Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Larry Stylinson|| You Are My Only Love » 006. Harry Edward Styles.
Larry Stylinson|| You Are My Only Love
006. Harry Edward Styles.
Mijn Boobear is weer verdrietig om zijn zogenaamde 'vrienden'. Ik zal hem beter maken. Ik heb een plan. Hopelijk gaat hij er ook op in. 'Wat denk je ervan om naar de stad te gaan? Even wat eten bij een cafe en deze stomme school vergeten' zeg ik en Louis kijkt me aan, vragend maar smeekend. 'Dat zou leuk zijn Hazza' snikt Louis. Ik veeg zijn tranen weg met mijn duim en druk een vluge kus op zijn mond. 'Ik hou van je Haz, door jou wil ik met alle trots uit de wereld homo zijn.' zegt Louis en hij pakt mijn hand vast en streelt me over mijn wang. 'Ik hou ook van jou, ik ben blij dat ik je ontmoet heb en ik ben nog blijer dat we samen zijn' zeg ik tegen Louis en ik leg mijn hoofd op zijn schouder. 'Ik heb een beter idee dan naar de stad, zullen we naar jou huis? Dan kunnen we even knuffelen, Loubear' zeg ik en ik bijt op mijn lip. Ik haal voorzichtig mijn hoofd van zijn schouder en kijk hem zenuwachtig aan. 'Wat jij wilt Haz, alles voor jou' dat was Louis niet dat was dat stomme meisje van de kantine. 'Weet je wat? Hier maak een foto dan heb ej bewijs dat we homo zijn doe maar wat je wilt maar ik en Harry zijn niet bang voor een of ander 10 jarig meisje.' schreeuwt Louis naar het kleine kind en hij gooit zijn camera naar het meisje en druk zijn lippen tegen de mijne. Ik ben geschokt, zo doet Louis nooit. Het meisje maakt een foto en grinnikt weg met Louis camera. Louis laat me los en pakt mijn hand weer. 'We maken dit bij mij thuis weg weer af' mompeld Louis met een werkbrauwkriebel. Ik volg hem naar zijn huis, naast de mijne dus. Als we binnen zijn weet ik niet wat ik zie. Alles is geweldig. 'Zijn je ouders niet thuis?' vraag ik. 'Nope, dit is mijn eigen plekje, mijn ouders wonen in Holmes Chapel.' zegt hij. 'Holmes Chapel is mijn geboorte plaats!' zeg ik. Louis lijkt het echter niet te boeien en hij drukjt zijn lippen op de mijne. Hij tikt op mijn lip en ik begrijp de hint ik open mijn mond en onze tongen vallen elkaar aan. Hij duwt me tegen een muurtje aan en zoent me vol passie en liefde, alleen passie en liefde. 'Lou... str...aks hoort mij..n moed..er me nog' schreeuw ik uit terwijl Louis kusjes begint te zetten in mijn nek. Het lijkt hem niet te boeien en hij gaat door. Als hij het bloed naar boven zuigt kan ik het niet laten om even te kreunen, wat hem alleen nog maar blijer maakt. Totdat we de bel horen. Er is een groot raam in de woonkamer dus iedereen kan ons zien. 'Louis STOP' gier ik uit. Ik hoor de bel nog een aantal keer ringen en ik kijk uit het raam, het is mijn moeder. Ze ziet ons daar tegen een muurtje aan de andere kant van de kamer en ik duw Louis rustig van me af. Hij kijkt me even sipjes aan maar ik wijs naar het raam waar hij mijn moeder ook ziet. Snel rent hij naar de voordeur en begroet mijn moeder. 'WAT IS DIT NU WEER?!?' roept ze uit. Een eenzame traan verlaat mijn ooghoek en druppeld langzaam naar mijn broek. 'Harold Edward Styles! WAAROM ZOEN JIJ MET DEZE JONGE MAN HIER?' roept mijn moeder uit. 'Mam, dit is mijn vriendje, Louis Tomlinson' zeg ik en ik wijs nogal zwakjes naar Louis. 'JE VRIENDJE?!? Harry, dit is laag. Jij hoort op meisjes te vallen! JE WEET WAT IK VIND VAN Ugh... Homo's!' roept ze uit en ik barst in tranen uit. Louis hoort me huilen en rent naar me toe en trekt me in een omhelzing. 'DAN GA IK WEL BIJ LOUIS WONEN!' roep ik boos tegen mijn moeder. 'Ga je gang, ik hoef geen vuile homo in mijn huis' zegt ze. 'Ga weg, Mevrouw Styles' hoor ik Louis zeggen. Het enige wat ik nog hoor is een deur die dicht word gesmeten en nu weet ik, ik ben alleen in mijn nieuwe veilige huis. Samen met mijn vriendje, Louis Tomlinson.
Awh, dit is zo lief.