FanFic.nl

Northerncross-Ranch

Hoofdstuk 6

Caroline Bühler legt de telefoon neer en roept Urs.
“Urs, ik heb Saundra Sterling gevraagd voor een werkvakantie, om ons te helpen. Ze komt morgenavond op het vliegveld van Zurich aan. Wil jij haar even ophalen?”� Urs lacht.
“Natuurlijk, dat is geen probleem. Maar waar woont ze eigenlijk in het hotel of in ons huis?”� “Het hotel is volgeboekt de komende tijd, dus ik dacht de kamer naast die van jou. Heb je daar problemen mee?”�. Urs schudt zijn hoofd.
“Zal ik die kamer dan maar in orde laten maken?”�
“Doe maar jongen”� Urs is blij met de afwisseling die het Amerikaanse meisje met zich mee brengt. Daarbij is het zo druk in het hotel, dat een paar extra handen meer dan welkom zijn. Ze is enkele jaren jonger dan hij. Urs vind het fijn om andere mensen te leren kennen.

Saundra kan wel jubelen. Ze vertrekt vannacht nog richting Zwitserland. Seb heeft vanmorgen het één en ander gecheckt en nu staat niets meer in de weg om naar Europa te gaan. Ze boekt een vlucht en gaat aan de slag met haar koffers. Haar moeder komt binnen.
“Kindje, moet dat nu zo overhaast?”�
“Mam, ik moet. Ze hebben het razend druk daar”�.
“Dat weet ik meisje, maar nu ben ik jou voor lange tijd kwijt.”� Saundra geeft haar moeder een dikke knuffel.
“Maar mam toch, waarom komen jullie geen vakantie houden in Zwitserland over een tijdje?”� “Misschien doen wij dat wel. Maar ik mis je evengoed.”�
“Ik zal jullie ook missen, maar dit moet ik gewoon doen. Dat snappen jullie toch wel?”� gaat Saundra verder. Haar moeder knikt.
“We brengen je vannacht naar het vliegveld om je uit te zwaaien”�
“Oké, dat vind ik heel fijn”� antwoordt ze. Haar moeder loopt naar de deur.
“Ik ga even jouw lievelingseten in de keuken regelen”�.
“Jippie, lekker”� klinkt het vanachter een koffer.

Seb komt zijn appartement binnen met een grote bos rode rozen.
“Kendall? Waar ben je?”� roept hij. Hij loopt de kamers maar vindt geen Kendall. Blijft alleen nog het terras over. Als hij op het terras kijkt ziet hij haar op een stretcher liggen. Ze is tijdens het zonnebaden in slaap gevallen. Hij bukt zich en kust haar teder. Dan fluistert hij in haar oor:
“Ik ben de prins op het witte paard en ik heb je net wakker gekust.”� Kendall slaat haar armen om hem heen en trekt hem omlaag op de stretcher.
“Hé liefje, je bent al thuis”� Seb knikt.
“Dat kwam omdat ik je zo miste.”� Kendall zegt lachend:
“Ik mis jou al de hele dag. Ik heb je zelfs vanmorgen niet gezien.”� Verliefd houdt Seb haar in zijn armen en overlaad haar met kussen.
“Zeg schat, moet jij je niet omkleden voor het avondeten?”� vraagt Seb. Kendall kijkt een beetje sip.
“Kunnen we niet overslaan? Ik blijf liever hier met jou.”�
“Dat weet ik meisje, en dat is ook een heel aanlokkelijke gedachten, maar Saundra gaat vannacht naar Zwitserland en dit is haar laatste dineetje hier.”� Kendall zucht.
“Dat moet dan maar”� Dan valt haar blik op de rozen die Seb op de tafel heeft gelegd.
“Seb? Zijn die voor mij?”�
“Natuurlijk”� antwoordt Seb.
“Ze zijn prachtig. Ik zet ze gelijk in een vaas. Bedankt schat”� zegt ze hem kussend.
Seb gaat naar de badkamer en doet de douche aan. Hij gooit zijn kleren in de hoek en springt onder de douche. Als hij ongeveer 5 minuten onder de douche staat, gaat de douchedeur open en stap Kendall bij hem onder de douche.
“Zal ik jouw rug even schrobben mr. Sterling?”� Seb kijkt haar ondeugend aan.
“Daar zeg ik geen nee op”� wetende dat Kendall altijd meer doet dan alleen zijn rug. Hij draait zich naar haar om en neemt haar in zijn armen.
“Kan een mens nog gelukkiger zijn? denkt hij haar kussend. Hij houdt zielsveel van haar.
“Kendall niet doen, we komen te laat voor het avondeten.”�
“Ik hoef geen soep”� zegt Kendall. “Dus dan hebben we nog 20 minuten, dat lijkt me voldoende”� Seb kijkt in haar ogen en knikt. Daar kan hij natuurlijk geen nee op zeggen. Hij laat Kendall haar gang gaan. Zalig als een vrouw het initiatief neemt.

Dave en Maria zitten in de eetzaal te wachten op Seb en Kendall.
“Waar blijven die twee toch?”�moppert Maria “De soep is al opgediend.”� Carlos, die Seb eerder die middag met rozen heeft zien thuis komen, neemt het voor hem op.
“Misschien willen die twee wel geen soep en zijn ze dadelijk bij het hoofdgerecht gewoon van de partij.”�
“Misschien heb je gelijk Carlos. Laten we de soep maar eten. Als ze er bij het hoofdgerecht niet zijn, kan ik altijd nog even gaan kijken”� reageert Maria. Als de soepborden zijn afgeruimd komen Seb en Kendall hand in hand binnen.
“Goedenavond”� groeten de twee.
“Mag ik raden wat jullie hebben uitgespookt?”� roept Saundra uit. Ze krijgt gelijk een schop onder de tafel van Carlos als teken dat ze haar mond moet houden.
“Sorry, dat we zo laat zijn, maar we hadden tijdgebrek en besloten de soep over te slaan”� vertelt Seb.
“Gaan jullie maar gauw zitten”� nodigt Maria hen. Dan kunnen jullie gelijk met het hoofdgerecht meedoen.”� Dave neemt het woord en meldt zijn gezin dat Saundra vannacht al naar Europa zal vertrekken.
“Als de kennismaking daar goed uitvalt, zijn we haar voor een half jaar kwijt”� David wrijft zich in de handen.
“Dan heb ik tenminste een goede uitvlucht om naar Europa af te reizen.”� Saundra kent David door en door.
“Waar in Europa zou jij willen landen?”�
“Amsterdam”� klinkt het. Saundra schatert het uit.
“Broertje, je bent verliefd. Heb ik gelijk?”� David krijgt een rood hoofd.
“Nee, maar daar woont toevallig een meisje waar ik mee game en chat sinds enkele dagen”� Seb doet er nog een schepje bovenop.
“Wedden dat ze jou met gamen heeft ingemaakt? Iemand waar jij van wint hoort niks meer van jou.”� Carlos bemoeit zich er ook mee.
“Dadelijk ziet ze eruit als een oude heks”�. David staat op en haalt de printscreen uit zijn broekzak en laat Carlos die zien.
“Wat zei jij? Lelijke heks? schampert David. Carlos bekijkt de foto en fluit tussen zijn tanden.
“Je hebt smaak broertje. Zal ik met je meevliegen?”� vraagt Carlos.
“Geen denken aan, dan palm jij haar weer voor mijn neus in.”�
“Hoho”� roept Carlos. “Dat zou ik nooit doen”� David reageert onmiddellijk.
“En vijf jaar geleden dan met Michelle?" Die heb jij mij afhandig gemaakt. Toen jij haar dumpte zag ze mij al helemaal niet meer staan.”� Carlos zit grinnikt op zijn stoel.
“Dat klopt maar dat was maar één keer”�
“Je blijft bij Garfield uit de buurt”�gaat David kwaad verder.
“Garfield?”� Seb en Carlos kijken elkaar aan en gieren het uit.
Ze hebben tranen van het lachen over hun wangen lopen. Soms heeft David het zwaar te verduren van de twee oudste. Maria grijpt in en kijkt haar twee oudste zonen bestraffend aan.
“Nu is het wel genoeg met jullie. Jullie gedragen je als een stel kleine kinderen. Saundra neemt het voor David op.
“Garfield is vast haar nickname. David hoe heet zij?”� wijzend op de foto. David haalt opgelucht adem. Zijn zusje begrijpt hem tenminste.
“Ze heet Patricia”�
“En hoe kwam het dat jij deze foto kon kopiëren?”� gaat Saundra verder.
“Ik had verloren en toen vroeg ik haar om de webcam aan te zetten. Omdat ik wilde zien wie mij ingemaakt had. Ik viel bijna van mijn stoel. Ze is zo mooi en zo lief. De volgende keer vraag ik of ze een microfoon wil aansluiten. Ik wil zo graag haar stem horen.”� Saundra geeft hem een dikke knuffel.
“Broertje, het komt allemaal goed. Als ik gesetteld ben in Zwitserland, dan kom je mij bezoeken en dan gaan we samen een paar dagen naar Amsterdam. Goed?”� David glundert.
“Goed en dan breng ik je vannacht naar het vliegveld”�
“Dat zou ik heel fijn vinden”�antwoordt zijn zusje.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.