FanFic.nl

Gossip, Glitter & Glamour

Hoofdstuk 5

Els spreekt af dat Urs elke dag één uurtje naar de dansschool komt om de choreografie onder de knie te krijgen. Als dit allemaal goed gaat lukken krijg jij vast één van de hoofdrollen”� meent Els.
“Dat zou geweldig zijn”� zucht Urs. “Maar ik moet toch eerst al die pasjes in mijn hoofd zien te krijgen.”� Hij groet Els en vertrekt.
“Tot morgen”� zucht Els. Als Urs naar huis loopt komt hij Janine tegen.
”�Hé Janine, hoe is het?”�
“Goed Urs ik heb de rol van Christina gekregen glundert ze.
“Eerlijk waar”�roept Urs uit. “Dat is geweldig. Is toevallig ook al bekend wie de rollen van Raoul en het Phantom krijgen?”� vraagt Urs timide. Janine vliegt hem om de nek.
“Ja, jij en Mark. Ze weten alleen nog niet wie wat dus jij en Mark moeten voor alle twee de rollen oefenen. “Urs is blij maar realiseert zich ook dat hij nog meer choreografie zal moeten oefenen. Hij vertelt Janine van zijn eerste dansles met Els.
“Wat is het probleem?”� vraagt Janine. “Het lijkt wel of ze niet met haar handen van mij af kan blijven.”� Janine schatert het uit.
“Ze doet misschien alleen haar vak uit oefenen.”� Als ze zijn beteuterd gezicht ziet stelt zij voor: Wil je soms dat ik met je mee ga?”�
“Dat zou ik heel fijn vinden.”� zegt Urs.
“Oké, vanaf morgen ga ik met je mee. Zeg heb jij toevallig zin spaghetti?”� vraagt Janine.
“Ja, lekker maar moet jij die nog maken dan”�
“Nee hoor die heb ik vanmorgen al klaar gemaakt voor ik hierheen kwam.”� Samen lopen ze naar het huis van Janine’s vriendin, die op dit moment voor haar werk in Parijs zit. Zij heeft de woning dus voor haar alleen en kan dus ongestoord haar gang gaan.

Seb zit in de maag met het feit dat Eva hem gekust heeft. Aan de ene kant wil hij heel graag Eva beter leren kennen maar aan de andere kant blijft zij zijn baas.
“Verdorie”� moppert hij op zichzelf. “Ik word altijd op de verkeerde vrouwen verliefd.”� Hij neemt een douche en gaat naar bed. Als hij ’s morgens wakker wordt moet hij eerst even denken waar hij is.
“Milaan.”� Hij weet het weer. Hij kijkt op zijn horloge en ziet dat het bijna tien uur is. Zou Eva al op zijn? Hij besluit de kamer naast hem te bellen. Na een tijdje meldt Eva zich.
“Ga jij mee ontbijten?”� vraagt hij.”�Of heb jij dat al gedaan?”�
“Uh”� klinkt het. “Hoe laat is het?”�
”�Bijna tien uur”� helpt Seb haar.
“Ik kom eraan. Geef mij 15 minuten en bestel alvast zwarte koffie en een aspirine.”� Seb grinnikt.
“Heb jij hoofdpijn Eva?”�
“Ja Seb, ik heb hoofdpijn en lach me nu niet uit”� moppert ze. Seb besluit alvast naar beneden te gaan om het gevraagde te bestellen. Hij is zich af aan het vragen of Eva zich die kus nog herinnert. Een kleine tien minuten later krijgt hij antwoord. Eva komt de ontbijtzaal in, kust hem op zijn wang.
“Goede morgen schat. Heb ik mij gisteren misdragen?”� Seb is verlegen met de situatie maar besluit toch haar te vertellen wat er gebeurt is.
“Ben jij daar boos om?”� vraagt zij. Seb schudt zijn hoofd.
“Nee Eva, maar dit is niet goed jij bent mijn baas.”� Ze kijkt hem verbaast aan.
“En als ik dat nu eens niet was, Seb?”� Seb kijkt voor zich uit en geeft haar geen antwoord.
“Seb?”� vraagt ze nog maar eens.
“Maar jij bent het wel”� gooit Seb nu op tafel.
“Betekent dat, dat jij mij niet beter zou willen leren kennen?”� gaat Eva verder. Seb is verward door haar vraag.
“Nee, uch jawel”� zegt hij dan. Eva kijkt hem glimlachend aan.
“Waarom denk je dat ik nu in Milaan ben?”�
“Modeshow?”� gokt Sebastien. Nu schudt Eva haar hoofd.
“Ik wil jou dolgraag beter leren kennen Seb. Ik loop al maanden te zoeken naar een gelegenheid om jou te vertellen dat jij heel voor mij betekent. Ik lijk wel een puber met vlinders in haar buik. En misschien loop ik te hard van stapel en overval ik jou hiermee maar ik mag jou, echt heel graag Sebastien. Ik dacht dat jij mij ook wel aardig vond, maar als dit niet zo is, zeg het gerust. Dan hebben wij het er niet meer over en zijn we gewone collega’s.”� Seb kan haar alleen maar aankijken. Wat zij net zei, maalt door zijn hoofd. Zij legt een hand op zijn arm.
“Denk er maar rustig over na Seb, je hoeft niet gelijk te antwoorden.”�
“Jij overvalt me”� zegt Seb eerlijk.
“Sorry Seb, dat is ook zo vergeet maar wat ik net heb gezegd.”�
“Nee, dat bedoel ik niet”� haast Seb zich te zeggen. “Ik houd van mijn baan en ja ik wil jou ook beter leren kennen. Maar kan dat wel samengaan?”� Eva denkt even na.
“Als wij privé en zakelijk gescheiden kunnen houden, moet dat volgens mij wel kunnen.”� Hij legt zijn hand op de hare.
“Dan wil ik jou heel graag beter leren kennen.”�
“Zullen wij samen Milaan in gaan. Je schijnt hier goed te kunnen shoppen.”�
“Oké, ik offer me wel op”� lacht Seb.

Carlos’ telefoon gaat. Hij neemt op en meldt zich.
“Carlos Marin.”�
“Waar zit jij?”� klinkt het aan de andere kant van de lijn. Carlos zucht.
“Shanna, alsjeblieft. Ik ben gewoon aan het werk, dat weet jij toch?”� Shanna moppert verder.
“Jij zou thuis zijn vanavond en nu is het half zeven en je bent er nog niet.”�
“Lieverd toch”� roept Carlos uit. “Ik ben nog met een model rond geweest.”�
“Was zij knap? Heb jij wat met haar?”� gaat zijn vrouw verder. Carlos voelt woede opkomen.
“Ja, hij was knap en nee ik heb geen relatie met hem.”� Dan is het even stil aan de ander kant. Carlos weet dat dit de stilte voor de storm is, dadelijk wordt hij weer overladen met verwijten.
“Tot, zo”� sneert hij nog in de telefoon en gooit de hoorn op de haak.
“Wat moet ik in hemelsnaam met Shanna doen”� denkt hij wanhopig. Ze zijn nu vier jaar getrouwd en de situatie wordt steeds onhandelbaarder. Het lijkt wel of dit steeds erger wordt. Hij praat thuis allang niet meer over modellen, want zij ziet in elke vrouw een rivale. Carlos is tot nu toe altijd trouw geweest aan Shanna, maar het wordt steeds moeilijker om met haar om te gaan. Hij laat zijn gezicht op zijn handen rusten en denkt na.
“Oops”� hoort hij dan. “Ik dacht dat je al weg was en het licht was vergeten uit te doen. Maar ik zie jij bent er nog.”�
“Hoi Joan, jij nog hier?”� Ze glimlacht.
“Ik kom jou naar huis sturen”� zegt ze hem bezorgd aankijkend.
“Shanna?”� raad ze.
“Ja, ik moet naar huis want mevrouw is weer om te schieten.”�
“Arme jij,”� zegt Joan.
“Ga jij maar ik sluit wel af.”� Carlos kijkt dankbaar naar zijn PA.
“Dank je wel en tot morgen Joan.”�

Voor David vliegt de week in het opleidingscentrum voorbij. Het gaat echt al heel goed. Hij heeft wel moeten wennen aan de stress achter de schermen. Het tempo waarin omgekleed moet worden is af en toe moordend. Daarbij lopen dames en heren door elkaar en heeft niemand er schijnbaar moeite mee zich om te kleden in bijzijn van de anderen. De eerste paar dagen stond David een beetje schaapachtig te kijken maar nu vindt hij het al heel normaal. Ook vindt hij het niet meer erg om zich te verkleden in aanwezigheid van dames. De meiden zijn echt leuk. Buiten hem zijn er ook nog drie mannen die lopen. Ze zijn nu druk aan het oefenen voor de lingerieshow. Drie dames gekleed in zwarte lange jurken beginnen. De jurken hebben aan weerszijden lange deelbare ritsen. Die de heren mogen los maken, zodat de dames de lingerie eronder kunnen showen. David mag Wendela uitkleden. Hij grinnikt tegen Wendela.
“Ik ben blij dat ik je dat ding alleen maar hoef uit te trekken. Aantrekken zou mij vast niet lukken op de catwalk.”� Wendela geeft hem een speelse tik op zijn wang.
“Millertje, gedraag je.”� David straalt.
“Dat doe ik altijd”�
David moet diverse boxershort, twee zwembroeken, twee badmantels en verschillende zonnebrillen showen. Als de repetitie en naar een paar uurtjes opzitten zegt hij tegen Wendela:
“Zullen wij nog een hapje samen gaan eten?”� Wendela is blij verrast.
“Graag David. Wat had jij in gedachten?”�
“Japans?”� klinkt het.
“Dat lijkt mij wel lekker”�antwoordt zij.
Als ze een kwartiertje later bij de Japanner zitten en besteld hebben moet David het haar gewoon vragen.
“Waarom was jij zo verbaast dat ik jou mee eten vroeg?”�
“Normaal word ik nooit gevraagd, omdat ik niet ben als de andere meiden.”�
“En hoe zijn die andere meiden dan?”� vraagt David belangstellend.
“Die doen alles om hogerop te komen en carrière te maken.”�
“Toch niet letterlijk?”� lacht David.
“Nee, dat niet maar ze gaan ver hoor. Neem nu Samantha, als zij weet dat ze er beter van wordt door met een scout het bed te delen, zal ze het niet laten.”�
“Eerlijk waar?”� vraagt David ademloos. “Is Samantha naar bed geweest met Carlos? En is ze daarom hier?”�
“Nou”� zegt Wendela. “Dat wil ik niet beweren maar zij heeft zelf verteld, al eens met een scout geslapen te hebben om er een contract los te krijgen.”�
“Dan ben ik blij dat ik een mannelijk model ben”� zegt David. Hij kijkt verbaast naar Wendela die hem lachend aan kijkt.
“Ja, wat?”� vraagt hij.
“Mannelijke modellen pappen aan met vrouwelijke fotograven en vrouwelijk scouts, want die zijn er ook.”� David moet onbewust aan Antoinette denken. Daar heeft hij toch echt een potje mee zitten flirten. Wellis waar met haar camera ertussen maar toch.
“Wat een zooitje in de modellenwereld”� denkt hij.
“Maar goed dat wij anders zijn hé Wendela?”� Ze knikt.
“Gelukkig wel.”�

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.