“Erg hé, dat wachten”� begint de dame naast hem het gesprek.
“Ja, als ik wist dat het zich zou lonen, wachtte ik ook nog wel langer”�antwoordt Urs lachend. Ze geeft hem een hand.
“Janine Colbers”�stelt zij zich voor.
“Urs Bühler”�
“Ik stel me maar even voor, want ik mag van mijn vader niet met vreemde praten.”� Urs schiet in de lach.
“En ik ben dus nu een bekende voor jou?”� Zij lacht.
“Jij bent Urs en je gaat auditie doen voor deze musical.”� Beiden lachen hartelijk.

Sebastien zit binnen bij de auditie van de Phantom. Hij heeft een schrijfblok op zijn schoot en maakt driftig aantekeningen. Hij werkt al drie jaar voor het blad Gossip, Glitter & Glamour. Hij is altijd op zoek naar nieuwtjes die zich voordoen in de celebarty wereld. Hij weet zeker dat er vandaag weer mensen bij zijn die talent hebben en beroemd kunnen worden. En als hij erin slaag zo’n talent vanaf het begin te volgen, komt dat zijn baan ten goede. De hoofdredacteur Eva zit overal bovenop en heeft Seb op zijn hart gedrukt vooral heel goed zijn ogen de kost te geven en vooral niet te vergeten wat plaatjes te schieten.

Joop van de Ende zit zelf met enkele mensen de auditie te volgen. Naast hem zit zijn vriend, die scout is voor Dolce & Gabbana, Carlos Marin. Carlos is op zoek naar modellen voor hun nieuwe modelijn. Hij weet uit ervaring dat er tijdens dergelijke audities vaak mensen zitten die hij graag een auditie wil aanbieden bij D&G. Lang niet iedereen is daar geschikt voor maar dat geldt ook voor de musicalwereld. En al vaak heeft Carlos hier mensen weggehaald die nu topmodellen zijn bij D&G. Tot nu toe heeft hij echter nog niets gezien, waar hij van onder de indruk was. En dat terwijl hij dringend mannelijke modellen nodig heeft voor de najaarscollectieshow van D&G te lopen.

David is uit zijn humeur. Het lijkt wel of het niet opschiet. Hij heeft inmiddels een nummer gekregen. Nummer zesenzestig. Hij zucht. zesenzestig keer vijf minuten is driehonderd en dertig minuten is vijf en half uur. Niet dat hij hier dadelijk voor niets uren staat te wachten. Om de tijd te doden begint hij een gesprek met de jongen die achter hem staat.
“Dit is mijn eerste auditie”� vertelde de jongeman die zich voorstelt als Ricardo Janssen.
“Mijn derde”�zegt David en stelt zich voor.
“David Miller.”� Ze praten over de musical en voor ze het weten is de rij al een heel eind geslonken.
“Nou dat gaat hard”� meent Ricardo.
“Misschien zijn er ook wel mensen die van zenuwen niet meer durven”�denkt David hardop. Ricardo kijkt verschrikt.
“Dat mag ik toch niet hopen, dat ik dadelijk in de stress schiet.”�
“Dat is dan jammer”� zegt David. “Maar je doet er niets aan. Het is en blijft een momentopname. En als je dicht klapt heb je gewoon pech.”�


Urs is bijna aan de beurt. Hij heeft de tijd gedood door met Janine te kletsen.
“Leuke spontane meid”� denkt hij. Hij hoopt echt dat zij een rol krijgt. Natuurlijk hoopt hij datzelfde ook voor zich zelf.
“Nummer zevenenveertig”� roept iemand bij de deur.
“Ja, hier”� roept Urs. Janine roept hem nog succes na. Hij zwaait naar haar en gaat naar binnen. Daar krijgt hij een papier in zijn handen gestopt met noten en tekst of hij dat even wil zingen, en als hij wil mag hij er ook bij dansen.
“Oef”�denkt Urs. “Dat zingen is geen probleem, maar dat dansen is een ander verhaal.”� Hij besluit maar bij de melodie die bij dit liedje hoort te deinen.
“Bühler”� denkt hij bij zichzelf. “Als je maar niet als een zoutzak op het podium staat.”�
“Nummer zevenenveertig mag binnen komen”� roept een vrouwenstem. Urs loopt het podium op en doet wat er van hem gevraagd wordt. Als hij klaar is blijft hij afwachtend staan. Er klinkt gemompel en dan zegt iemand:
“Geef hem tekstblad B eens.”�Hij krijgt opnieuw een blad in zijn handen gestopt en begint te zingen. Dit past beter bij zijn tenorstem. Weer gemompel.
“U mag zich melden in kamer vier en hoort daar hoe het verder gaat. Dank u wel.”�

Seb schrijft ijverig nummer zevenenveertig, tenor klassiek geschoold, zuivere stem. Kamer vier is de inschrijfkamer weet Seb. Daar worden alle gegevens genoteerd en de kandidaat wordt voor een tweede auditie uitgenodigd. Tot nu toe gingen er pas drie mensen naar kamer vier en dat waren allemaal vrouwen. Seb kijkt voorzichtig naar de producer, Joop van de Ende, die druk aan het gebaren is dat hij nummer zevenenveertig wel ziet zitten.
“Bingo”� zegt Seb zachtjes. “Die jongeman is een topper. En als hij dat al niet is dan maakt Jopie dat wel van hem. Hij sluipt weg en gaat richting kamer vier en wacht tot nummer zevenenveertig eruit komt.
“Hallo, Ik ben Sebastien Izambard en ik schrijf voor het blad Gossip, Glitter & Glamour. Mag ik jou even iets vragen?”� Urs kijkt hem verbaast aan.
“Ja?”�
“Jij bent net ingeschreven, dat betekent dat ze in jou iets zien. Zou je mij bij een kop koffie, willen vertellen wat jouw achtergronden zijn?”� Urs schiet in de lach.
“Nog niet eens bekend en nu al paparazzi achter mij aan”� zegt hij. Nu moet Seb ook wel lachen.
“Mag ik jou een kop koffie aanbieden?”�
“Graag”�zegt Urs. “Maar ik moet wel nog even op iemand wachten, die nu binnen is.”�
“Geen probleem.”�

Carlos kijkt verveelt voor zich uit. Er zit vandaag niet veel tussen. Wel mannen en ook lange mannen, maar de meeste hebben geen uitstraling. Vrouwen genoeg maar die heeft hij op zit moment niet zozeer nodig. Dan moet er al wat heel bijzonders bij zitten. Joop naast hem is helemaal enthousiast van die nummer zevenenveertig. Dat was tenminste een man met uitstraling. Helaas zong hij ook goed, en dus heeft Joop hem gelijk ingepalmd.
“Nummer zesenzestig”� klinkt de vrouwenstem weer. Carlos gaapt.
“Hopelijk een man”� denkt hij. “Het schijnt dat vandaag tachtig procent vrouw is.”� David is zichtbaar nerveus en zet veel te hoog in en haalt de laatste noot amper.
“Dank u wel”� klinkt het. Dit is niet wat wij zoeken. U mag gaan.”�
“Momentje”� roept Carlos. Joop kijkt hem aan.
“Wil jij hem niet?”�vraagt Carlos.
“Nee Carlos. Is hij een vriend van jou?”�
“Nee Joop, maar hij kon wel eens degene waar ik naar op zoek ben.”� David staat nog steeds op het podium en snapt niets van de conversatie in de zaal.
“Nee”�zegt Joop. “Neem jij hem maar dan kun je die man misschien nog blij maken.”�
“Joop tot de volgende keer, ik ben er vandoor.”� zegt Carlos zich uit de voeten makend. Hij loopt het podium op en wijst op David.
“Kom jij even met mij mee?”� David loopt achter de man aan.
“Zeker een hoge pief zoals hij eruit ziet.”� Als ze achter het podium zijn, stelt Carlos zich voor.
“Ik ben Carlos Marin en ben screening scout bij D&G.”�
“David Miller”� stelt David zich voor.
“Maar D&G? Wat is dat?”� Carlos lacht.
“Sorry D&G staat voor Dolce & Gabbana, die kleding- en modelijn.”� David snapt er niets van.
“Ik wil graag met jou praten over een baan bij D&G, Mag ik jou voor een etentje uitnodigen?”� vraagt Carlos. David grijnst een beetje.
“Graag, want ik heb bijna de hele dag hier in de rij gestaan. Ik wil wel horen wat u mij te bieden heeft.”�
“Kom laten wij gaan”� nodigt Carlos hem.

Reacties: