FanFic.nl

Gossip, Glitter & Glamour

Hoofdstuk 25

Seb en Eva hebben de rest van het weekend met elkaar door gebracht. Nu is het maandag en beide moeten weer aan het werk. Eva zit achter haar bureau als de telefoon gaat.
“Eva, je spreekt met Pietersen. Heb jij even tijd? Ik wil jou graag even spreken. Kan dat nu?”�
“Ja natuurlijk, ik kom eraan”� zegt ze opstaand. Snel loopt ze de trap op naar de tweede verdieping waar Pietersen kantoor heeft. Hij is algemeen directeur van Gossip, Glitter & Glamour. Eva klopt en gaat naar binnen.
“Neem plaats Eva”� zegt hij naar een stoel tegenoverhem wijzend.
“Jij zult wel weten waarom ik jou wil spreken”� begint hij.
“Ik zou het niet weten”� zegt Eva.
“Jij weet duivelsgoed dat wij hier geen relaties dulden tussen werknemers onderling”� barst Pietersen los. Verschrikt kijkt Eva hem aan.
“Hoe bedoelt u?”� vraagt ze zachtjes.
“Wat ik bedoel”� zegt hij. “Dat jij en Sebastien Izambard geen relatie met elkaar mogen hebben. Je weet welke consequenties daarop staan Eva.”� Dat weet Eva maar al te goed. Zij eruit of hij eruit.
“Ons werk lijdt er niet onder”� verdedigt ze haar relatie met Seb.
“Ja, ja”� sneert Pietersen. “Ik heb jullie zelf klef zoenend gezien op de parkeerplaats. Maar goed jullie mogen zelf kiezen wie ontslag neemt jij of Seb. Komen jullie er niet uit dan ontsla ik wel iemand van jullie. Duidelijk?”� Eva kijkt hem hulpeloos aan. Ze kan alleen maar aan Sebastien denken en dan wat ze nog kan doen om Pietersen hier van af te praten.“Je kunt gaan Eva en ik hoor graag deze week nog wie van jullie twee ons gaat verlaten.”� Eva loopt met tranende ogen naar buiten. Ze gaat gelijk terug naar haar kantoor. Ze moet eerst nadenken. Na een tijdje gehuild te hebben poetst ze haar tranen weg en besluit de eer aan zichzelf te houden. Ze begint haar ontslagbrief te tikken.
“Een nieuwe baan vind ik wel. Een nieuwe Seb niet”� denkt terwijl ze de brief van de printer pakt. Ze werpt een blik door haar kantoor raam, naar de plek waar Seb aan het werk is. Ze kan alles missen in deze wereld maar ze kan zeker weten niet leven zonder Seb. Vanavond zal ze het hem uit leggen.

De modeshow van de feest kleding is in New York in volle gang. David en Wendela moeten zo op. Hij kust haar nog snel en wenst haar ‘ toi, toi’. Wendela loopt in haar eerste creatie de catwalk op. Er klinkt een oohh door de zaal. Even later komt ook David op en loop naar voren naar Wendela. Hij kust galant haar hand en neemt haar weer mee naar achteren. Als ze weer backstage zijn zegt één van de ander modellen:
“Jullie denken zeker dat jullie de beste zijn.”� David draait zich om en sist:
“Doe jij maar gewoon je werk en houd je mond.”� Wendela kijkt David geschrokken aan.
“Als dat maar goed gaat David”� fluistert ze in zijn oor.
“Kom omkleden”� zegt David haar meetrekkend. Ze mijden de blonde dame, van daarstraks, de hele show. Tijdens de finale komen alle modellen tegelijk weer de catwalk op. Wendela loopt voor David. Op een gegeven moment komt Wendela naast de blonde dame te staan. David kijkt opzij of zij Wendela niet lastig valt. David kijkt weer voor zich en hoort een oohh door de zaal. David draait zich razend snel om maar ziet Wendela niet meer. Met twee passen is hij op de plaats waar Wendela net nog stond en ziet dat ze nu naast de catwalk ligt. Hij springt van de catwalk af en duwt wat mensen om haar heen weg.
“Wendela, lieverd, wat is er gebeurd?”�vraagt hij.
“David, die tut daar duwde mij van de catwalk af”� zegt ze wijzend op het blonde model. David helpt haar overeind.
“Auw, auw, mijn voet”� roept Wendela uit. David tilt haar op de catwalk en begin haar voet af te tasten.
“Hij is dikker aan het worden”� meldt David. “Blijf even zitten. Ik ben zo bij jou”� zegt David. David hijst zichzelf weer op de catwalk. Vervolgens tilt hij Wendela op en draagt haar backstage. Er klinkt een applaus vanuit de zaal voor de pechvogel. De dame die de modeshow van commentaar voorziet vertelt dat er een klein ongelukje is gebeurd, maar dat de show nu gewoon afgemaakt zal worden.


Het weekendje Madrid is veel te snel voorbij gegaan. Joan zucht. Ze zit achter haar bureau en is druk met het organiseren van diverse modeshows. Ze kijkt op de klok, elf uur en Carlos is er nog steeds niet.
“Zal ik hem bellen”� denkt ze al zijn nummer intoetsend. “Dit is de voicemail van Carlos Marin”� hoort zij zijn stem. Koortsachtig denkt ze na.
“Hij had toch geen bespreking zover ze weet.”� Ze kijkt in haar agenda en ziet inderdaad dat Carlos geen afspraken op heeft staan.
“Vreemd”� denkt ze. Dan gaat de telefoon.
“Dat is zeker Carlos”� denkt Joan blij. Ze neemt op.
“Dolce & Gabbana, met Joan Janssen”� meldt ze zich.
“Met David”� klinkt het aan de andere kant.
“Hoi David. Alles goed met jou?”�
“Met mij wel Joan, maar Wendela is van de catwalk geduwd en heeft haar enkelband gescheurd.”�
“Jeetje”�zegt Joan. “Maar goed dat er maar één modeshow was.”�
“Dat klopt”� zegt David. “Maar ik wilde jou vragen onze vlucht van overmorgen te verplaatsten naar volgende week. Dan betaal ik het hotel wel verder. Ze kan echt niet lopen. En ik wil nog een tijdje met haar doorbrengen hier.”�
“Is goed David, maar die hotelkamer betaalt de zaak, want als jullie niet samen een kamer hadden daar, dan was het dubbel zo duur geweest.”� David sluit af met.
“Goede zet van jou Joan met die tweepersoonskamer. Nogmaals bedankt.”� Joan grijnst en sluit het telefoongesprek af. Op het moment dat ze neerlegt komt Carlos binnen vliegen.
“Goedemorgen lieverd”� zegt hij haar kussend. “Nog iets bijzonders?”�
“Alleen David belde net”� zegt Joan en begint hem uit te leggen wat er in New York is gebeurd.
“Verdorie”� moppert Carlos. “Altijd dat jaloers gedoe tussen die modellen ook.”� Joan knikt begrijpend de modellenwereld is hard. En er zijn altijd van die mensen die het andere geen succes gunnen.
“Wanneer komen ze terug”� vraagt Carlos.
“Volgende week”�zegt Joan langs haar neus weg. Hij loopt naar haar toe en neemt haar in zijn armen.
“Zo dame, vertel mij nu maar eens wat jij weer hebt uitgespookt?”� zegt hij quasi boos. Ze vertelt hem dat ze hun vlucht heeft omgeboekt en hun hotelverblijf verlengt heeft.
“Waarom?”� vraagt hij.
“Omdat ik wil dat die twee net zo gelukkig zijn als wij”� fluistert ze zacht. Hij kust haar teder.
“Dat heb jij goed gedaan meid.”� “Trouwens Carlos, waarom ben jij zo laat?”� Carlos grinnikt.
“Ben jij altijd zo nieuwsgierig?”� Ze knikt lachend.
“Nou ik ben bij een stel hele mooie dames geweest, maar nu kan ik maar niet kiezen met wie ik uit zal gaan”� plaagt Carlos haar.
“Jij, je bent werkelijk verschrikkelijk”� roept Joan uit. “Ik was er bijna ingetrapt.”� Carlos schatert.
“Kom hier jij”� zegt hij haar weer kussend.
“Wij zullen maar weer eens aan het werk gaan”� zegt Joan, Carlos van zich afduwend. Hij knipoogt en verdwijnt in zijn kantoor.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.