Hoofdcategorieën
Home » The Legend of Zelda » Skyward Lina! » 3: Het Lot
Skyward Lina!
3: Het Lot
Lina kijkt om zich heen. Alles is heel wazig. Boven haar ziet ze wolken en ze ligt op een hele vaste grond. ''Ledger..'' hoort ze iemand zeggen. ''Zo heet je. Ledger..''
Lina vliegt overeind. Ze zit alweer in een bed. Dit keer is het haar eigen bed. ''Kom op, niet alweer!'' zegt ze geïrriteerd. Snel kijkt ze uit haar raam. Het is al nacht. Dan denkt ze terug aan de tornado. Zelda en Link! Snel rent Lina haar kamer uit en slaat op de deur van Links slaapkamer.
''Link! Ben je daar?!''
Geen antwoord.
Lina opent de deur maar ze ziet Link nergens. Snel rent ze naar Zelda's kamer, maar die deur zit op slot. Lina rent de trap op en klopt aan bij Gaepora's kamer. Ook geen antwoord. Ze opent de deur maar ziet weer niemand. Waar is iedereen? Droomt ze misschien?
Opeens hoort ze een vreemd geluid. Het komt van buiten. Snel rent ze de Knight Academy uit. Ze schrikt: er vliegt een groene straal door de lucht! Is dat een vallende ster? De groene straal maakt een boog en landt in de wolken. Ze hoort een heilig geluid en er rijst een groene straal licht op uit de wolken. Wat is dat nou weer? Misschien weet de Godin het wel! Lina rent naar het Standbeeld van de Godin.
Als ze bij het plein aankomt zucht ze opgelucht. Link en Gaepora komen net het standbeeld uitlopen. ''Link!'' zegt Lina vrolijk en ze rent op hem af.
''Je leeft!''
''Ja, ik leef.''
''Weet je, ik had echt een rare droom over een tornado!''
''Dat was geen droom.''
''Aw shit.''
Lina buigt haar hoofd. Het viel te proberen.
''En Zelda?''
''Ze is op de oppervlakte.''
''De oppervlakte?!''
''Ja.''
''Wat moeten we doen?!''
''Ik ga haar terughalen.''
''HOE DAN?!''
''Nou, door ook naar de oppervlakte te gaan.''
''Maar je kunt toch niet door de wolken heen?!''
''Zie je die groene straal niet?''
''Jawel..''
''Nou daar kan ik er doorheen gaan.''
''Wow vet! Ik ga mee!''
''Nee, je gaat niet mee.''
''Waarom niet?!''
''Omdat dit mijn lot is.''
''Hoezo?!''
Op dat moment trekt Link zijn zwaard. Lina deinst terug.
''Dat is toch niet het Skyward Sword?!''
Link knikt.
''WOW!!''
Op dat moment geeft het zwaard licht en er verschijnt een vreemd, blauw met paars wezen naast Link. Het wezen vliegt in de lucht. Lina schrikt zich dood.
''Wat is dat?!''
Het wezen kijkt haar aan met blauwe, glazige ogen.
''Mijn berekeningen hebben zojuist de conclusie getrokken dat u niet beschikt over de juiste informatie om te begrijpen dat ik de dienaar ben van de godin Hylia, en dat zij mij de taak heeft opgedragen om de Uitverkorene te leiden op zijn zoektocht naar de Spirit Maiden die u beschouwt als 'Zelda'. Mijn naam is Fi.''
Lina kijkt Fi vaag aan.
''Uitverkorene?''
Link grijnst.
''Ze bedoelt mij.''
''Is Fi een meisje?!''
''Zo ongeveer.''
''Wacht even, ben jíj de UITVERKORENE?!''
''Blijkbaar.''
Lina kijkt vragend naar Gaepora om een bevestiging te krijgen van dit verhaal. Gaepora knikt.
''Vet gaaf!'' reageert Lina. Maar toch voelt ze een klein beetje jaloezie in haar opkomen. Ze wil ook een speciaal iemand zijn! Zij wil óók een avontuur beleven! En deze kans laat ze zich niet zomaar ontglippen.
Opeens denkt Lina terug aan haar droom van toen net. Ledger, zei de stem. Zou die stem haar vader kunnen zijn? Veel kinderen in de Knight Academy zijn hun ouders al verloren of hebben ze zelfs nog nooit gekend. Lina is daar één van. Net als Link. Gaepora is Zelda's vader, maar Zelda heeft haar moeder ook nooit gekend.
''Zeg Gaepora,'' begint Lina. ''Weet u misschien iets van mijn ouders?''
Gaepora kijkt haar verbaasd aan.
''Hoezo?''
''Gewoon. Ik dacht er opeens aan.''
Gaepora twijfelt.
''Nou.. Om eerlijk te zijn weet ik niet wie je ouders zijn.''
''Maar u moet toch wel iets van ze gehoord hebben? Ik woon voor zolang als ik me kan herinneren al in de Knight Academy!''
''Je ouders brachten je waarschijnlijk hier vlak voor hun dood.''
''Hoe kan het dan dat niemand ze gekend heeft?''
Gaepora zucht. ''Dat gebeurde ook met Link, en ik weet zelf dus ook niet hoe dat kan.''
Lina zucht ook. Gaepora richt zich op Link. ''Je kunt maar beter nog wat rusten, Link. Je hebt een lange reis voor de boeg.'' Link knikt. Samen keren ze terug naar de Knight Academy.
Lina gaat op haar bed zitten. Morgen gaat ze gewoon met Link mee. Ze denkt na. Maar hoe kan ze op de oppervlakte komen als ze geen Sailcloth heeft? Haar Loftwing komt niet verder dan de wolken.. Dus heeft ze wel zo'n ding nodig. Lina kijkt in haar kast. Er liggen wat lakens en doeken. Misschien kan ze daar wel wat mee. Ze gaat aan haar bureau zitten en begint te knutselen. Ze pakt een laken uit haar kast en trekt eraan. Het voelt sterk genoeg. Lina knipt het in een rechthoekige vorm. Dan pakt ze de twee punten aan de ene kant en bindt ze aan elkaar met een draad. Zo doet ze dat ook bij de andere punten. Lina staat op en begint met haar zelfgemaakte Sailcloth te zwaaien. Het doek vult zich met lucht. Dit moet sterk genoeg zijn. Ze legt het weer terug op haar bureau en pakt een stift. Ze tekent er een ruit op, dat is haar lievelingsvorm. Op de oppervlakte zijn misschien ook wel monsters.. Ze moet haar geleende zwaard wel meenemen. Ze trekt haar zwaard en legt het ook op haar bureau. Uit de lade van haar kast haalt ze een zakmes. Met het zakmes gaat ze langs haar zwaard heen. Er komen vonken vanaf. Zo gaat Lina een poosje door totdat haar zwaard goed geslepen is. Het zwaard is nu erg warm geworden. Ze stopt het terug in haar schede (dat is zo'n leren zwaard-houder-ding). Tevreden gaat ze in haar bed liggen. Morgen gaat ze naar de oppervlakte en niemand kan haar tegenhouden.
De zon schijnt Lina's kamer in. Lina opent haar ogen en stapt haar bed uit. Vandaag gaat ze. Ze pakt haar Sailcloth van haar bureau en stopt het in haar heuptas. Ze loopt haar kamer uit. Daar staat Fledge.
''Hey Lina..''
''Hoi Fledge!''
''Heb je het ook gehoord van Zelda?''
''Ja..''
''Er is blijkbaar toch wel zoiets als een oppervlakte.''
''Natuurlijk. Oh, Fledge, heb je trouwens Link voorbij zien komen?''
Fledge knikt. ''Ja, hij gaat Zelda terughalen.''
Lina zucht. Ze kan Fledge maar beter niet vertellen dat ze van plan is achter hem aan te gaan. ''Aha.. Nou, succes met het leven! Doei!'' Lina loopt de Academy uit. Fledge kijkt haar na. ''Succes met.. het leven?''
Lina kijkt nog een keer over Skyloft heen. Als ze naar de oppervlakte gaat komt ze misschien nooit meer terug. Maar ze moet wel. Ze wil ook iets beleven. Lina rent de trap af, naar het dichtsbijzijnde platform. Daaronder ziet ze ook een eilandje zweven met een vreemde, ijzeren schatkist erop. Dit is een goed moment om haar Sailcloth te testen. Lina pakt het uit haar tasje en pakt de punten beet. Dan springt ze van het platform en houdt het boven haar hoofd. De Sailcloth vult zich razendsnel met lucht en rustig zweeft Lina naar beneden.
''Het werkt!'' roept ze vrolijk. Ze landt op het eilandje. Die schatkist staat daar al zo lang, en het is onmogelijk om het open te krijgen. Ze besteedt er geen aandacht aan. Snel stopt ze haar Sailcloth weg, springt van het eilandje en roept haar Loftwing. Ze zet koers naar de groene straal.
Lina is vlak boven de wolken gaan vliegen. Er zit een gat in de wolken waar de groene straal uitkomt. Lina vliegt er met haar Loftwing naartoe. Ze kijkt voorzichtig het gat in. Ze ziet duizenden bomen.
''Oké, daar gaat ie dan.''
Lina springt van haar Loftwing af.
''AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHH!!''
Met grote snelheid nadert ze de grond. Snel pakt ze haar Sailcloth uit haar tas. Haar val wordt ruw onderbroken en Lina landt op de grond vlak naast een Vogel Standbeeld.
''Mooie landing, Lina.'' zegt ze tegen zichzelf. Ze kijkt om zich heen. Wat is het hier groot! Ze ziet een groot, schroef-achtig gat in de grond zitten en in het midden, helemaal onderin ziet ze een stenen paal staan. Om de stenen paal staat een grote, zwarte cirkel op de grond met allemaal tekens erop. Lina staart ernaar. Het komt haar bekend voor. Dan haalt ze haar schouders op en ziet in de verte twee grote deuren. Het lijkt wel een tempel ofzo.
Lina rent langs een paar stukken plant met groen slijm eromheen, blijkbaar is Link hier al geweest.. Of iemand anders. Ze rent snel naar de deuren en duwt ertegen. Het kost haar wel wat moeite maar uiteindelijk is het haar gelukt.
Ze kijkt haar ogen uit, nu is ze in een grote ruimte met pilaren, en voorin de kamer, voor 2 andere, hele grote, stenen deuren zit een vreemde... kabouter op de grond. Lina loopt erop af.
Het blijkt een mens te zijn met een vreemd, rood gewaad aan. Ze kan de ogen van het mens niet zien door het gewaad wat ook om haar hoofd heen zit. Er bungelt wat haar voor het mens, en het gaat maar heen en weer en heen en weer..
''Hallo?'' zegt Lina. Het mens kijkt op.
''Jij hoort hier niet te zijn.'' zegt het mens. Het is een vrouwelijke stem. Een.. oma stem.
''Hoezo niet?'' vraagt Lina verward. ''Ik kom alleen maar achter Link aan!''
''De Uitverkorene zal Zelda redden. Dat is zijn lot. Niet de jouwe.''
Lina kijkt haar kwaad aan. ''Nou zeg, ik wil alleen maar wat dingen beleven.''
''Keer terug naar Skyloft, Lina.''
''Nee ik-- wacht, hoe weet u mijn naam?''
De oude vrouw reageert niet.
''Nou, fak jou dan.'' Lina kijkt rond en ziet een kleine deur.
''Ok, doei hè oma!''
Snel loopt Lina naar de deur en loopt het gebouw uit. Ze hoort de vrouw in de verte nog zuchten.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.