FanFic.nl

The Cute Scream Let's Him Fall In Love

Hoofdstuk 8

Net bij die laatste zin hoorde je iemand binnen komen. Je keek op en ja hoor, daar stond hij.. Bill het was wel de laatste persoon die je wilde spreken. Hij plofte naast je neer op bed, legde zn arm om je heen en vroeg: 'hee waarom ging je nou weg? het werd net zo gezellig.' Je haalde zn arm weg en schoof wat van hem weg. 'gewoon, wou weg' antwoorde je kort en ontwijkend terwijl je naar je voeten bleef kijken. Bill zette zich wat beter op bed en keek je bezorgd aan. Bill:'hee wat is er meid, je bent plots zo down. heb ik iets verkeerd gedaan?' Je schud nee en kijkt opt. Jij:.. Je twijfeld even of je het wel zou zeggen uiteindelijk zeg je: Er is niets, ga maar weer.. Bill zet zich wat dichter bij jou.. en zegt: hee meis, ik zie dat er iets is, je kan het mij vertellen hoor, vertrouw me maar een traan rolt over je wang en kan niet geloven dat je het zegt maar: nee, dat is niet waar, waarom zou ik je kunnen vertrouwen? je bent een jongen, het enige wat jullie kunnen doen ik liegen en bedriegen, alles om in de broek van een meisje te graken Je stem klinkt verbitterd en vol haat en dat schrikt Bill wel even af. BIll: en waarom zou je me nu niet kunnen vertrouwen, vertel me nou maar gewoon wat op je lever ligt Je wil het hem echt niet vertellen en loopt weg.. even naar Maite.. zij is de enige die weet wat er is gebeurt.. Maite zit nog steeds in de lounge en ziet dat er iets mis is met jou Maite kijkt je bezorgt aan en wil iets zeggen, maar besluit toch om maar te zwijgen.. Je gaat naast haar zitten en legt je hoofd op der schouder terwijl er nog een traan over je wang loopt Je weet niet waarom die traan is. Is het omdat je steeds weer opnieuw wordt herinnerd aan die gebeurtenis of omdat je Bill onbewust eigenlijk wel hebt gekwetst.. De enige waar je van houd (als in echt liefde niet gewoon zoals bij familie en vrienden) weet je telkens weer te kwetsen door die ene persoon, hij heeft gewoon je hele leven verkloot Maite haalt een hand door je haar om je te troosten maar zegt nog steeds niets.. Plots merk je dat er iemand binnen komt. Je wil niet opkijken maar weet gewoon dat Bill het is Bill kwan binnen en ging tegen over jullie zitten. Bill:'Joyce, wil je me nu is vertellen wat er is..' Hij klonk geërgerd en dat maakte je alleen nog maar meer van streek. Je draaide je gezicht weg van hem. En Maite zag dat jij echt niet wilde praten dus deed zij het verhaal maar. Maite: 'Bill, maak je geen zorgen het is niets persoonlijks, een tijdje geleden had Joyce een vriendje, ze was doodgelukkig, denk niet dat ik haar zo heb zien stralen als toen maar na een paar maanden melde haar vriendje haar dat het uit was. Het was echt een laffe streek, via sms dan nog wel. Hij had geen reden gegeven en negeerde haar daarna ook geweldig veel. Gelukkig waren wij ondertussen ook goed bevriend geraakt met zijn vrienden. Maar wat zij ons te vertellen hadden was meer dan genoeg om die vriendschap voor eeuwig te eindigen. Het bleek dat de hele relatie een grote poppekast was en het hij haar enkel leuk vond voor een bak bier.Joyce is er wekenlang kapot van geweest en ja.. nu vertrouwd ze het gewoon nimeer.' Toen Maite was uitgepraat viel er een lange stilte. Uiteindelijk zie Bill: 'Maar Joyce, ik beloof het je, ik ben zo niet' Jij herpakte je en zei: 'ik wil je graag geloven, maar zoveel jongens zeggen dat.. hoe weet ik dat ik je kan geloven?' Bill kijkt twijfelend om zich heen en zegt: 'dat kan ik spijtig genoeg niet, niemand kan verwoorden wat ik in die enkele uren voor jou ben gaan voelen en niemand kan vertrouwen van iemand eisen. Maar ik kan wel proberen om jou hart voor mij te winnen en zal daar ook alles voor proberen. Het enige dat ik van je vraag en dat is ook ooit van jou zou vragen is om me een kans te geven mijn liefde voor je te bewijzen.. bitte' Je weet niet wat zeggen. Het was echt fucking lief. Maar toch was er toch nog steeds iets dat je deed twijfelen. Je wou niets liever dan bij Bill zijn, zijn zoete kussen nog maals proeven, in zn armen in slaap vallen, gewoon bij hem zijn zonder je ongemakkelijk te moeten voelen. Maar.. dat lukte je niet,, iets hield je tegen. Het was alsof er een onzichtbare muur tussen jou en Bill stond. 'Het spijt me Bill, maar je gaat me nog wat meer tijd moeten geven' zeg je terwijl je naar je voeten blijft staren. Bill wil iets terug zeggen maar de bus stopt en beneden roepen ze dat het plaspauze is. Bill laat het zijn en gaat even naar beneden om zn benen te strekken. Maite gaan ook even naar buiten en zo zit je daar nu zo alleen.. op je eentje.. met niemand bij je.. Het kan je allemaal niks schelen. Met lange benen besluit je ook om even naar buiten te gaan. Je kan die stilte hier nietmeer aan. Eenmaal buiten de bus ga je naar de toiletten aan het kleine winkeltje (jullie waren op een rustplaats aan de autostrade). Je gaat de toiletten binnen en staart daar in de spiegel, je mascara is uitgelopen en je ziet er echt verschrikkelijk uit. Je gooit wat water in je gezicht, veeg je mascara af en legt alles weer terug goed. Je gaat de toiletten uit en daar.. Je kwam de toileten uit en keek even rond.. Gustav en Maite waren bij de dranken zot aan het doen, Tom was me de kasierster aan het flirten, Georg was zich kwaad aan het maken op de flipperkast (ja da staat daar soms) en Bill.. Tja Bill.. die stond een beetje ellendig voor zich uit te staren met drinken in zn handen Een beetje ellendig slenter je naar de dranken en pakt een redbull, kwestie van de nacht door te graken, je kan toch niet slapen op een bus. Je slenterd verder naar de kassa waar Tom staat en rekend af. Tom: hee, Joyce,, alles cava? Jij: Ja hoor, *fake smile* en je loopt verder Je ging terug in de bus zitten, zette je ipod lekker luid zodat je niet doorhad dat de rest ook binnen kwam. Je pakte een tijdschrift en begon er in te bladeren Als iedereen binnen was vertrok de bus weer en jij bleef maar rustig verder bladeren een paar uurtjes en vele tijdschriften later voel je je toch moe worden en val je uiteindelijk (gewoon alleen) op de zetel in slaap Na iets wat eigenlijk nog niet zo lang leek hoor je iemand roepen dat jullie weer moeten uitstappen omdat ze in Toulouse zijn aangekomen

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.