FanFic.nl

The eyes of the Prophet

The verdict

1405 Londen

Een ijzige stilte heerste in het vampiersnest. De Autoriteit was op komst en in de minuten die gingen volgen zou er geoordeeld worden over goed en kwaad, toekomst en verleden, tussen vergelding en vergiffenis. Het geviseerde vampiersnest was gevestigd in een oude verlaten hoeve die was ingekocht door Erics maker Godric. Hij was de eigenaar van het pand en de persoon die onrechtstreeks alle heisa had veroorzaakt.

Alle vampiers van het nest hadden zich naar de leefruimte van de hoeve begeven. Deze ruimte was ingericht met zware eikenhouten meubelen die waren beslagen met koperen spijkers en leren kussens. In het midden van de ruimte stond een lange, donkere tafel met bijpassende stoelen. Godric zat aan het hoofd van de tafel. Ondanks het feit dat hij de oudste vampier van het vertrek was, zag hij er klein en teer uit. Dat kwam omdat hij was overgezet toen hij geen jongen meer was, maar ook geen volgroeide man. Eric schatte dat zijn maker een jaar of vijftien moest zijn geweest toen hij was overgebracht. Zeker wist hij het niet: hij had er Godric nooit om gevraagd. Halflang zwart haar omlijste Godrics bleke, meestal uitdrukkeloze gezicht en smetteloze, met kant afgezette kleren moesten de vele mythische tekeningen op zijn lichaam verbergen. Aan Godrics linkerkant zat een vrouwelijke vampier genaamd Moggy. Ze was klein, gedrongen en de vele korsetten konden het pafferige aspect van haar lichaam niet verbergen. Haar rossige haar stak alle kanten uit en ze snikte grote robijnrode tranen. Nog een stoel verder zat Candide haar jongere vampierszuster. Candide was in tegenstelling tot Moggy slank en zelfs knokig gebouwd. Ze was vampier geworden op een leeftijd waarbij een vrouw bijna al haar schoonheid heeft verloren, maar dat deerde haar niet om zich te gedragen als een echte diva. Ze droeg een diep uitgesneden jurk, had haar lange blonde haar gracieus opgestoken en zich fameus opgedoft voor het komende hoge gezelschap. Naast haar zat, haar eigen creatie Dean. Dean was nog maar een babyvampier van enkele jaren oud. Bij leven was hij een jongvolwassen man geweest met de slungelige lichaamsbouw en puistjes van een puber. Hij was bleek, sproetig met halflang rossig haar dat constant voor zijn grijze kille ogen hing. Voor zover Eric wist deed Candide amper iets aan het onstuimige en riskante gedrag van haar nakomeling. Wat zich liet blijken in het feit dat ze hem de vrije hand had gegeven tijdens de recente slachtpartij en er zelf actief aan had meegewerkt.

De tijd verstreek en exact om middernacht hoorden ze het geluid dat iedereen deed verstijven: galopperende paardenhoeven. Enkele minuten later stopten de paarden hinnikend voor de hoeve. Er klonken enkele korte bevelen en vervolgens waren er ook voetstappen die vastberaden naar de hoevepoort gingen. Even later zwaaiden de oude, eikenhouten deuren open en verscheen er in leer gehulde vampier in de opening. Rond zijn midden ging een joekel van een zwaard en zijn stem klonk rauw en officieel. ‘Zijn aanwezig: de vampiers Moggy, Candide en haar nakomeling, nestleider Godric en zijn nakomeling?’ Godric stond op en maakte een gracieus gebaar ‘We zijn aanwezig.’ Sprak hij met zijn kalme, maar vastberaden stem. De reus in de deuropening deed een stap opzij en salueerde ‘Mag ik u voorstellen… Afgevaardigde van de enige echte Vampierenautoriteit: Nan Flanagan.’Bij het horen van deze naam begon Moggy zodoende nog meer te snikken. Nan Flanagan werkte nog niet zo lang voor de Autoriteit, maar ze was in korte tijd uitgegroeid tot een fenomeen. Ze stond gekend als strikt en zeer nauwkeurig in haar werk. Ze was een ongeziene carrièrevrouw en zou binnen een paar eeuwen vast een van de kopleden van de Autoriteit worden. Nan Flanagans uiterlijk deed niets af aan haar reputatie: ze had het lichaam van een wat oudere vrouw met een streng gezicht dat voorzien was van grijze, kille ogen en een strakke, samengeknepen mond. Haar blonde haren waren strak naar achter gekamd en gevangen in een gouden netje dat populair was bij de hogere adel. Voorts oogde ze taai en kaarsrecht. Ze droeg een donkere mantel met daaronder een marineblauwe japon van een of andere dure stof. Rond haar nek ging een saffieren ketting met daaraan het amulet van de Autoriteit. Flanagan schreed naar binnen en keek iedereen in het vertrek uiterst kil aan.
‘Jullie hebben er een zootje van gemaakt.’ Waren haar eerste woorden die even ijzig waren als haar blik ‘Een groteske slachtpartij met enkele overlevenden die stuk voor stuk beweren dat ze vampiers hebben gezien… weet hebben over onze zwakte voor zilver én vermoeden dat onze schuilplaatsen voornamelijk kerkhoven omvatten… Fantastisch! De Autoriteit dankt jullie voor jullie nonchalance!’
In de ijskoude stilte die volgde, stond Godric op en bood Nan Flanagan zijn stoel aan. Ze knikte kort en ging schoorvoetend zitten. Godric streek neer op een van de overgebleven stoelen, Eric bleef achter hem staan als een schaduw.
‘Wij verontschuldigen ons voor de veroorzaakte problemen.’ Sprak Godric waardig ‘Wij – daarbij bedoel mijn volledig nest: bieden u en de Almachtige Autoriteit onze nederige verontschuldigingen aan.’
Eric kon een luid gesnuif niet onderdrukken. Godric negeerde Erics neusgeluid en vervolgde nog luider. ‘Het zal u vast plezieren om te horen dat ik als hoofd van dit nest samen met mijn nakomeling Eric de problemen hebben aangepakt. We hebben alle overlevenden opgespoord en hun geheugens vakkundig gewist. Niemand herinnert zich nog iets van die avond die zo dramatisch uit de hand is gelopen.’
‘Dat hoop ik voor jullie.’ Zei Nan Flanagan kort ‘De Autoriteit is nu bezig om dit te controleren, wanneer blijkt dat jullie beweringen vals zijn volgen er sancties.’
‘En die zijn?’ was Erics harde reactie.
De rest van de vampieren reageerden als door een wesp gestoken: Godric wierp hem een waarschuwend blik toe, Candide wende haar blik af, Dean grimaste en aan Flanagans linkerkant begon Moggy weer te snikken. Grote rode strepen ontsierden haar pafferige gelaat nu volledig. Nan Flanagan zelf trok enkel haar wenkbrauwen op. ‘Dat lijkt me heel simpel.’ Antwoordde ze koeltjes ‘De straffen variëren van eeuwenlange opsluiting in een zilveren kist tot de Ware Dood. Sowieso eist de Autoriteit tot de ontbinding van het nest. Enkel vampiers die gemeenschappelijk bloed hebben mogen nog intense omgang met elkaar hebben.’
De vergadering was afgelopen. Moggy strompelde angstig het vertrek uit, Candide volgde haar waardig en Dean slenterde achteloos achter zijn maakster aan. Nan Flanagan wou vertrekken, maar Godric gebaarde dat ze moest blijven.

Reacties: