FanFic.nl

Northerncross-Ranch

Hoofdstuk 2

Carlos kijkt verbaast op als zijn secretaresse een vrouw binnen brengt.
“Is Shean Smith er nog niet Milly?”� Zijn secretaresse kucht.
“Mr. Sterling, dit is Shean Smith.”�
“Maar jij bent een vrouw”�roept Carlos uit.
“Hebt u daar moeite mee Mr. Sterling?”� vraagt Shean vrijmoedig hem een hand gevend. Carlos staart de vrouw aan.
“Sorry, dat is niet aardig van mij. Komt u verder miss Smith. Wilt u koffie, thee?”�
“Koffie graag”�antwoordt Shean. Carlos kijkt naar Milly die gelijk in actie komt en koffie gaat halen.
“Neemt u alstublieft plaats”�zegt Carlos naar een stoel wijzend. “Mag ik mij dan eerst verontschuldigen aanbieden voor mijn onhoffelijkheid, maar ik was ervan overtuigd dat u een man was.”� Shean lacht en legt uit dat dit niet de eerste keer is dat dit gebeurt.
“Dat maakt niet uit. U bent niet de eerste en ik ben bang ook niet de laatste die dat lukt.”� Carlos verdiept zich in haar sollicitatiebrief en ziet dat ze met een indrukwekkende puntenlijst de Technische Universiteit heeft afgesloten. Door haar master in hydraulische boorinstallaties is ze meer dan interessant voor deze functie. Blijft het punt dat Carlos liever een man op de positie wil zetten. De mannen op de boorinstallatie nemen vast en zeker geen orders van een vrouw aan. Hij laat zijn blik over Shean glijden en zie nu pas dat zij niet gekleed is voor een kantoorbaan. Zo iemand als zij, hoort in het veld. Buiten haar heeft hij al drie sollicitanten gehad. Alle drie hebben ze van hem een kans gekregen een probleem met een hydraulische boor op te lossen. Geen van deze 3 lukte het een oplossing of een verbetering voor de boor te vinden. Alle drie de sollicitanten, had Carlos een baan in het vooruitzicht gesteld, mits er een verbetering door hun toedoen zou plaats vinden. Ofschoon hij geen voorstander is van een vrouw, wil hij haar toch het zelfde voorstellen dan de anderen. Hij vuurt in korte tijd veel vragen op haar af. Zij weet elke vraag feilloos te beantwoorden.
“Op welke scriptie ben je afgestudeerd?”�
“Ik heb een jaar in een fabriek stage gelopen, die hydraulische boren construeren en ook begeleidt op de installatie. Mijn scriptie heb ik geheel gewijd aan de hydraulische aandrijving van boorinstallaties.”� Carlos knikt.
“Ik zie, u hebt een indrukwekkende lijst van stage referenties en punten. U krijgt van mij de zelfde kans als uw drie voorgangers. Ik heb op één van onze olievelden problemen met de aandrijving van een hydraulisch boor. Deze baan ik van u als u het probleem kunt oplossen of kunt verbeteren.”� Shaun is verbaast.
“U houdt er ongebruikelijke praktijken op na Mr. Sterling, maar ik ben gewend dat ik mij als vrouw altijd extra moet bewijzen. Mag ik van u dan zwart op wit, dat u deze afspraak met mij maakt? Carlos fronst zijn wenkbrauwen.
“U bent de eerste die dat vraagt.”�
“Als ik het goed begrepen heb, ben ik ook de eerste vrouw die op deze functie solliciteert”� laat Shean erop volgen. Carlos loopt naar Milly en geeft haar opdracht de afspraak op papier te zetten. Met Shean spreekt hij af om vanmiddag, vanaf kantoor gezamenlijk te vertrekken. “Als u zich onder in de hal u meldt bij de receptie, dan kom ik wel naar beneden”� zegt Carlos ten afscheid.

