FanFic.nl

Skyward Lina!

4: Erg veel bomen..

De oppervlakte is wel een erg grote omgeving en overal waar Lina kijkt ziet ze reusachtige bomen. Het is erg intimiderend.
Lina loopt naar de rand van het stuk grond waar ze op staat en ziet vier rare, rode, lelijke wezens lopen. Ze dragen ijzeren Uruk-hai bijlen (serieus, moet je hun wapens maar eens vergelijken; precies hetzelfde.) over hun schouder. Lina vindt ze er niet echt vriendelijk uitzien.
''Hey!'' roept ze. De wezens draaien zich naar Lina en beginnen raar te schreeuwen. Één van de monsters rent op haar af en probeert naar haar toe te klimmen.
''Jij bent echt dom.'' zegt Lina. Ze trekt haar zwaard en steekt het wezen dwars door zijn hoofd heen. Als Lina haar zwaard terugtrekt zit het helemaal onder het bloed. Het wezen valt dood op de grond en ontploft. Lina kijkt er vaag naar. Als het zo makkelijk is om monsters te verslaan..
Ze springt naar beneden en gaat klaar staan met haar zwaard.
''Kom maar op!''
De monsters schreeuwen en zwaaien met hun bijlen.
''Ohh, daar word ik echt bang van.'' De monsters rennen op haar af. Één van de monsters zwaait met zijn bijl in haar richting en snel springt ze aan de kant. Dat scheelde niks! Maar van die kant komt ook een monster en hij hakt Lina bijna door haar hoofd heen! Snel maakt Lina een koprol langs hem heen. Het monster slaat zijn bijl in de grond en nu zit het vast. Lina grijnst en steekt hem van achteren door zijn kop.
Achter Lina komt een ander monster aanrennen. Lina hoort hem, draait zich snel om en hakt zijn kop eraf. Dan komt het laatste wezen nog op haar af lopen. Lina stapt langzaam dreigend om hem heen, wachtend totdat hij een eerste zet maakt. Het monster heft zijn bijl en Lina blokt de aanval waarna ze hem een trap in zijn maag geeft. Het wezen vliegt naar achter en laat zijn bijl vallen.
Lina raapt zijn bijl op en loopt nu met haar zwaard en zijn bijl op hem af. Het wezen maakt vreemde geluidjes en Lina drijft hem in een hoek.
Het monster kijkt haar vragend aan, alsof hij zich afvraagt wanneer ze hem nou eindelijk vermoordt. Lina snapt hem niet helemaal. Hij ziet er totaal niet bang uit!
''Wat ben jij voor een wezen?'' vraagt ze hem.
''Waaah aah, makka makka, waaaah!'' is het enige wat het monster zegt. Lina schudt haar hoofd. Ze duwt de bijl tegen zijn keel.
''Doei doei klein monstertje!''
Met een snelle beweging snijdt ze de keel van het monster door. Hij valt bloedend op de grond, wordt zwart en ontploft. Ook de bijl die Lina in haar hand heeft verdwijnt. Lina er verbaasd naar. Dan haalt ze haar schouders op. Ze voelt zich goed. Monsters vermoorden voelt heerlijk aan. Lina vraagt zich af of dit een goede gedachte was of niet.
Daar ziet ze een grote poort die openstaat naast een ander Vogel Standbeeld. Snel loopt ze door de poort heen.
Lina komt veel kapot gehakte boompjes tegen, wat betekent dat Link hier al is geweest. Link houdt namelijk heel erg van bomen aan plakjes snijden.
Al snel komt Lina bij een stuk bos met veel paddestoelen. Opeens ziet ze een heel raar, klein wezen lopen. Het wezentje is harig en ziet er zeer schattig uit. Op zijn rug draagt het een struik. Lina houdt haar zwaard gereed terwijl ze op het wezen afloopt. Je weet maar nooit..
''Wat ben jij?'' zegt ze tegen het wezen. Het wezen schrikt zich dood. Het schreeuwt op schattige manier en gaat op de grond liggen waardoor het net op een struik lijkt.
''Uhm, als je een GOED wezen bent zal ik je niet vermoorden. Ben jij net zo'n rare moordenaar als die rooie jongens?''
Het wezentje kijkt op. ''Ben jij dan.. Geen monster?'' Lina schudt haar hoofd. Het wezen vliegt overeind.
''Sorry, ik ben een Kikwi. Ik heet Machi.''
''Ik ben Lina.''
''Je doet me denken aan dat mens dat hier toen net was. Hij heette volgens mij Link.''
Lina kijkt op.
''Heb je Link gezien?''
''Ja, hij zei dat hij op zoek was naar ene Zelda.''
''Waar ging hij heen?!''
''Uhm.. Naar de tempel geloof ik..''
De Kikwi wijst in de richting van een stijl, zanderig pad. ''Daar naar boven, en dan moet je het pad volgen. Uiteindelijk kom je bij Bucha, de oudere Kikwi. Maar je moet wel goed oppassen want hier zijn veel enge wezens!''
Lina knikt. ''Dank je.''
Ze klimt snel de heuvel op met een sprint, gaat onder een boom door, langs een poeltje en volgt een pad dat omhoog loopt. Ze ziet een aantal kapotte bomen staan. Snel stapt ze er overheen en komt bij een gebied met heel veel struiken.
Opeens komt er een wezen onder een struik vandaan en schiet een steen op haar af. Lina reageert snel en slaat met haar zwaard de steen stuk.
''Wat ben jij nou weer voor ding?!''
Opeens wordt ze van achteren geraakt door een steen. Ze valt op de grond met een zere rug. ''Arg.. Fak..'' Ze staat op en kijkt het rare struikmonster kwaad aan. Het monster ademt in en spuugt nog een steen naar haar toe. Lina balt haar hand tot een vuist en slaat tegen de steen aan.
De steen kaatst hard terug recht tegen het monster aan, en hij valt dood neer.
Lina kijkt verbaasd naar haar eigen vuist. ''Wauw.''
Ze loopt snel door en ziet een kleine kloof met een touw ertussen. Lina grijpt het touw vast en zwaait naar de andere kant. Daar ziet ze een grote Kikwi op de grond liggen.
''Ahum.. Bucha?''
De Kikwi staat knorrend op. Hij is wel twee keer zo groot als Lina en in de breedte wel vijf keer!
''Kweeh heh. Wie ben jij?'' zegt hij met een lage stem.
''Ik ben Lina, en ik ben op zoek naar Link en Zelda.''
''Link en Zelda! Tjonge, wat zijn er toch veel mensen in deze wouden tegenwoordig.''
''Ja, heel fijn. Maar waar zijn ze?''
Bucha draait zich om. Daar hangt een liaan.
''Link is via die weg naar de tempel gegaan. Als je daarheen gaat kom je bij de ingang van de Deep Woods.. Maar daar zijn veel monsters.. En erger.''
''Oké, dank u.''
Lina rent snel naar de liaan en komt bij een grote grasvlakte. Voor haar ziet ze een vreemd, stenen bouwwerk met trappen aan de zijkant. Het komt haar een beetje bekend voor. Bovenop het bouwwerk staat een ander Vogel Standbeeld. Snel rent Lina de trap op en knielt neer voor het standbeeld. Ze bidt even tot de godin en staat dan op. Vanaf dit platform kan ze goed uitkijken over de wouden. Wat is de oppervlakte toch een mooie wereld..
Op dat moment wordt ze van achteren bij haar schouders gegrepen. Lina gilt en probeert haar zwaard te pakken maar haar belager duwt snel een pikzwart, scherp zwaard tegen haar keel aan. Ze hoort een misselijkmakende duivelse lach vlakbij haar oor. Ze staat verstijfd van schrik aan de grond genageld.
''Kijk eens wie we hier hebben..''

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.