FanFic.nl

It All Starts Over Again

Hoofdstuk 6

POV Kim:
Ik ben net met mijn haar bezig als ik Chantal wat onhoorbaar hoor roepen.
Snel maak ik mijn vlecht af, en wil wat terug roepen. Maar voor ik wat kon zeggen, hoor ik een harde klap van de deur. Ik zucht. Snel loop ik achter haar aan, en hou halt bij de trap. Okee, zie ik dit goed? Snel verschuil ik me achter de muur, en kijk steeds stiekem. Wat?! Nog steeds? Dit kan niet! Ze zoenen elkaar bijna! Gaat Chantal met mijn Loubear? Ik voel al woede opkomen, en die versterkt zich als ze lachend weglopen. Ze hebben we niet eens gezien!
En zonder dat ik het zie, glijden er langzaam traantjes naar beneden.
Snel knipper ik ze weg, en bal mijn vuisten. Dit doet me pijn, pijn diep van binnen. Maar hoe kon ik nooit iets merken? Bij die gedachte moet ik grinneken.
Hoe kon hij? Hoe kon zij? Mijn bff nog wel! Met mijn vriendje!
Ik hoor dat ik vanuit beneden wordt geroepen, en snel ren ik de badkamer in.
Ik gooi wat water in me gezicht, en zet mijn haar goed. Dan loop ik naar beneden, en tref daar iedereen aan. Chantal staat arm in arm met Harry , naast Louis. 'Ben je klaar?' hoor ik Liam vragen, en snel knik ik. Chantal kijkt me lang en stil aan, het maakt me bang. Ik voel de gespannen sfeer tussen ons 2, het zit goed mis. 'Wow, wat zie jij er goed uit zeg!' zegt Louis, en trekt me in zijn armen. Ja, en wat kan jij goed acteren! En goed vreemdgaan!
Ik bijt op me lip, Chantal fluistert wat, en ik kan als de beste liplezen.
Ik knik maar wat, ik snap het allemaal niet meer!

POV Chantal:
Ik zie het gewoon, ik voel het! Er is iets goed mis met Kim, and i need to know what! Ik voel dat een hand mij mee naar buiten trekt, en vlieg zowat door de deur heen. De wind snijd in mijn gezicht, koude wind.
Harry trekt me in zijn armen, en voor dat we het door hebben is de paparazzi overal. Ik zucht, en Harry knijpt in mijn hand. Stiekem moet ik daarvan grinneken. Hij trekt me mee de auto in, en snel volg ik.
*FLITS* *FLITS* *FLITS*
Als iedereen in de auto zit, geeft de chauffeur vol gas. Geruststellend adem ik, 'Sorry van dat allemaal' mompelen de boys, ik schud. 'Maakt niet uit, ben het nu al gewend, he Kim' zeg ik, en duw Kim met mijn been aan.
Geschrokken draait ze zich om, en knikt maar wat. Daarna staart ze weer naar buiten, en ik zie dat Louis haar hand vastpakt. Ze bijt op haar lip, ze vind het blijkbaar moeilijk. Maar hoe? What's happend? Ik moet weten wat.
De auto stopt met een noodgang, en we schieten met zijn allen naar voren.
'Lekker band!' roept de chauffeur, en kijkt in zijn achteruitspiegel naar ons.
Pijnlijk grijp ik naar mijn been, die net gebotst is.
'Gaat het?' mompelt Harry, en ik knik. 'Ben de pijn ook al gewend' zeg ik wat moeilijk, en glimlach ongemakkelijk. 'Wat nu?' roept Niall, en kijkt de chauffeur aan. Ik kijk naar Kim, het lijkt alsof ze niks door heeft.
Alsof ze de klap niet voelde!
'We lopen het laatste stuk wel' roept Zayn, en kijkt ons allemaal aan.
We knikken, jaa als het moet? 'Maar overal zitten camera's!' roept de chauffeur nog, en Zayn stapt al uit. 'Boeien' roept de rest in koor, en ik stap ook uit.
Harry trekt me omhoog uit de auto, en houd mijn hand vast. Zijn hand voelt warm aan.
Ik merk dat Kim iets anders aan haar hoofd heeft, iets ergs.
Louis komt naast haar staan, en omarmt haar stevig. Zo lopen we over straat, met zijn allen.
'Wedden dat ik eerder bij de ijscocar ben??' roep ik uitdagend naar de boys, en begin al te rennen. Ik hoor dat ze achter me aan komen, en beweeg mijn benen nog sneller. Ik kijk snel achterom, en zie dat ik een grote voorsprong heb. Ze wijzen allemaal naar voren, en niet snappend ren ik door.
Zonder dat ik het door heb, ren ik tegen iemand aan. *BOEM*
'Sorry, het spijt me!' roep ik snel, en help de vrouw omhoog.
Ze fronst haar wenkbrauw, en lacht naar me. 'Chantal? Mijn kindje, ben jij dat?' gilt ze zowat, en ik kijk haar verward aan. Ondertussen is de rest erbij komen staan, en luisteren aandachtig mee. 'Chantal! Niall! Na zoveel jaar heb ik jullie gevonden!' roept ze blij, en klapt in haar handen van geluk.
'Ik ken u niet' fluister ik wat ongemakkelijk, en kijk naar Niall.
'Niet? Chantal! Zeg alsjeblieft niet dat ej me niet kent!' roept ze, en kijkt naar Niall. 'Ik ben het! Jane!?' roept ze, en spreidt haar armen.
Ik kijk snel naar Niall, zijn ogen worden langzaam groot. Huh? Ik ken geen Jane! Diep nadenkend staar ik haar aan, en ik hoor Niall wat roepen. Ook voel ik dat ik word meegetrokken. Die lach, dat gezicht, die stem! Die ken ik!
Het is die vrouw uit mijn droom! 'Ik ken geen Jane' zeg ik, en zie dat Niall me boos meetrekt. 'Chantal, kom mee!' roept hij, en ik schud zijn hand weg.
De vrouw haar lach verandert in een wat verdrietiger gezicht.
'Ik ben je moeder!' roept ze, en weer spreidt ze haar armen.
Langzaam denk ik terug, en het schiet me opeens te binnen.
Ik voel dat mijn ogen branden, en begin wat hysterisch te lachen.
'HOE KON JE? JIJ VERLIET ONS! JIJJ JIJJ MONSTER!' gil ik, en de hele straat kijkt zowat om. Blijkbaar merkt ze dat, en probeert me te kalmeren.
Ze wil haar arm om me heen doen, maar ruw duw ik die weg.
'IK HAAT JE! LAAT ME MET RUST!' gil ik, en weer voel ik handen in mijn zij, en armen. 'Chantal! We gaan nu weg!' roept Niall me toe, en samen met Harry trekt hij me mee. Daarna trekt Harry me in zijn armen, wat veilig voelt.
Hoe kon ze? Na zo lang opeens weer in mijn leven verdwijnen?
Ik haat je, ik haat je! Harry probeert me te kalmeren, maar het lukt me niet!
We laten de vrouw zo achter, ja DE vrouw. Ik beschouw haar niet als mijn moeder. Ik haat haar, ik haat hem! Ik haat alles! Ik wil gewoon, gewoon....
Ik kan het niet tegenhouden, de tranen blijven maar vallen, en vallen, en vallen.....

Reacties: