FanFic.nl

The schadows of the past

Davy

Met slome duizelige passen wandelde Daniek achter de jongen aan. Ze trok de kraag van haar jas een beetje omhoog omdat ze het een beetje koud had. Grijze mistwolken dwaalden voor haar ogen langs en het gevoel dat ze elk moment kon flauwvallen werd alsmaar groter. Ze stopte wanneer de jongen stopte en zag nu pas dat ze voor een huis stonden. De jongen stak een sleutel in de deur en maakte deze open, dit was dus zijn huis. Verlegen stapte Daniek de drempel over achter de jongen aan en schrok toen ze een man op de bank zag liggen, het was een volwassen man dus misschien was het zijn vader wel. Dit had ze niet helemaal verwacht en dacht dat deze wel op zichzelf zou wonen of met een groep vrienden. Zijn vader begon te praten maar de zinnen kwamen niet bij Daniek aan, daarvoor was ze nu te duizelig en nog te diep geschokt door de aanval van Carl. De jongen negeerde de man ook en wees Daniek de weg door het grote huis. Ze liepen een kamer binnen waarvan Daniek gokte dat het zijn slaapkamer was, dat moest haast wel. Stil keek ze rond door de kamer heen en haar ogen bleven hangen op de gitaar in de hoek die was beplakt met plakband. Ze vroeg zich af wat er met die mooie gitaar was gebeurt. Zachtjes liet Daniek zichzelf nu op zijn bed zakken met haar ogen nog steeds op de gitaar gericht. "Gaat het al wat beter? Kan ik je iets brengen om te drinken?" Vroeg hij en Daniek knikte aarzelend. ”Een glaasje water zou wel fijn zijn.” Sprak ze. De jongen liep nu de kamer uit en gelijk richtte Daniek haar ogen weer op de gitaar, ze had de gitaar vroeger altijd een prachtig instrument gevonden. Haar opa had ook een gitaar en kon ook prachtig spelen. Daniek had dit altijd helemaal geweldig gevonden dat ze elke keer weer haar opa smeekte op zijn gitaar te spelen. Geschreeuw en geruzie verstoorde haar geachte aan de gitaar van haar opa en liet haar ogen naar de deur kijken. Ze hoorde de stem van de jongen en de man die op de bank had gelegen. Een ongemakkelijk gevoel borrelde in haar op bij het horen van het geschreeuw tussen die twee, nooit had Daniek het leuk gevonden als mensen naar elkaar schreeuwden en ruzieden, het gaf haar een ongemakkelijk gevoel. Nu hoorde ze voor de deur kleine blote voetjes rennen. "Stop met ruzie maken." Hoorde ze een kinderstemmetje roepen en Daniek luisterde nu aandachtig. "Papaaaaaaaaa!!" Hoorde ze opnieuw dat kleine kinderstemmetje roepen en dit voelde ze in haar hart. Zelf had Daniek nooit veel ruzie in huis en ze was ook zeker blij dat ze dat ook nooit hadden gehad, het leek haar heel erg om ruziënde mensen in huis te hebben, of het nou moeder-vader of broer-zus was, in dit geval vader-broer. Ze gokte dat die man hun vader was en het jonge meisje waarvan ze alleen de stem had kunnen horen zijn zusje was, het kon ook ander zijn maar dit leek het meest logies. Nu was het even stil en opnieuw gleden Danieks ogen naar de met plakband beplakte gitaar. De deur ging nu open en vlug draaide ze haar gezicht ook weer terug. Haar ogen keken hem in zijn mooie bruine ogen aan. Hij ging naast haar op zijn bed zitten en gaf haar een glaasje water met een pijnstiller. Daniek zuchtte opgelucht wanneer ze de pijnstiller in zijn hand zag liggen, dat had ze echt nodig met die hoofdpijn en duizeligheid. Ze pakte de pijnstiller, legde deze in haar mond en spoelde het weg met een slok water. "Bedankt." Zei ze met een glimlachje en nam nog een paar slokken water. Haar ogen dwaalden voor de zoveelste keer af naar de gitaar en gelijk borrelde er een vraag in haar op. "Kan je gitaar spelen?" Vroeg ze zacht aan hem en keek hem diep in de ogen aan. Het glas water zette ze op haar schoot neer maar bleef het wel vasthouden met haar handen. Nu realiseerde ze pas dat ze zich nog helemaal niet had voorgesteld en ze ook zijn naam nog niet wist. Ze keek even naar het glas met een schattig glimlachje. Weer keek ze terug in de jongen zijn ogen. "Mijn naam is trouwens Daniek." Sprak ze met een wat verlegen lachje. "Aangenaam Daniek, ik ben Davy of Dave" Zei hij met een zachte en rustige stem waarnaar hij opsprong naar zijn