Hoofdcategorieėn
Home » Il Divo » Gossip, Glitter & Glamour » Hoofdstuk 30
Gossip, Glitter & Glamour
Hoofdstuk 30
David is bekaf. De hele dag heeft hij met Wendela rond geschouwd. Die rolstoel duwen is toch zwaarder dan gedacht. En tijdens de spits is het niet te doen. De New-Yorkenaren lopen niet maar rennen. Gewoon niet bij te houden. Nu ligt hij languit op de bank terwijl Wendela zich aan het opfrissen is voor diner. Hij besluit even om kantoor te bellen en te vragen of er nog iets nieuws is. Hij krijgt Joan aan de lijn.
“Hoi Joan. Heb ik nog iets op staan voor die Armani shows?”¯ “Joan lijkt wel humeurig”¯ denkt hij terwijl hij naar haar luistert.
“Joan alles goed met jou?”¯ vraagt hij dan.
“Super”¯sneert ze.
“Niet dus”¯concludeert David. “Joan wat is er? Wil je erover praten?”¯
“Ja, David ik wil er over praten maar niet nu want dat kost jou een vermogen.”¯
“Weet je wat ik leg op en dan bel jij mij. Op kosten van de zaak natuurlijk”¯ grijnst hij.
“Ok锯zegt Joan en legt neer om vervolgens gelijk weer terug te bellen.
“Zo, Joan. Vertel mij nu maar eens wat er aan de hand is”¯ nodigt David haar uit.
“Carlos krijgt voortdurend bloemen en cadeaus van een mysterieuze dame.”¯ David schiet in de lach.
“Carlos weet nu toch onderhand wel dat jij Mystery bent?”¯
“Ja, maar deze zijn telkens ondertekent door ene A.”¯ David denkt even na en begint dan alle A’s die hij kent op te sommen.
“Angie, Angela, Anna, Angelina, Antoinette, die werken allemaal bij ons. Misschien moet je deze dames eens in de gaten houden Joan. Maar vertel mij eens hoe reageerde Carlos op al die aandacht?”¯ Joan begint uit te leggen hoe Carlos tot nu toe reageerde. Dat hij de bloemen in de prullenmand wilde gooien en het kaartje verscheurt had.
“Maar dat tweede cadeau weet ik niet dat heeft hij zelf opengemaakt”¯ antwoordt Joan bedrukt.
“Maak je niet gek Joan. Hij zal er wel niets inzien anders had hij die bloemen wel niet weggegooid”¯ raad David haar aan.
“Denk jij dat?”¯ vraagt ze.
“Zeker weten”¯ klinkt het aan de andere kant. “Vertrouw Carlos nu maar.”¯
“David ik moet gaan want Carlos riep mij net over de intercom.
“Joan ik geloof echt dat jij spoken ziet.”¯ Hij neemt afscheid van Joan en glimlacht als hij Wendela uit de badkamer ziet komen.
”¯Ben jij al klaar?”¯ vraagt hij teder.
“Zo, wie van jouw vriendinnen was dat?”¯vraagt ze schertsend.
“Nou”¯zegt David een serieus gezicht trekkend. “Dat was Joan, je weet wel mijn date van het gala. Die ziet wel iets in mij.”¯ Wendela schatert het uit.
“Droom verder lieverd. Jij lijkt geen spat op Carlos, dus weet ik heel zeker dat Joan niet op jou valt. Millertje kunnen we gaan ik sterf van de honger”¯ zegt ze.
“Oké jij je zin”¯zegt hij haar in der rolstoel duwend.
Joan loopt een beetje bedrukt bij Carlos binnen.
“Ja”¯ zegt ze.
“Joan jij moet mij helpen. Ga zitten”¯ zegt hij naar een stoel wijzend. Joan gaat zitten en kijkt nieuwsgierig naar het uitgepakte pakje op Carlos’ bureau. Carlos heeft de brief in zijn handen en vertelt haar wat daar instaat. Ze zet grote ogen op.
“Dat meen jij niet. Is het Angela?”¯
“Het is haar nummer maar zij zegt niets te weten. Maar om het kort te houden, ik wil die onzin niet. Zou jij even uit willen zoeken wat Angela de komende tijd op de planning heeft staan?”¯ Ze knikt afwezig en staat op om aan het werk te gaan.
“Joan?”¯ zegt hij doordringend.
“Ja.”¯
“Houd jij niet meer van mij?”¯ Ze kijkt hem aan met tranen in haar ogen.
“Jawel Carlos. Misschien wel veel te veel. Ze draait zich om en loopt naar de deur. Carlos is echter sneller dan zij en barricadeert de deur. Hij trekt haar tegen zich aan en kust haar teder. Het wordt Joan allemaal te veel en begint hartsverscheurend te huilen.
“Lieverd, wat is er toch met jou de laatste paar dagen?”¯
“Sorry Carlos maar ik trek het even niet.”¯
“Is het om die bloemen en die cadeaus?”¯ Ze knikt. “En nu denk jij dat ik niet meer van jou houd?”¯ Weer knikt ze.
“Meisje toch. Jij weet toch wel dat jij voor mij de enige bent?”¯ Ze kijkt hem aan en lacht door haar tranen heen.
“Ja, dat weet ik. Sorry dat ik me zo liet gaan”¯ mompelt ze. “Maakt niet uit lieverd. Kijk maar eens wat ze op de agenda heeft staan, dan zal ik ervoor zorgen dat ze ons niet meer lastig valt.”¯
“Ga jij haar ontslaan?”¯ vraagt Joan geschrokken.
“Nog niet. Maar als het niet anders kan zal ik dat zeker doen”¯antwoordt hij. Ze kijkt hem dankbaar aan en gaat gauw op zoek naar Angela’s werkrooster.
Janine rent zo hard ze kan naar Urs’ huis. Ze kijkt achterom en ziet tot haar schrik dat Gunther steeds dichterbij komt.
“Janine… Je hoeft niet bang te zijn…. Niet weg rennen..”¯ roept hij. Op dat moment struikelt Janine over een omhoog liggende trottoirtegel. Gunther is nu bij haar en helpt haar omhoog.
“Heb jij je pijn gedaan?”¯ vraagt hij bezorgd. Janine is helemaal in de war en duwt hem weg.
“Laat mij met rust”¯ roept ze wanhopig uit. Gunther verstevigt zijn greep en vraagt opnieuw of ze zich pijn heeft gedaan.
“Laat me los, ik wil naar huis”¯ zegt Janine boos.
“Ik zal jou naar huis brengen want je bent een beetje in de war.”¯ Hij maakt geen aanstalten haar los te laten. Het lijkt er eerder op dat hij haar nog dichter naar zich toe getrokken heeft.
“Wat ben jij een lekker ding”¯ fluistert hij in haar oor. Hij probeert Janine te zoenen. Ze probeert die engerd van zich af te duwen maar hij is enorm sterk. Ze raakt in paniek en slaat wild om zich heen. Ze is wanhopig en bijt Gunhter in zijn lip. Gunther is laaiend.
“Kreng,dat je bent”¯ sist hij. Hij houdt haar vast en laat haar niet meer los. Net als Janine denkt hopeloos te zijn overgeleverd aan deze verschrikkelijke man, pakt iemand Gunther vanachter vast en verkoopt hem een klap. Urs is des duivels en slaat in blinde woede Gunther waar hij hem maar raken kan. Janine kijkt geschrokken en roept: “Urs, niet doen. Je slaat hem nog dood.”¯
“Hij verdient niet beter”¯ zegt hij boos. Zijn vuisten doen zeer maar dat kan hem niets schelen. Gunther moet van Janine afblijven.
“Alles goed met jou”¯ vraagt hij bezorgd. Urs’ vrienden nemen Gunther mee en brengen hem naar het café. Janine knikt en vraagt huilerig: “Kun jij me niet even vasthouden?”¯
Urs neem haar in zijn armen en zwaait zijn vrienden na die Gunther weg brengen.
“Ik dacht eerst dat jij even naar het toilet was”¯ begint Urs uit te leggen. “Maar toen jij na een kleine tien minuten nog niet terug was, ben ik jou gaan zoeken.”¯
“Jij kunt er niets aan doen Urs. Ik had niet moeten drammen om naar het dorpscafé te gaan.”¯ Urs schudt zijn hoofd.
“Gunhter had jou met rust moeten laten. Kom we gaan naar huis.”¯
Eenmaal buiten bij de Glossy, vliegt Eva Seb om de hals.
“Lieverd, wij kunnen helemaal opnieuw beginnen.”¯ Seb tilt haar op en draait haar in de rondte.
“Dat kunnen wij, schat”¯ antwoordt hij, haar weer neerzettend. “Ik ga gelijk Gossip, Glitter & Glamour bellen en hen vertellen dat ze het heen en weer kunnen krijgen daar. Daarbij heb ik mega veel snipperdagen en overuren.”¯ Hij belt Pietersen en vertelt hem dat de music awards het laatste is wat hij voor Gossip, Glitter & Glamour doet. Pietersen tiert dat hij nog zeker twee maanden moet uitwerken. Seb laat hem uitrazen en zegt dan:
“Meneer Pietersen, twee maanden is ongeveer 9 weken maal veertig uren is 360 uren. Ik heb totaal nog 580 overuren, trek daar die 360 uren vanaf en betaal mij gewoon netjes de overblijvende uren uit. Mijn schriftelijk ontslag ligt uiterlijk morgen op uw bureau. Hij verbreekt de verbinding.
“Ik kan ook morgen beginnen, baas.”¯ Eva glundert.
“Geweldig lieverd dan kunnen wij op zoek gaan naar een woonruimte hier in de buurt. Wat doen we met onze appartementen in Nederland? Opzeggen?”¯
“Dat lijkt me wel verstandig”¯ zegt Seb.
“Kom Eva, laten we op zoek gaan naar een woonruimte hier.”¯
“Waar wil jij dan heen?”¯ vraagt ze nieuwsgierig.
“Even naar het hotel en dan op internet een paar makelaars opzoeken.”¯ Eva is er niet zo gerust op.
“Lieverd kijk niet zo bezorgd. Het komt allemaal goed. Dat beloof ik jou.”¯
“Als jij dat zegt”¯ zegt ze zuchtend. Hij knipoogt.
“Vertrouw mij.”¯
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.