FanFic.nl

Gossip, Glitter & Glamour

Hoofdstuk 19

Seb en Eva zijn gearriveerd in Scheveningen, waarin het circustheater de première van de Phantom zal zijn. De rode loper ligt al uit en vele bekende mensen zijn voor vanavond uitgenodigd. Er zijn veel fotograven, waaronder ook twee van GGG. Als de limousine stopt, stapt Seb uit en helpt Eva galant uit de auto. Hij biedt haar zijn arm aan en neemt haar mee naar binnen. Het is druk binnen, want de première zal plaats vinden voor een uitverkocht huis. Seb en Eva zitten op de vijfde rij, vrij vooraan dus. Achter de coulissen staan de hoofdrolspelers te ijsberen. Janine gluurt door de coulissen en wenkt Urs.
”�Moet je zien hoeveel mensen er zijn.”� Urs kijkt even en trekt haar weg.
“Niet doen schat, daar wordt jij alleen maar zenuwachtig van.”�
“Dat ben ik al en ik wilde even zien of mijn ouders er al waren.”� Urs zucht. Jouw ouders zitten links op het balkon in de tweede rij. Kijk maar”� zegt hij haar wijzend waar haar ouders zitten.
“Ja, ik zie, ze. Urs als maar alles goed gaat”� zegt ze ongerust.
“Alles gaat goed. Dadelijk als wij op de bühne staan zien we geen publiek meer omdat wij in de spotlights staan.”�
“Ik hoop het Urs.”� Hij kust haar. “Die is voor jou want jij kunt het.”�
Dan begint de openingsmuziek. De lichten in de zaal dimmen en de show kan beginnen. Urs moet eerder op dan Janine en knikt haar bemoedigend toe. Als Janine dat enige tijd later ook op de bühne komt valt er een last van haar af. Haar zuivere stem klinkt door het theater. Mensen klappen tussen de scènes door. Tijdens hun liefdesscène knipoogt Urs naar haar. Met weemoed kijkt hij toe hoe Janine, enige tijd later Marks armen ligt. Maar voor hij er erg in heeft, is daar al de slotscène. Waar Urs het vliegende stropje om zijn nek krijgt en zo zijn lot in Janine’s handen legt. Na afloop klinkt een daverend applaus. Mensen gaan staan en blijven klappen. De cast moet tot drie keer terug komen. Janine en Urs staan hand in hand te genieten van het succes.
Seb en Eva hebben ook genoten van de voorstelling.
“Die twee zijn erg goed, Seb”� zegt Eva. “Ik verheug me enorm om die twee dadelijk persoonlijk te leren kennen. Maar die Mark was ook erg goed.”� Seb knikt instemmend.
“Ze waren allemaal geweldig.”�

