FanFic.nl

Gossip, Glitter & Glamour

Hoofdstuk 39

In Amsterdam zijn Seb en Eva druk met hun spullen uit de opslag te halen en in hun nieuwe huis te krijgen.
“Wat een geweldig huis Seb. En zo groot dat zowel jouw als mijn spullen nodig zijn om het op te vullen. Eva heeft het huis eerst van boven naar beneden gesopt en stofvrij gemaakt.
“Hatsjoe”� klinkt het van de boven verdieping. Dat is Seb, die is allergisch voor stof en ondanks dat Eva zo goed heeft schoon gemaakt, blijft er toch nog stof rond dwarrelen. Het grootste gedeelte is gelukkig klaar. Seb is hun bed in elkaar aan het zetten en dan laten ze het erbij voor vandaag. Ze willen vanmiddag nog even op de redactie van GGG langs. Daar is dringend behoefte aan een leidende hand. Nu doet iedereen maar wat ie zelf wil en denkt wat goed is. Ze loopt naar boven en kijkt hoever Seb is.
“Seb hoever ben je?”� Seb kijkt ingespannen naar de schroeven die hij op één of andere manier over heeft.
“Bijna klaar, schat. Als ik nu eens wist waar deze drie schroeven nog in moesten.”�
“Volgens mij moet je daar de tussen plank in het midden mee bevestigen”� zegt ze voorzichtig. Seb ziet nu pas dat inderdaad de middenplank nog steeds los ligt. Snel schroeft hij de plank vast en staat op. Samen leggen ze de lattenbodem en de matras erin.
“Zo klaar. Zullen we maar gelijk het bed opmaken?”� stelt hij voor. Eva is al lakens uit de kast aan het pakken. Als ze daar mee klaar zijn trekt Eva Seb mee richting badkamer.
“Nee, Eva. Niet nog meer klusjes”� kreunt hij. Ze lacht en begint hem uit te kleden.
“Eigenlijk had iets heel anders in gedachten Seb”� zegt ze hem kussend. Seb tilt haar op en knuffelt haar bijna dood.
“Wat ben jij een lekker ding. Wil jij met mij douchen?”�
“Ook”� laat ze er lachend op volgen, ondertussen hem verder uitkledend. Seb heeft ineens haast en draait de douche al aan. Hij trekt haar met kleren en al naar binnen, kust haar en begint dan pas haar natte kleding van haar lichaam te stropen.
“Seb jij bent gek”� fluistert ze tussen twee kussen door.
“Weet ik”� fluistert hij terug. Hij bijt in haar nek en trekt zo een spoor naar beneden. Ondertussen alles wat hem in de weg zit uit trekkend. Als ze eenmaal naakt onder de douche staan doet Seb de deur open en schuift de natte kleding naar buiten.
“Zo liefje, waar was ik gebleven?”�
“Hier jij”� zegt Eva hem kussend. Na een tijdje vind Seb de douche toch niet zo’n goede plaats. Op één of andere manier kan hij niet alles doen wat hij wil. Dus zet hij de kraan uit en droogt haar af, om haar vervolgens op te tillen en op bed te leggen. Daar gaat hij verder met waar hij in de douche mee gestopt is. Eva rilt onwillekeurig en klemt zich aan hem vast. Al snel zijn beide alles vergeten. Als ze een tijdje later weer bij positieven zijn zegt Eva: “We moeten eruit Seb. We zouden nog even bij GGG langs gaan weet je nog?”�
“Niet graag lieverd, dat weet je”� zegt Seb teder. Ze glimlacht.
“Dan ga ik wel zeg dat de directeur midden op de middag in bed ligt.”� Seb verstevigt zijn greep op haar.
“Ik dacht het niet Evaatje jij gaat met mij mee. En je gedraagt je. Begrepen?”�
“Ze schudt haar hoofd en kan haar lach bijna niet meer houden.
“Dat kost jou op zijn minst een kus nu en een massage van mijn rug vanavond”� grijst ze. Seb kust haar. Hij kijkt haar doordringend aan.
“Weet je zeker dat je wilt gaan?”� Ze knikt van ja.
“Oké dan ga ik me aankleden”� roept hij dramatisch uit.


David is in Parijs op schoenenjacht.
“Laat ik me ook helemaal gek krijgen”� moppert hij op zichzelf. Winkel nummer vijf en nog niets gevonden dat gemakkelijk lijkt voor zijn Wendela.
Uiteindelijk slaagt hij in deze winkel. Hij is verbaast dat het over grote deel van de damesschoenen een flinke hak heeft. Nu heeft bij in een paar sportschoen en een paar platte moccacins gekocht voor haar. Hij houd een taxi aan en laat zich naar het ziekenhuis brengen.
“Hoi David. Wat lief dat je gekomen bent”� begroet Wendela hem. Hij geeft haar een kus en de plastic tas met de schoenen. Ze trekt de sportschoenen aan en kijkt tevreden.
“Dank je wel schat jij hebt een goede smaak.”� David grijst jongensachtig.
“Kun je wel lopen Wen?”� vraagt hij.
“Natuurlijk David. Kijkt maar.”� Ze spring op en loopt een stukje om te demonstreren dat het lukt.
“Kom dan nu maar mee dan nemen we een taxi naar de Seine. Ik hoop dat we die boot nog halen”� zegt David. Maar hij hoeft zich geen zorgen te maken ze zijn tijdig bij de aanlegsteiger. Ze besluiten aan boord een hapje te eten.
“Wendela, ik heb zitten denken over dat operette gedoe. Stel dat zij mij willen dan wil ik dat eigenlijk wel heel graag doen.”� Wendela kijkt hem onderzoekend aan.
“En wij dan? Hoe gaat het dan verder met ons? Wil jij in Parijs blijven?”� begint Wendela voorzichtig te vragen. Hij pakt haar hand en probeert haar gerust te stellen.
“Sttt. Wendela, wordt nou eens eerst rustig”� probeert hij haar te kalmeren.
“Ik heb iets bedacht maar daar moet ik dadelijke eerst Carlos voor bellen. Wendela ik wil jou vragen of jij er iets voor voelt om je met mij hier in Parijs te vestigen.”� Wendela kijkt hem aan alsof ze het in Keulen hoort donderen.
“En je werk dan bij D&G? Ga jij ontslag indienen?”�
“Nee, nee Wendela. Ik wil Carlos vragen om mij over te plaatsen naar Parijs dan kan ik hier de shows voor D&G doen en de operette opvoeringen daarmee combineren. Misschien kan ik ook wel deeltijds naar Armani”� legt David haar uit.
“Dan zie ik je dus nooit meer”� zegt Wendela met tranen in haar ogen.
“Waarom niet lieverd? Wil jij kosten wat kost in Nederland blijven?”�
“David ik heb hier geen werk en jij bent zo druk. Dan zit ik de hele dag alleen en zit te wachten tot jij weer eens thuis komt.”� David schudt zijn hoofd.
“Nee Wendela ik wil Carlos vragen jou ook naar Parijs over te plaatsten maar dan moet jij het er natuurlijk wel mee eens zijn.”� Hij kijkt haar doordringend aan.
“En wat vind je ervan?”� Ze kijkt hem aan.
“Je wilt dus wel verder met mij?”� Hij trekt haar in zijn armen.
“Natuurlijk lieverd en als jij echt niet wilt dan laat ik dat zingen schieten en blijven we gewoon in Nederland.”�
“Nee David ik weet hoe graag jij de muziekwereld weer in wilt. Misschien kan ik inderdaad voor D&G hier shows lopen en wat promotie werk doen.”� Ze is nog niet uitgesproken of David kust haar uitbundig.
“Lieverd”� klinkt het gesmoord. “Weet je wel dat ik heel veel van jou houd.”�
“Ik ook van jou David.”� David is helemaal uitgelaten.
“Zal ik Carlos dan maar gelijk bellen?”� Wendela kijkt hem lachend aan.
“Doe maar jij kunt toch niet wachten tot morgen.”�

Carlos is in zijn nopjes. Alles is geregeld en vanavond doet hij zijn aanzoek en morgen wordt er getrouwd. Even bekruipt hem het gevoel dat ze wel eens nee zou kunnen zeggen. Snel schuift hij die gedachten heel ver van zich af. De ambtenaar van de burgerlijke stand had bedenkelijk gekeken om zo snel te trouwen. U ben niet in ondertrouw geweest had hij gemopperd. Maar Carlos heeft het met veel praatwerk voor elkaar gekregen. Hij schiet in de lach om de reactie van de priester.
“Moeten jullie trouwen? Jongen was dan toch eerder gekomen.”� Hij loopt zijn kantoor uit en ziet dat Joan weer terug is.
“En is Marion geslaagd?”� vraagt hij belangstellend. Ze komt naar hem toe en legt haar armen om zijn nek.
“Lieverd dat was wel heel erg lief van jou om dat voor Marion te doen. Ze heeft een hele mooie uitgezocht. Ik heb gezegd dat ik wel een korting zal regelen met jou.”� Hij lacht en grijnst.
“Marion krijgt die jurk van mij.”�
“Waarom dan?”� vraagt ze verbaast.
“Omdat zij heeft meegewerkt aan jouw Mystery plan.”�
“Wat ben je ook een schatje”� zegt ze hem weer kussend.
“En heb jij zelf ook iets gepast?”� vraagt hij zo argusloos mogelijk. Ze begint te giebelen.
“Carlos dat was werkelijk geweldig leuk. We hebben zoveel jurken gepast de ene nog mooier dan de anderen.”� Carlos telefoon gaat.
“Momentje Joan ik kom zo terug.”� Hij trekt de deur achter zich dicht en neemt de telefoon aan.
“Hoi Marion, vertel mij eens wat mijn lieve meisje mooi vond.”�
“Onze vriendin heeft smaak. Ik heb het nummer opgeschreven, momentje. Nr 12455”� meldt ze hem.
“En welke vond jij het mooiste?”� Ze noemt het nummer dat Carlos ook opschrijft. Hij stopt het briefje met de nummers in zijn zak.
“Joan wilde bij jou nog wat korting regelen”� gaat Marion verder.
“Dat vertelde ze me net, Marion maar daar doen we niet aan. Jij hebt mij een hele grote dienst bewezen en de jurk die jij wilt hebben krijg jij cadeau omdat je mij hebt geholpen. Ik heb de uitnodiging al in je bus gestopt. Marion is zo blij dat ze hem blijft bedanken voor de prachtige jurk. Als Carlos dan eindelijk het gesprek beëindigd maakt hij dat hij naar beneden komt om Joans en Marions jurk apart te laten leggen. Hij bekijkt de jurk en denkt: “Mijn meisje heeft smaak. Het is één van de meest exclusieve modellen die D&G in haar collectie heeft.”� Hij laat beide jurken apart leggen en laat daar nog een smoking voor hemzelf erbij leggen. Hij zegt tegen het meisje op de administratie.
“Stuur mij de rekening maar ik neem deze drie straks mee.”�

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.