FanFic.nl

After that one day

De anjer

'Hey Suze! Je spreekt met Tom. Ik heb een interview voor je geregeld met iemand, voor je artikel. Ik denk dat dit je wel een beetje op zal fleuren.' 'Hoi Tom, wat fijn, dankjewel, met wie?' vraag ik benieuwd. 'Dat is nog een geheim..' lacht Tom. '...Maar...' 'Dag Suze!' Ik hoor hem nog even grinniken voordat hij ophangt. Een interview... Ik ben benieuwd met wie. Nog nooit heb ik iemand geïnterviewd.
Als het eten klaar is, maak ik mijn moeder wakker. 'Hoi mam, hoe voel je je? Ik heb het eten klaar.' Langzaam opent ze haar ogen. 'hmm... Dankjewel, zou je het willen brengen?' Ik maak me zorgen om haar. Sinds papa in het ziekenhuis ligt, ligt ze op de bank. Ik doe nu alles in huis.

Als ik het bord bij haar neer heb gezet loop ik naar boven. Mijn kamer is de plek waar ik al mijn zorgen los kan laten. Als ik de deur open verschijnt er een glimlach op mijn gezicht. De posters van One Direction staren me aan. Als ik de radio aanzet, begint Best Song Ever. Ik zet de volumeknop wat hoger en begin mee te zingen '...maybe it's the way she walked'. Als er een paar liedjes afgelopen zijn besluit ik naar het ziekenhuis te gaan. Ik loop nog even langs de bloemmist, om de bloemen van papa te verversen. Als ik richting het winkelcentrum loop, kom ik Anke tegen. 'Heeee Suze! Wat toevallig, haha. Wat ga je doen?' vraagt ze vrolijk. 'Even naar de bloemenzaak.. Ga zo naar m'n vader toe.' Anke weet even niet wat te zeggen. 'Sorry' brengt ze stamelend uit. 'Sorry dat ik er niet voor je bent geweest. Ik wist gewoon niet goed hoe ik er mee om moet gaan.' 'Ik snap het wel.. Wil je misschien met me mee?' 'Graag' zegt ze verlegen.
Bij de bloemist halen we een anjer. Papa gelooft dat deze bloem staat voor god.

In het ziekenhuis zijn we erg stil. We branden een kaarsje, zetten de bloem in een vaas, begroeten de verpleegsters en gaan weer weg. Anke had het er erg moeilijk mee, misschien nog wel moeilijker dan ik. Om haar af te leiden begin ik over het interview. 'Tom heeft een interview voor me geregeld hè? Weet jij daar iets van?' Anke's ogen beginnen te sprankelen. 'Ja, ja daar weet ik alles van... Maar dat blijft een verassing voor jou! Hij zal je er morgen van alles over vertellen.' Lekker is dat... Als er één ding is waar ik niet tegen kan, zijn het wel verassingen. Ik vind het fijn om ergens controle over te hebben, en dat weten ze allebei.

's Avonds luister ik nog even naar het Take Me Home album. Langzaam val ik in slaap, in afwachting wat er de volgende dag gaat gebeuren.

Reacties: