Hoofdcategorieėn
Home » Il Divo » Northerncross-Ranch » Hoofdstuk 11
Northerncross-Ranch
Hoofdstuk 11
Carlos en Seb hebben een vergadering. Zoals het nu uitziet wordt het laat. Seb belt naar de ranch om zijn moeder te vertellen dat hij en Carlos er niet zullen zijn voor het avondeten. Maria vraagt aan Seb:
“Komt Kendall ook niet eten? Ik heb haar de hele dag nog niet gezien.”¯ Seb kijkt verbaast naar de telefoon.
“Ze zou vanmorgen even de stad ingaan, maar voor zover ik weet had ze geen andere plannen.”¯
“Dan komt ze vast zo wel”¯stelt Maria hem gerust. Seb verbreekt de verbinding en is niet gerust. Hij belt Kendalls GSM nummer.
“Dit is de voice mail van…….”¯ klinkt het. Dan maar eerst die vergadering.
“Daphne kun jij notuleren?”¯ De vergadering duurt tot ca. half tien, veel langer dan aanvankelijk gedacht. Carlos staat nog even met wat mensen te praten. Als de laatste de deur uit is zegt hij tegen Seb.
“Zullen we nog even ergens een hapje gaan eten?”¯
“Goed”¯ antwoordt Seb.
“Daphne ga je ook mee?”¯
“Eten met twee knappe mannen? Altijd”¯ lacht ze.
Tijdens het eten bedenkt Seb ineens dat hij Kendall nog moet bellen. Eerst haar mobiel maar die staat uit. Hij belt de ranch waar Dave opneemt.
“Hé zijn jullie lekker aan het eten?”¯
“We hebben besteld”¯ antwoordt Seb.
“Mag ik Kendall even van jou?”¯
“Die is er niet, ze was er met eten ook niet.”¯ Seb vloekt zachtjes in zichzelf.
“Ze heeft haar GSM uitstaan. Hoe moet ik haar nu vinden?”¯
“Bel haar vriendinnen. Misschien is ze daar ergens blijven hangen.”¯
“Oké, pa, dat ga ik proberen.”¯ Seb heeft opeens geen honger meer, hij is ongerust. In het kort vertelt hij Carlos wat hij net heeft vernomen. Carlos trekt een bedenkelijk gezicht.
“Toen ik straks Sterling Oil binnen kwam, zag ik Kendall door de andere deur naar buiten gaan. Had jij geen tijd voor haar? Ze leek haast te hebben.”¯
“Ze is niet bij mij geweest”¯antwoordt Seb. “Hoe laat was dat?”¯
“Even denken ik kwam net terug van die afspraak met Morkins, ik schat zo tegen vijf uur.”¯ Seb denkt na.
“Toen was ik toch in mijn kantoor”¯ Ineens weet hij het weer. Hij kijkt Daphne aan en zegt:
“Hoe laat was jij terug van het ziekenhuis?
“Tegen kwart voor vijf”¯ antwoordt Dahpne.
“Dan heeft Kendall ons gezien”¯ roept Seb uit. Daphne kijkt verschrikt naar Seb. Carlos die het gesprek tussen de twee heeft gevolgd, ploft bijna uit zijn vel. Gevaarlijk zacht sist hij zijn broer toe.
“Wat heb jij met Daphne?”¯
“Niks”¯ reageert als door een wesp gestoken.
“Wat heeft Kendall dan gezien? gaat Carlos verder.
“Nou ja”¯ zegt Seb. “Daar was niks bij. Daphne was wat van streek. Toen heb ik haar even getroost. Dat was alles.”¯
“En hoe heb jij haar getroost? Moet ik alles uit jou trekken”¯ sneert Carlos.
“Gewoon arm om haar heen geslagen haar een poosje vastgehouden.”¯
“Geen wonder”¯schampert Carlos. “Het zou me niks verbazen als jouw vrouw de benen heeft genomen.”¯
“Natuurlijk niet”¯ roept Seb uit. “Ze kent me toch.”¯
“Ik ben niet getrouwd maar ik weet wel dat een zwangere vrouw één brok hormonen is, die zeer geëmotioneerd kunnen reageren.”¯ Seb laat die woorden op zich in werken. Carlos heeft gelijk. Hij moet haar gaan zoeken.
“Jongens eten jullie maar. Ik ga gelijk actie ondernemen.”¯
Urs is in zijn element. Het lijkt wel of de zon warmer schijnt sinds Saundra bij hen is gekomen. Ze is zo aardig en ze leert snel. Steekt waar nodig haar handen uit de mouwen, en is altijd vriendelijk tegen iedereen. Ze kan zo leuk vertellen. Nu heeft vanmiddag vrij en wil iets leuks met Saundra ondernemen. Even zijn moeder zoeken of Saundra gemist kan worden.
“Mam, schikt het u als ik Saundra meeneem op de Alm?”¯vraagt Urs even later aan zijn moeder.
“Doe maar jongen en ga even langs de keuken, dan nemen jullie een picknickmand mee. Ze moet tenslotte maar eens kennis maken met de bergen hier.”¯ Urs lacht.
“Verwen haar maar niet, dadelijk wil ze niet meer weg.”¯ Voor zijn moeder kan reageren, maakt hij dat hij wegkomt. In de keuken staan zijn zussen te kibbelen.
“Nou”¯ moppert Urs. “Jullie voeren hier ook niks uit.”¯
“Broertje rustig aan, want wij hebben anders wel al een picknick mand voor jou en Saundra gemaakt”¯ reageert Liesl verontwaardigd. Urs kijkt zijn zus verbaasd aan.
“Hoe wisten jullie dat ik een picknickmand wilde?”¯
“Nou dat is makkelijke zat. Jij bent vrij en toevallig is Saundra ook vrij. En nu zien jouw zussen hun kans schoon jou aan een meisje te helpen.”¯
“Geef mij die mand nu maar en laat me met rust”¯ bromt Urs haar toe.
Gewapend met de mand gaat hij op zoek naar Saundra. Hij vindt haar in de tuin.
“Heb jij zin om met mij mee te gaan op de alm”¯ vraagt hij haar.
“Waar ligt dat? De Alm?”¯ Urs schiet in de lach.
“De alm is de bovenste alpenwei. Daar grazen in de zomer geiten. Je weet wel zoals bij Heidi en Peter”¯ Saundra roept quasi verbaast uit.
“We gaan toch zeker geen geiten melken?”¯ Urs antwoordt serieus.
“Natuurlijk niet”¯ Dan ziet hij dat zij hem voor de gek aan het houden is.
“Kom maar eens mee jij, we moeten nog een heel stuk lopen en dat is allemaal bergopwaarts.”¯ Na drie kwartier is Saundra bekaf. Hemeltje het lijkt wel of het steeds steiler wordt.
“Urs wacht even ik ben moe.”¯
“Kom op meid nog vijf minuten en we zijn er”¯ moedigt Urs haar aan door te lopen. Hij slaat zijn arm om haar heen en help haar verder de berg op. Als ze eenmaal bovenzijn is Saundra buiten adem.
“Dit doe ik nooit meer Urs”¯, zucht ze. Urs heeft nog steeds zijn arm om haar heen geslagen en draait haar om zodat ze zicht krijgt op het dal.
“Is dit uitzicht, al dat klimmen dan niet waard?”¯ Vraagt Urs. Ze is sprakeloos. Wat is dit mooi.
“Had ik maar mijn fototoestel meegenomen”¯ mijmert Saundra.
“Alsjeblieft dame een fototoestel”¯. Urs geeft haar zijn fototoestel.
“Dank je wel, jij wist natuurlijk dat het hier zo mooi was?”¯
“Ik kom hier vaker. Kom eten ik heb die mand niet voor niks meegesleept.”¯
Kendall is naar een vriendin gevlucht. Ze wil Seb niet meer zien. Dus terug naar de ranch is geen optie. Chantal is haar beste vriendin. Aan haar heeft ze alles verteld. Chantal is van mening dat Kendall met Seb moet praten. Nu ligt Kendall in de logeerkamer en slaapt eindelijk. Ze neemt nog een wijntje en gaat nog even tv kijken. Dan gaat de telefoon. Ze meldt zich.
“Chantal Moritz”¯
“Hé Chantal, je spreekt met Seb Sterling”¯
“Hoi Seb hoe is het?”¯
“Niet zo goed Chantal”¯ antwoordt hij. “Ik wilde je even vragen of je Kendall vandaag gezien hebt?”¯
Chantal zucht. Kendall wil niet dat Seb weet dat ze hier is. Aan de andere kant lost dit niks op. Die twee moeten uiteindelijk met elkaar spreken. Seb vat de langdurige stilte op als een bevestiging.
“Ze is bij jou hé Chantal? Maar ze wil me niet zien hé?”¯
“Ja”¯, geeft Chantal toe. “Ze slaapt nu.”¯
“Dan laat haar maar slapen. Mag ik morgen bij jullie langs komen? Ik moet haar spreken.”¯
“Oké Seb. “Kom maar rond tien uur als je wilt.”¯
“Bedankt Chantal en tot morgen”¯.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.