FanFic.nl

Northerncross-Ranch

Hoofdstuk 4

David loopt fluitend de ranch binnen. Hij groet zijn moeder met een dikke kus op haar wang.
“Hoi mamsi, alles goed met u?”� Maria lacht. David is altijd vrolijk en ondanks zijn 34 jaar haalt hij nog steeds kattenkwaad uit.
“Wat ga je doen jongen?”� David grijnst eerst even douchen en dan nog wat online gamen. Maria kijkt hem lachend na.
“Ik laat je wel roepen voor het eten. Het zal niet voor het eerst zijn dat jij de tijd vergeet bij dat spel. Hoe heet het ook alweer?”�
“Travian, mam”�.
Na een snelle douche start hij zijn computer op. Hij logt in op travian.us en kijkt even wat er allemaal gebeurt is sinds gisteren. Hij staat op dit moment nr. 20 op de ranglijst en dat is heel hoog. Zijn dorpen zijn uitgegroeid tot steden. Bij Travian begin je met een dorpje en het is de bedoeling het steeds groter te worden. Je bouwt stallen, fabrieken en huizen. Verder leid je militairen op. Dat kan door andere dorpen van medespelers de oorlog te verklaren en aan te vallen. Met sommige sluit je een alliantie, die val je dan niet aan. Davids pm-box knippert. Hij opent de box en ziet een bericht van Garfield met als titel: Ik daag jou uit.
“Meisjes die mij uitdagen? Heerlijk is dat”� Onbewust ziet hij een meisje voor zich met sproeten en vlechtjes. Want hij is er stellig van overtuigd dat Garfield een meisje is. Hij kijkt op de ranglijst. Zij staat 397e en heeft Garfield in haar ava staan. Hij wrijft in zijn handen, dat wordt een makkie. Ze heeft haar MSN adres vermeld. Snel voegt hij haar toe. Even kijken of dat meisje online is. Hij heeft geluk. Snel tikt hij: Hoi Garfield hoe gaat het?

Patricia de Vries zit achter haar laptop als ze opeens een berichtje in beeld krijgt dat ene super David haar heeft toegevoegd aan zijn MSN lijst. Ze denkt even na en dan weet ze het weer. Die nr. 20, die zij heeft uitgedaagd, heette super David. Daarom heeft ze hem uitgedaagd. Macho van hem om een dergelijk naam te gebruiken. Even later vraagt hij al een gesprek met haar aan. Patricia’s ogen worden groot als schoteltjes. Hoe durft hij haar Garfield te noemen? Dat troetelnaampje gebruiken alleen haar beste vrienden. Dan bedenkt ze zich dat Garfield ook haar nickname is op Travian. Ze tikt: “Hoi David”�
“Ik vertik het om super ervoor te zetten”�denkt ze.
“Ik zag dat jij mij wilde uitdagen, Garfield?”�
“Zou je me aub Patricia willen noemen? Garfield is alleen maar een nickname?”�
“Ja, natuurlijk maar ik kan niet wachten om je in te maken kleine meid”�
“Nou ja zeg, wat een ingebeelde kwast”�denkt Patricia. “Ik ben er ook klaar voor, oude man. Denk jij werkelijk dat ik gemakkelijk in temaken ben?”� tikt ze. David antwoord bevestigend.
“Oké wanneer?”� vraagt Patricia.
“Trouwens ik ben niet oud, ik ben pas 34”� laat David haar weten. Patricia tikt:
“Een klein meisje is ook geen 32”� Vervolgens ziet ze allemaal lachende emoticons in beeld. Ze grijnst. “Hij kan dus tegen een grapje.”�
Ze stuurt ook wat lachende emoticons ten teken dat ze er ook mee kan lachen.
“Tja”� meldt David zich weer.
“Heb je nu tijd?”� Patricia kijkt op de klok en ziet dat het alweer bijna 23.00 uur is.
“Ik vind het nu eigenlijk te laat”�antwoordt Patricia.
“Laat? Het is pas half vijf in de middag”� meldt hij. Patricia telt snel hoeveel verschil er tussen zijn en haar tijd is.
“Zes en een half uur”�mompelt ze in zichzelf. Dan doet ze een voorstel.
“Morgen om 12 uur jouw tijd? Dan is het hier half 7 ‘s avonds”�. David gaat akkoord en beëindigd het gesprek

Op de Northerncross-ranch staat het avondeten op tafel. Saundra komt binnen enthousiast binnen gestormd.
“Ik heb goed nieuws mensen. Ik heb een werkvakantiebaan in Zwitserland. Carlos lacht zijn kleine zusje toe.
“Ga jij jodelles geven zusje?”� Ze geeft Carlos een por in zijn zij en waarschuwt.
“Kijk uit broertje”�
“Ja zusje”�klinkt het. Maria vraagt haar dochter naar details van de baan die ze heeft aangenomen. Saundra begint te vertellen van de reactie die ze terug heeft gekregen van hotel “Zum Goldene Ochsen”� Zij kan daar een halfjaar werken en heeft kost en inwoning vrij. Ik moet me wel nog persoonlijk voorstellen natuurlijk maar in principe is ze al met dhr. Bühler tot een akkoord gekomen.”�
“Heb jij daar wel goed over nagedacht jongedame?”� vraagt haar vader.
“Papa toch, ik ben dertig en ik kan heus wel op eigen benen staan. En ik wil zo graag naar Europa. Dit is mijn kans, verwerpt ze haar vaders bezwaren. Dave kijkt naar Seb.
“Check jij die mensen van dat hotel even voordat deze doordrammer ernaar toegaat?”� Seb knikt.
“Natuurlijk pa, geen probleem”�
Dan neemt David het woord en vertelt enthousiast dat hij morgen gaat gamen met iemand die ook uit Europa komt. Saundra lacht.
“Dan ga je toch lekker met mij mee”� David grijnst.
“Als ik wist dat het een leuke meid was zou ik dat zeker doen.”� Iedereen lacht. Als ze bij het toetje zijn aangekomen, tikt Seb met zijn dessertlepel tegen zijn glas.
“Eigenlijk hebben Kendall en ik ook nog een nieuwtje voor jullie. Hij trekt Kendall omhoog uit haar stoel en slaat zijn arm om haar heen.
“Lieve mam en pap, jullie worden opa en oma.”� Het duurt even voor Maria en Dave door hebben wat Seb net zei. Maria springt als eerst op, echter op de voet gevolgd door Dave.
“Jongens wat een heerlijk nieuws”� roept ze uit. Ze knuffelt eerst Seb en daarna Kendall.
“Voel je goed kindje? vraagt ze Kendall. Deze knikt.
“Ik voel me goed moeder”� Dave omhelst zijn zoon: Jongen geweldig nieuws, mijn eerste kleinzoon”�
“Of dochter”�vullen de dames lachend aan. Carlos, David en Saundra feliciteren de ouders in wording.
“Tante Saundra?”� roept Saundra verschrikt uit. “Daar ben ik veel te jong voor.”� Seb en Kendall lachen om de drama scène van Saundra.
“Wat dacht je van mij? Doet Seb er nog een schepje bovenop. “Ik word vader”�.
“Verschrikkelijk”�antwoordt Saundra lachend. Na het avondeten is het gebruikelijk nog een tijdje samen te zitten en gezellig samen te zijn. De Sterlings hebben een hechte familieband. Iedereen heeft een eigen deel van de ranch ook Seb en Kendall, die bewonen het appartement in de zuidvleugel op de begane grond. Carlos woont op de boven verdieping. In de oostvleugel wonen David op de begane grond en Saundra op de eerste verdieping. In het hoofdhuis hebben Maria en Dave hun eigen vetrekken. Maar hier zijn ook de gezamenlijk vertrekken zoals de eetkamer en de lounge.

“Hotel Zum Goldene Öchsen”�, Wallisau, Zwiterland
Urs steekt de handen uit de mouwen in de hotelkeuken. Ook al is hij de zoon van de hoteleigenaar, toch moet ook hij werken in het familiebedrijf. Dat geld ook voor Urs (35) zijn broer Sepple (38) en zijn drie zussen, Margit (30) Tanya (27) en Liesl(23). Op een steenworp afstand van het hotel liggen 3 woningen. Eén van de woningen wordt bewoond door Sepple, zijn vrouw Karin en de kleine Thomas die 4 jaar is. De tweede woning wordt door de meiden gedeeld, en de derde woning wordt door Urs en zijn ouders, Herman en Caroline Bühler bewoond.
Urs’ouders hebben besloten iemand aan te nemen, die tijdens het hoogseizoen het team kan versterken. Ze hebben gekozen voor een Amerikaanse jongedame, die graag wil werken maar ook iets van Europa wil zien. Inmiddels hebben ze afspraken gemaakt met Saundra Sterling. “Zij krijgt een contract voor een half jaar en daarna zien we wel”� oppert Herman.
“Sterling is wel een aparte naam hé?”� wendt hij zich tot Caroline.
“Volgens mij zijn er in Amerika net zoveel Sterlings als bij ons Bühlers”�meent Caroline. Even denkt Caroline terug aan toen.
“Hoe lang is het nu geleden?”� denkt ze. Ze telt terug en komt tot de conclusie, dat het alweer 36 jaar geleden is, dat haar liefde van toen voor ene Dave Sterling tot bloei kwam. Hij was met vakantie in Zwitserland en de hele vakantie waren ze met elkaar opgetrokken. Maar helaas na de vakantie heeft ze niks meer van hem gehoord. Het adres wat hij opgaf bleek niet te bestaan en haar brieven kwamen destijds allemaal retour afzender. Gelukkig leerde ze korte tijd later Herman kennen, die sinds kort weduwnaar was en driejarige Sepple meebracht. Ze heeft Sepple altijd als haar eigen kind beschouwd.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.