FanFic.nl

Gossip, Glitter & Glamour

Hoofdstuk 41

Na het gesprek met David knalt Carlos de hoorn op de haak en stuift zijn kantoor uit. Hij loopt doelloos door het gebouw en beland in de kantine waar hij een kop koffie neemt. Hij is des duivels.
“Hoe kan David dit nu doen. Onbegrijpelijk.”� Na twee koppen koffie is hij weer iets gekalmeerd en besluit terug naar boven te gaan. Joan kijkt hem bezorgd aan als hij weer terug komt. Zonder iets te zeggen gaat hij zijn kantoor binnen en gooit de deur luidruchtig dicht. Joan kijkt nadenkend naar de deur.
“Dat heb ik nog niet eerder met hem mee gemaakt. Volgens mij is hij er helemaal van af. Zal ik naar hem toe gaan?”� Ze denkt niet lang maar staat op en gaat zijn kantoor in. Hij staat met de rug naar haar toe naar buiten te kijken. Handen in zijn zakken. Zijn hele uiterlijk straalt woede uit. Ze loopt naar hem toe en zet haar handen in zijn taille.
“Wil je erover praten Carlos?”� Hij draait zich om en neemt haar in zijn armen.
“Weet ik eigenlijk niet Joan. Ik geloof dat ik nu te boos ben.”� Ze glimlacht en strijkt met een hand door zijn haren.
“Ben je boos op David en Wendela?”� Hij kijkt haar geschrokken aan.
“Hoe weet jij daar nu vanaf?”�
“Wendela belde mij.”�
“Oh en nu moet jij mij bewerken?”� vraagt hij boos. Ze schudt haar hoofd.
“Nee Carlos. Maar ik wil je wel zeggen hoe ik erover denk. Jij hebt helemaal gelijk dat je boos bent op die twee. En ik denk dat je niet zozeer boos bent op Wendela dan op David.”� Hij knikt.
“Maar aan de andere kant Carlos, ben jij het die altijd zegt dat je plezier in je werk moet hebben. David heeft plezier in dit werk maar aan de andere kant trekt de muziekwereld hem. Wat hij nu wil is een overplaatsing voor hem en Wendela naar Parijs om daar modeshows te kunnen lopen en te kunnen zingen. Het niet de bedoeling van die twee om D&G de rug toe te keren.”�
Carlos zucht en realiseert zich ineens dat hij overhaast heeft gereageerd.
”�Jij wilt mij dus vertellen dat ik die twee moet overdragen aan D&G in Parijs omdat ze dan gelukkig zijn?”�
“Carlos, die twee zijn gelukkig. Gun ze dit. Wij zijn toch ook gelukkig?”� Hij knuffelt haar.
“Jij hebt helemaal gelijk lieverd. Ik regel de overstap voor die twee maar wel met pijn in mijn hart. Het is zo moeilijk om mannelijke modellen te krijgen.”� Joan maakt zich van hem los.
“Momentje. Ik vergeet bijna iets.”� Ze loopt naar haar bureau, pakt de portofolio daar en geeft Carlos deze.
“Deze jongeman is hier geweest vanmorgen en heeft deze portofolio hier gelaten. Hij wil de modellenwereld in maar heeft totaal geen ervaring. Maar hij ziet er fantastisch uit.”� Carlos trekt een wenkbrauw op en kijkt haar vragend aan.
“Heb ik iets gemist? Jij zit hier een vreemde jongeman op te hemelen?”� Ze klopt op de map.
“Kijkt nu maar”� zegt ze dwingend. Carlos legt de map op tafel en opent hem. Langzaam haalt hij de foto’s eruit en bij elke foto die hij weer op de tafel legt, weet hij waarom Joan zwijmelt over deze man. Donkere bruine lokkende haren, licht getinte huid. Markant gezicht en een geweldig licht gespierd lichaam. Er zijn foto’s in vrijetijdskleding. Close up foto’s en foto’s in zwembroek. Hij is onder de indruk.
“Maar ik kan deze jongen onmogelijk aannemen”� zegt hij dan.
“Waarom niet?”�
“Dan moet ik jou zeker vastbinden op je stoel”� plaagt hij. Ze lacht.
“Oké, ik ben eerlijk naar jou toe. Ik houd heel veel van deze man en als hij hier nu binnen kwam zou ik hem omhelzen en kussen.”�
“Jij houd me voor de gek”� zegt Carlos gevaarlijk zacht.
“Nee natuurlijk niet. Heb je al gezien hoe hij heet?”� Carlos kijkt in de map en haalt er een naam kaartje uit. Stefan Janssen.
“Moet ik die naam kennen Joan? Zegt mij niets.”�
“En hoe heet jouw PA van achteren?”�
“Janssen, maar hé wacht eens. Is dit familie van jou?”� Ze knikt.
“Stefan is mijn broer. Die mag ik toch wel omhelzen en kussen. Heb ik trouwens vanmorgen nog gedaan toen hij dit kwam brengen.”� Hij kust haar.
“Wat zou ik toch zonder jou moeten. Ik ga nog even aan de slag maar ga je vanavond met me mee. Ik wilde voor je koken en daarna de avond voor de openhaard met je doorbrengen.”�
“Klinkt heel goed Carlos. De openhaard? Daar heb ik goede herinneringen aan.”�
Een laatste kushandje en weg is ze weer.

Urs en Janine hebben net de burgerlijke stand gehad en zijn nu op weg naar de kerk. Janine haalt haar trouwring weer van haar vinger en geeft die Urs. Zelf steekt ze de ring van Urs weer in haar tasje.
“Zo we zijn er weer klaar voor”� lacht Urs. Janine kust hem en veegt voorzichtig de lippenstift, die nu op zijn lippen zit weg. Bij de kerk lijkt het wel of het hele dorp is uitgelopen voor hun huwelijk. Lachend gaat het bruidspaar de kerk in waar de familie al voltallig aanwezig is. Het is een prachtige mis, al moet Janine wel heel goed luisteren wat de pastoor zegt. Zwitsers is heel anders dan Duits. Als ze dan eindelijk hun ringen weer om hebben en ze elkaar mogen kussen straalt Janine van oor tot oor. Nu lopen ze de kerk uit en worden ze bedolven onder de rijst.
“Weet je waarom ze rijst gooien”� vraagt Urs als ze weer in de koets stappen.
“Ja, dat brengt geluk”� antwoordt ze de rijst van haar jurk afkloppend.
“Fout, dat is voor de vruchtbaarheid.”� Janine begint te schateren.
“Je meent?”� roept ze lachend uit. Ze kust Urs teder.
“Volgens mij zit dat wel goed bij ons.”�
Het feest is een groot succes. Er zijn heel mensen naar de receptie gekomen en na de receptie bleven er nog tweehonderd mensen ongeveer over. Als Urs later op de avond Janine in zijn armen heeft voor de laatste dans, kijkt hij haar verliefd aan.
“Wat is ze mooi. Zijn prinses”� denkt hij.
“Urs wat ben je aan het doen? Heb ik iets van je aan?”�
“Ja zeker weten, die jurk is van mij en die wil ik dadelijk in de bruidsuite terug hebben.”� Janine kan er wel om lachten.
“Je mag mij er dadelijk wel helemaal bij hebben”� fluistert ze in zijn oor. Urs tilt haar op en zwaait met haar in het rond.
“Weet je wel hoe gelukkig ik ben met jou?”� Ze knikt ondeugend.
“En omdat nog eens extra te onderstrepen heb ik een verrassing voor jou.”� Janine laat de dans voor wat hij is en roept: “Urs wat is de verrassing?”� De gasten kijken verbaast op. Urs schatert.
“Je houd van paarden, de bergen en van mij klopt dat?”�
“Ja natuurlijk, maar niet in die volgorde”� zegt ze lachend.
“Dus mijn verrassing is: We gaan morgen te paard de bergen in en overnachten de komende 10 dagen in een hut in de bergen.”� Ze bedelft hem al onder duizenden kussen.
“Urs wat lief van jou. En wij helemaal alleen in een berghut? Wat een heerlijk vooruit zicht.”� Urs is blij dat zijn verrassing in smaak valt voor het zelfde geld had hij een vrouw getrouwd die veel waarde aan luxe hechten en liever in een sjiek hotel wilden overnachten. Maar hij kent Janine toch al heel goed en weet dat zij blij is met minder sjieke dingen zolang hij maar in de buurt is. Een vrouw uit duizenden.

Seb heeft per mail 15 foto’s van Janine en Urs ontvangen. De fotograaf heeft er in het kort bij gezet wat waar is genomen. Seb glimlacht als hij het overgelukkige bruidspaar ziet. Hij roept Eva.
“Seb wat mooi.”�
“Eva ik wilde je eigenlijk vragen of jij het verhaal wilde schrijven. Wil je dat doen?”� Ze knuffelt hem.
“Graag. Ik doe altijd graag bruiloften. Ik duik ook nog wel een paar foto’s van de phantom op en maak er een mooi verhaal van. Net een sprookje vind je ook niet?.”� Seb knikt.
“Je hebt helemaal gelijk Eva. Maar kom eens hier jij”� zegt hij haar bij zich op schoot trekkend. “Heb ik jou vandaag al vertelt hoeveel ik van je houd.”� Ze denkt even na.
“Nee eigenlijk niet. Was je mij vergeten?”�
“Nee Eva jou vergeten kan ik echt niet. En ik ben blij dat onze relatie zo hecht is. We hebben het wel getroffen weer terug op ons eigen stekkie bij GGG.”�
“Ja inderdaad, we hebben veel geluk gehad.”� Ze kust hem en maakt zich dan aan het werk want er moet morgen gedrukt worden. En alles wat niet op tijd bij de drukker is komt er niet in. Seb zwaait haar na en gaat verder met zijn werk. Directie verantwoordelijkheden zijn best veel maar hij geniet van zijn werk. Wat niet heet dat hij in de toekomst niet weer eens in de huid van journalist zal kruipen. Want daarmee is het begonnen. Zijn relatie met Eva, zijn baas. Hij houd heel veel van haar en is vast besloten bij haar te blijven. Hij is nooit iemand geweest die wilde trouwen, maar als het er ooit van komt zal dat zeker met Eva zijn.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.