David geeft de ranchmedewerkers aanwijzingen om de omheining te reparen.
“Verdorie, alweer die veedieven, die vannacht geprobeerd hebben om vee te stelen.”� moppert hij.
“Hé John?”� roept David. “Pak even wat mensen en drijf het vee een stuk die kant op, zodat dat hek naar behoren gemaakt kan worden. En kijk ook even of je kunt zien hoeveel stuks vee weg zijn.”� John tikt tegen zijn stetson ten teken dat hij David gehoord heeft. David stapt af om te kijken of er nog sporen te vinden zijn. Als snel vindt hij sporen van autobanden met trailer. Hij belt de sheriff en vraagt hem te komen. David snuift de buitenlucht op en denkt bij zich zelf:
“Ik ben blij dat Carlos en Seb de kantoor freaks zijn, dat was toch echt niks voor mij. Carlos die komt ook nog op de boorplatformen maar Seb is een echt kantoor mens. Neen, dan bevalt hem dit werk veel beter. Lang leve de vrijheid. Zo blijft in ieder geval nog veel tijd over om zich met zijn hobby bezig te houden.”� Hij grijnst.
“Al jaren is hij verslaafd aan online gamen. Zovaak als het maar kan zit hij uren achter zijn PC om te spelen met mensen uit de hele wereld. Soms vergeet hij de tijd en verschijnt niet aan het gezamenlijke diner, wat hem dan niet in dank wordt afgenomen door zijn moeder. Heerlijk nog een paar uurtjes werken en dan nog even gamen.”�

Saundra zit achter haar PC en is druk zoekende naar een verblijfsadres in Europa. In Spanje bij haar familie is geen optie. Ze wil op eigen benen staan en geen familieleden die als pottenkijkers fungeren. Na lange tijd surfen, komt ze op een site van een familiehotel in Zwitserland. Ze moet lachten als ze de naam van het hotel ziet.
“Hotel zum Goldene Ochse”� staat daar. Ze begint te lachen en zegt bij zichzelf:
“Hotel naar de gouden os, hoe verzinnen ze het.”� Op deze site staat een vacature van een allround medewerker, die in het hotel wil werken. Ze pakt haar telefoon en draait het nummer. Na enige tijd wordt er opgenomen.
“Guten Mittag, Hotel zum Goldene Ochse”�. Het is maar goed dat Saundra zoveel talen spreekt. In rap Hoogduits informeert ze naar de baan. Het aanbod is geweldig. 20-30 uur werken per week tegen een royale betaling en kost en inwoning vrij. Ze kan zelf met de dame overeenkomen, dat ze 21 dagen vrij krijgt om iets van Europa te zien. Ze spreekt af dit thuis te bespreken en beloofd haar vanavond terug te bellen.
“Momentje mevrouw, maar u zit een andere tijdzone”�vermeldt Saundra. “Het is hier nu 16.00 uur antwoordt de vrouw. Saundra kijkt op haar horloge en ziet dat er zeven en een half uur tussen zit. Saundra vraagt: “Kan ik u morgen om de zelfde tijd bellen? Want ik ben bang dat mijn vanavond voor u midden in de nacht is.”�
“Geen probleem”� meent de vrouw.
“Denkt u er over na en dan hoor ik morgen wel of u inderdaad nog geïnteresseerd bent.”� Saundra bedankt haar en neemt afscheid. Ze vult op internet nog het sollicitatieformulier in en gaat vervolgens op zoekt naar haar moeder.

Sebastien is al de hele dag druk in de weer om enkele contracten, die Carlos wil afsluiten, te bestuderen, of ze juridisch waterdicht zijn. Hij glimlacht. Zijn broer is een kei in zaken doen en op technisch gebied is hij veruit de beste, maar analyseren van contracten is hem volstrekt vreemd. Dan gaat de telefoon.
“Ja?”�meldt Seb zich. “Uw vrouw op lijn 4”� meldt Daphne.
“Dank je wel, Daphne”�. Hij drukt lijn 4 in.
“Lieverd alles goed met je?”�
“Hoi Seb. “Ik moest je even bellen, stoor ik?”�
“Jij toch niet lieverd. Is er iets?”�
“Nee hoor”� lacht ze. Maar ik mis je en eigenlijk wil ik graag met je lunchen. Schikt dat?”� Seb denkt koortsachtig na.
“Als zijn vrouw op deze manier iets vraagt, steekt er meestal iets achter. Is hij zijn trouwdag vergeten?”� Snel trekt hij zijn trouwring van zijn vinger om te kijken. “Neen, die is volgende week pas”�. Ze is niet jarig. Puhhh hij weet het niet.
“Ben je er nog? vraagt Kendall.
“Ja, liefje dat lukt wel. Waar wil je graag lunchen?”�
“Bij Johnson en Grant als dat mogelijk is.”�
“Ik denk het wel, maar dat is wel een erg chique gelegenheid.”�
“Maakt dat wat uit? vraagt ze liefjes. “Ik moet met je praten Seb en daar hebben ze van die nisjes waar je ongestoord kunt zitten.”�
“Oké”� zucht Seb. “Ik laat Daphne wel een tafel voor half één reserveren.”�
“Ok tot straks”� Seb verbreekt de verbinding. Het gevoel blijft dat hij iets vergeten is.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.