Hoofdcategorieën
Home » One Direction » the end, or the begin? //larry stylinson\\ (FINISHED) » seven
the end, or the begin? //larry stylinson\\ (FINISHED)
seven
niall pov
Het was ondertussen al een paar maand geleden dat het allemaal gebeurde. Lou had hazz gevonden, bewusteloos. In een grot. Hazz had in coma gelegen, na even met zijn ogen geknipperd te hebben, lag hij weer 2 week in coma. Zayn, uit een raam gevallen. Doof, ook in coma. Louis, gek geworden in een cel, voor poging tot moord op zayn. Kan dit ooit nog goed komen? Iedereen wist het. De hele wereld. Ik was steeds vaker met liam en gemma afleiding zoeken. Maar op straat werden we steeds aangesproken. One direction “had een pauze”, zoals paul dat zei. Hij had ook weinig hoop, maar wou de fans niet teleurstellen. Ik ook niet. Twitter checkte ik ook al 3 week niet meer. Mijn leven, ons leven. Onze toekomst. Weg. Voorgoed? Ik zag hem niet meer. Met gemma ging het niet goed. Ze was depressief. Heel depressief. Waarom wij? Waarom moet dit ons over komen? Ik gun niemand dit. Liam was… tja.. weg… ik had hem al 1 week niet gesproken, en hij nam zijn telefoon ook niet op. Hij had een briefje achter gelaten.
“sorry niall en gemma, ik heb rust nodig. Ik moet nadenken. Ik kom terug.”
Ik zat naast zayn’s bed. Gemma was bij harry. ‘zayn, ik weet dat je me nu waarschijnlijk niet kan horen,’ begon ik. ‘maar het gaat hier niet goed. Liam is al een week weg. Harry en jij maken geen voortgang, en louis heeft aan de politie bekent.’ Ik zuchtte. ‘tuurlijk geloof ik niet dat louis het expres heeft gedaan, gemma denkt dat hij bekende zodat zij vrij kon. Dat denk ik ook. Hij zou je nooit willen vermoorden, toch? wordt alsjeblieft snel wakker. Ik heb zoveel vragen… en… en we missen je…’ tranen begonnen over mijn wangen te lopen. Ik voelde een warme hand op mijn schouder. Geschrokken keek ik om. Ik keek recht in betraande, hazelnoot bruine ogen. Voor ik het door had werd ik in een knuffel getrokken. Ik barste nu echt in huilen uit. ‘liam, het komt niet meer goed. Ik voel het gewoon.’ ‘ssst… het komt goed, niall’ zei liam. ‘w-waar was je?’ vroeg ik toen ik uit liam’s knuffel bevrijd was. ‘ik was in ons vakantie huis, in Californië.’ Ik knikte. ‘ik ben blij dat je terug bent.’ Zei ik met een zwakke glimlach. ‘ja, ik ook… nu de rest nog.’ Zei hij met net zo’n zwakke glimlach. ‘kom.’ Liam trok me mee naar de kamer waar harry lag.
gemma pov
Ik keek naar harry’s gesloten oogleden. Ik probeerde me zijn mooie groene ogen te herinneren. De ogen die de hele wereld wilden zien. Wat al bijna gelukt is. Ik dacht terug aan vroeger… wat waren we gelukkig…
*flashback*
‘harry!’ gilde ik. Het sneeuw droop naar beneden langs mijn rug. ‘je kan me toch niet pakken!’ gilde het jongetje waar ik achteraan rende. Ik stopte even, pakte wat sneeuw, en terwijl ik achter hem aan rende maakte ik een bal. Splesh! ‘ieee!!!’ gilde harry met zijn hoge stemmetje. ‘dat is koud!’ ‘tja, dat krijg je er van als je je zus een sneeuwbal in haar nek gooit.’ Ik stak mijn tong uit, en rende er vandoor. ‘HARRY! GEMMA! Eten!!’ hoorde ik mijn moeder roepen. Tegelijk rende harry en ik naar binnen. Het was kerst avond, en dan aten we altijd heel lekker. Nog voor ik binnen was rook ik de heerljke zoete geur van stoofpeertjes. Puur Hollands. Het recept had mijn moeder ooit van haar nederlandse nicht gekregen. Na heerlijk gegeten te hebben, liepen harry en ik de trap op naar boven. We zeiden “slaaplekker”, en gingen naar onze eigen kamer. Ik dook meteen mijn bed in.
Een paar uur later werd ik wakker doordat mijn slaapkamerdeur open ging. ‘gemma?’ hoorde ik harry zeggen. Ik deed mijn nacht lampje aan. ‘wat is er harry?’ vroeg ik. Harry kwam naar me toe lopen, met zijn teddybeer in zijn armen geklemd. ‘ik kan niet slapen, mag ik bij jou slapen?’ ik schoof een beetje op. Zodat harry erbij kon, en deed het lampje uit. ‘slaaplekker.’ ‘doei.’ Hoorde ik hem antwoorden, en ik viel in slaap.
*einde flashack*
Ik pakte harry’s hand. 1 traan stroomde over mijn wang. Hij vond zijn weg langs mijn kin, en viel zo op harry’s wang. Nu leek het net alsof hij huilde. De 2e en 3e tranen stroomden ook al uit mijn ogen. Zo volgde er meer. Toen voelde ik een klein kneepje in mijn hand. Snel keek ik op. Harry’s ogen waren open. Ze stonden vol met tranen. Ik greep hem in een knuffel. ‘ik laat je nooit meer gaan.’ Hoorde ik harry zachtjes in mijn haar fluisteren. ‘ik jou ook niet.’ Fluisterde ik terug.
graag comment voor een melding
Reacties:
Ahwnnnnn