Joan heeft een fleurige zomerjurk aan en sandaaltjes met een hakje. Ze heeft haar make-up zorgvuldig bijgewerkt. Haar nieuwe ik, bevalt haar uitstekend. Mannen draaien zich om naar haar en gisteren floot er iemand naar haar. Ze bloost nog als ze er aan terug denkt. Dat is nog nooit eerder gebeurd. Ze pakt haar tas, het pakketje met de laatste roos en gaat naar kantoor. Ze loopt door naar Carlos kantoor en klopt. Ze gaat naar binnen als hij ‘binnen’ roept. Carlos staat voor de raam en draait zich om als ze binnen komt. Als aan de grond genageld blijft hij staan.
“Mystery”� fluistert hij. Het volgende moment is hij bij haar en neemt haar in zijn armen.
“Weet jij ook wel dat ik zoektocht naar jou wilde starten?”� Ze glimlacht naar hem en geeft hem de laatste roos, waar weer een kaartje aan hangt. Hij laat haar los en neemt de roos aan. Met trillende vingers pakt hij het kaartje en leest: “Ik hou van jou.”� Hij kijkt haar aan.
Ze knikt alleen maar. Stormachtig neemt hij haar weer in zijn armen en kust haar. Ze beantwoordt zijn kus teder. Dan ineens valt hem in dat Joan elk moment op kantoor kan zijn.
“Momentje Mystery. Ik moet even mijn PA bellen want die is op weg hierheen om mij te helpen met zoeken naar jou.”� Ze lacht weer naar hem.
”�Het uur van de waarheid”� denkt ze ondertussen vertwijfeld. Ze ziet Carlos haar nummer draaien en blijft hem aan kijken. Ook als haar telefoon overgaat, blijft ze hem aankijken, neemt haar telefoon uit haar tas en meldt zich met: “Ja?”�
Carlos begint gelijk een heel verhaal af te steken tegen zijn PA en blijft glimlachen naar Mystery.
“Joan, heb je mij begrepen? Je hoeft niet te komen. Het is al opgelost.”� Hij kijkt weer naar Mystery die dan antwoord: “Ja Carlos ik heb het begrepen.”�
Carlos laat zijn telefoon uit zijn hand glijden, die kletterend op de grond valt. Hij kan alleen maar naar de vrouw kijken die Mystery en Joan blijkt te zijn. Zijn hersenen werken op hoog toeren. Joan, Mystery. Help waarom heeft hij dit nu niet gezien? Ze komt langzaam naar hem toegelopen en slaat haar armen om zijn nek.
“Ben je nu niet meer geïnteresseerd nu je weet dat ik het ben?”� Carlos kijkt vertwijfeld.
“Ik snap niet waarom jij dit gedaan hebt?”� begint hij.
“Je snapt het niet? Jij zag mij als Joan niet staan Carlos, dus heb ik een andere manier bedacht om dichterbij jou te komen. Kijk niet zo. Carlos?”�
“Nee, natuurlijk maar ….”� Ze neemt het initiatief en kust hem.
“Praten kan later”� denkt ze. Ze voelt dat hij zijn armen om haar heen slaat en haar dichter tegen zich aan trekt.
“Weet jij wel dat nog nooit een dame zoveel impact op mij heeft gehad?”� fluistert hij tussen twee kussen door. Ze kijkt hem aan.
“Zal ik dan maar mijn bril weer opdoen, mijn haren opsteken en mijn grijze pakje weer uit de kast halen?”� vraagt ze schertsend. Hij schudt zijn hoofd.
“Zo ben ik verliefd op jou geworden en zo wil ik dat je blijft. Mystery, uch ik bedoel Joan…..”� Hij lacht verlegen. Ze kijkt hem glimlachend aan. Hij kust haar weer.