gitaar toe. Hij pakte de gitaar en ging weer naast Daniek op bed zitten. Daniek volgde zijn bewegingen met haar heldere blauwe ogen. Een lieve glimlach sprong weer op haar gezicht wanneer hij weer naast haar ging zitten met zijn gitaar die beplakt was met plakband. Nu begon hij zachtjes met zijn vingers over de snaren te glijden waardoor een prachtig geluid ontstond. Ze hield van het geluid dat uit gitaren kwam en had er echt een zwak voor. Daniek deed bijna haar ogen dicht door het genieten van de muziek die uit de gitaar kwam, ze vond het prachtig. Nu stopte hij ineens met spelen en legde hij de gitaar op haar schoot. Haar ogen zochten nu zijn prachtige bruine ogen en keken hem vragen aan. "Wil jij eens spelen?" Vroeg hij en schoof wat dichter naar haar toe. Daniek zei niets terug maar haar ogen gaven al haar antwoorden. Ja, tuurlijk wou ze dat wel. Vroeger had Daniek er alles voor gedaan om gitaarles te mogen krijgen, het was alleen te duur voor haar ouders en dus had Daniek nooit gitaarles gekregen. Ze had alleen eens een liedje van haar opa geleerd maar dat was al lang geleden. Zacht schoof hij zijn arm langs haar rechterarm en legde hij zijn vingers op de hare. Stil keek Daniek naar haar hand waar zijn hand overheen lag en ze voelde nu haar hart harder kloppen. Zijn vingers begeleidde haar vingers over de snaren heen en ze voelde zich warm van binnen. Hij was zo lief. Hij zag er heel stoer uit maar hij was echt lief. De scheuren in de gitaar waar plakband overheen geplakt zat maakte niet dat het geluid minder mooi was, het was prachtig, werkelijk prachtig. Hij keek haar nu met een glimlach aan en automatisch glimlachte Daniek terug naar hem. Davy schopte nu zijn schoenen uit en schraapte zijn keel even. Hij nam een slok water en ging verder met het begeleiden van haar vingers. Daniek probeerde onder het begeleiden van zijn vingers het enige liedje te spelen dat ze ooit van haar opa had geleerd en ook een van haar lievelingsliedjes. Jason Mraz met ‘I’m yours’ was dat liedje. Zachtjes zong ze het mee, net hard genoeg voor Davy om het net te kunnen horen. Af en toe wist ze het even niet zo goed meer, hoe ze het liedje op de gitaar moest spelen. "Ik ben niet zo goed." Sprak ze met een kleine glimlach en keek hem weer in de ogen aan. Hij glimlachte terug en liet haar hard nog weer wat harder bonzen. "Je kan alleen maar bijleren, niet opgeven!" Sprak hij terwijl zijn vingers nog steeds die van haar over de snaren begeleidde. Het leek allemaal zo snel te gaan maar wanneer ze zijn ogen naar de klok volgde zag ze dat het toch al wel erg laat was geworden. Ze keek hem weer terug aan en zag zijn hand door zijn haren gaan terwijl hij haar aankeek. Daniek glimlachte lief naar hem. "Wil je hier misschien blijven slapen? Het is namelijk al heel laat." Vroeg hij aan haar en haalde de gitaar zachtjes van haar schoot af. Daniek knikte rustig. Het was inderdaad al erg laat en ze zou het ook niet durven nu nog alleen over straat te gaan, misschien zou Carl dan weer terug komen en als Davy er dan niet was zou hij misschien wel het mes in haar steken. Dit gaf haar de rillingen. “Ja, is goed.” Zei ze terug en volgde Davy zijn bewegingen. Hij toverde een dekentje onder zijn bed vandaan en liep naar de bank die in zijn kamer stond. Ze zuchtte kort van opluchting. "Slaap jij maar in het bed, je hebt een zware avond achter de rug." Sprak hij nu en zijn stem klonk zacht en teder, Daniek smolt er helemaal door. Ze wou nog zeggen dat dat niet hoefde en dat zij wel op de bank zou gaan slapen maar hij lag al onder zijn dekentje op de bank. Daniek bleef nog een paar seconde zitten en keek met een lieve glimlach naar Davy. Ze schopte nu haar schoenen uit en trok haar jasje uit. Ook trok ze haar sokken uit waarnaar ze onder de dekens kroop. Nog even keek ze Davy aan maar erg lang duurde dat niet meer. Langzaam voelde ze haar oogleden zwaarder worden en sloot ze haar ogen…

Reacties:

Chayenne zei op 21 sep 2013 - 22:00:
AAh dit is zo lief en romantischhh
Ik denk dat de gitaar kapot is geslagen omdat Davy gek werd door de drugs enzo, al is dit maar een wilde gok xp