De cast van de Phantom heeft het druk met het in ontvangst nemen van felicitaties. Janine ziet haar ouders en omhelst hen.
“Pap, mam, wat fijn dat jullie gekomen zijn”� zegt ze ontroert. Vader Colbers klopt Urs op de schouder.
“Kinderen, jullie waren geweldig.”� Urs lacht en bedankt hem.
“Is de kamer in het hotel naar uw zin?”� vraagt Urs.
“Urs, jij verwent ons, zoveel luxe en dat allemaal voor één nacht”� mengt mevrouw Colbers zich in het gesprek.
“Geen probleem”� lacht Urs. Hij heeft plezier in het feit dat niemand weet dat hij een dergelijke luxe kamer ook voor Janine en zichzelf heeft geboekt.
Ook Seb en Eva feliciteren de cast en maken een praatje met de hoofdrolspelers. Seb maakt gauw nog wat aantekeningen om zijn artikel voor het blad compleet te krijgen.
“En nu? vraagt Seb. “Hoe lang speelt deze musical nog in Scheveningen?”�
“In eerste instantie een jaar maar het kan nog verlengd worden”� antwoordt Urs.
“Janine en ik zijn op zoek naar een woonruimte hier in de buurt van Scheveningen. Op en neer pendelen is geen optie”� legt Urs uit.
“Het is wel vreemd dat wij elke avond hier nu op de bühne staan”� gaat Urs verder. Janine kijkt glimlachend naar hem.
“Ja, dat vind ik ook”� meldt Janine zich. “Ik hoop echt dat dit een groot succes wordt”� vult ze aan.
“Vast wel”� zegt Seb.
“Zeker weten”� zegt Eva, die het gesprek gevolgd heeft. “Jullie waren geweldig”� zegt ze enthousiast. “En ik zal er persoonlijk op toezien, dat deze jongeman een uitmuntend artikel schrijft”� zegt ze lachend naar Seb knipogend.
“Als hij zo goed wordt als de vorige hebben wij geen klagen”� zegt Janine. “Mijn ouders waren razend enthousiast.”� Seb voelt zich gevleid. Altijd leuk als je als journalist positieve reacties krijgt.
“Jullie krijgen net als vorige keer, het artikel eerst ter inzage voor het naar de drukker gaat. Maar willen jullie alsjeblieft snel jullie fiat geven want woensdag gaat het naar de drukker”� legt Seb uit.
“Komt voor elkaar”� zegt Urs als hij afscheid neemt van Seb en Eva. Na afloop lopen Urs en Janine hand in hand naar het hotel. Beide verdiept in hun eigen gedachten. Janine denkt aan de positieve uitlatingen van haar ouders. Ze is oprecht blij dat zij de voorstelling goed vonden. Haar ouders zijn een uurtje geleden al naar het hotel gegaan omdat ze moe waren. Ze kijkt naar Urs.
“Waar gaan wij eigenlijk heen?”� vraagt ze. Hij grijnst,
“Naar ons hotel.”�
“Hotel? Pension zul je bedoelen. Jij hebt voor mijn ouders al een dure kamer betaald.”� Urs stopt en trekt haar in zijn armen.
“Wil jij eens even niet zo nieuwsgierig zijn?”� vraagt hij.
“Urs, ik wil niet dat jij zoveel geld uitgeeft voor ons”� moppert Janine. “Ik slaap met jou ook wel op een hooizolder.”� Hij schatert, pakt haar hand en trekt haar mee.
”�Urs”� roept ze. Urs reageert niet tot ze voor het Kurhaus staan.
“Urs, mijn ouders slapen al. Die kunnen we echt niet met een bezoek vereren nu”� roept Janine verontwaardigd uit. Urs antwoordt niet maar duwt haar naar binnen en loopt zelf naar de receptie en neemt daar de sleutel van hun kamer in ontvangst.
Janine denkt: “Die man is knettergek geworden.”�
“Urs”� fluistert ze als hij haar hand pakt en meetrekt naar de lift.
“Ja, lieverd”� antwoordt hij, haar de lift in duwend.
“Ben jij helemaal gek geworden?”� zegt Janine als de liftdeuren dicht gaan. De lift stopt en Urs dirigeert haar de gang op. Hij kijkt welk nummer op de sleutel staat en gaat naar die kamer. Hij doet de deur open en duwt een tegenstribbelende Janine naar binnen. Ze blijft met open mond staan en staart naar de luxe kamer. Er staat een fles champagne in de koeler en er staan feestelijke kleine hapjes bij. Ze draait zich om naar Urs en laat zich van hem in de armen nemen.
“Lieverd ik wil met jou ons succes beklinken met champagne en ik wil het glas heffen op de allermooiste vrouw die ik ken.”�
“Wie?”�vraagt ze plagend.
“De vrouw die ik nu in mij bed leg”� zegt hij haar op bed duwend.
“Urs”� lacht ze. Hij kust haar.
“Kun jij het een nacht met mij uithouden hier?”� Ze knikt en begint zijn shirt los te knopen. Hij kijkt haar lachend aan.
“En die champagne dan?”�
“Die drinken we in bed”� zegt ze tussen twee kussen door.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.