Hoofdcategorieėn
Home » Il Divo » Northerncross-Ranch » Hoofdstuk 12
Northerncross-Ranch
Hoofdstuk 12
Seb legt met een zucht van verlichting de hoorn neer. Hij weet waar ze is en dat is nu voldoende. Hij heeft morgen heel wat uit te leggen weet hij, maar hij is er van overtuigd dat het goed komt. Hij loopt nog even naar Carlos, die ondertussen ook thuis is gekomen.
“Hoi Seb, heb je haar gevonden?”¯ Seb knikt.
“God zij dank, ze is bij Chantal.”¯
“En nu?”¯ vraagt Carlos.
“Ik ga morgenvroeg met haar praten. Ze slaapt nu”¯ antwoordt Seb.
“Dat moet je dus nooit doen je secretaresse troosten. Je ziet wat er van komt.”¯
“Zou jij Milly niet troosten als ze na een reeks zware onderzoeken een slechte uitslag zou krijgen.?”¯
“Niet zoals jij hebt gedaan. Je moet afstand houden van je personeel”¯ raadt Carlos hem.
“Zoals jij bij Shean doet?”¯ reageert Seb verontwaardigd.
“Hoezo, ik doe toch niks met Shean”¯.
“Ja, ja Carlos maak dat de kat wijs. Je zit telkens stiekem naar haar te gluren.”¯
“Nietes,”¯ roept Carlos boos uit. En daarbij ben ik niet getrouwd en jij wel.”¯ Zo die zit, daar heeft Seb niet gelijk van terug.
“Ja, je hebt gelijk. Ik ben oerstom geweest.”¯ Carlos klopt zijn broer bemoedigend op zijn schouder.
“Morgen kun je het goed maken. Denk erom verpest het niet. Zij is de moeder van jullie kind.”¯
“Ik doe mijn best, Carlos. Welterusten.”¯
David zit midden in de nacht nog achter zijn PC. Patricia moest om 11.00 uur gaan werken. Nu zitten de twee al uren met elkaar te kletsen. In Amsterdam is het nu 9.00 uur, maar in Texas is het nacht.
“David je krijgt slaapgebrek als je ’s nachts met mij ligt te chatten”¯ zegt Patricia bezorgd.
“Wie kan er nu slapen met zo’n vrouw op zijn netvlies.”¯
“Jij charmeur”¯ geeft ze hem terug.
“Zeg, David heb ik jou al verteld dat ik volgende week zondag op Orlando ga vliegen?”¯
“Eerlijk waar?”¯roept David opgewonden uit.
“Van daaruit is het nog maar een heel klein stukje tot hier”¯ vervolgt hij. Patricia schiet in de lach.
“Hé manneke. Is dat kleine stukkie 5 í 6 uren vliegen?”¯. David knikt bedremmeld.
“Zal ik naar Orlando komen? Ik wil jou zo graag in het echt zien.”¯
“Doe maar niet, want ik heb net een vlucht naar Dallas geboekt omdat ik 4 dagen vrij heb, na die Orlando vlucht. Het duurt even voor David begrijpt wat ze bedoeld.
“Schat weet je dat zeker? Kom je echt naar Dallas? Kom je naar Fort Worth?”¯zegt hij dan. Patricia blijft lachen. Zijn hele gezichtsexpressie, hemels. Hij kijkt zo hoopvol.
“Ja, ja en nog eens ja”¯ zegt ze tenslotte.
“Natuurlijk kom ik je in Dallas ophalen. Trouwens, ik wil graag jouw ticket betalen.”¯
“Nee, David dat hoeft niet. Ik heb personeels korting.”¯
“Ja wel, laten we anders iedere de helft doen.”¯
“Ok锯zegt Patricia. Zullen we even telefoonnummers uitwisselen, zodat we elkaar niet mislopen op Dallas Airport?”¯
“Goed idee, meisje”¯ David gaapt en gooit nog een kushandje door de webcam naar Patricia.
“Tot zondag, mijn Garfieldje”¯
Shean is verdiept in de bouwtekeningen, van de nieuw te bouwen installatie. De onderdelen van de onderste laag zijn besteld. Ze heeft en aannemer in de arm genomen, om de fundering te storten. Die mannen zijn daar nu mee bezig.
“Wat een heerlijke afwisselende baan heb ik,”¯denkt ze. Precies haar vakgebied. Ze verheugt zich al op de hydraulische aandrijving van de boren voor deze installatie. Ze lacht. Elke andere vrouw verklaarde haar nu voor gek. Maar de meeste dames zijn ook niet zo technisch aangelegd. Omdat zij zo technisch is heeft ze maar één vriendin. Hilary verschilt in vele opzichten met Shean maar kan waardering opbrengen voor de technische kant van haar vriendin. Shean is geen type van tutten, kapper en schoonheidsspecialiste. Wat niet betekent dat zij geen dame kan zijn. Op feestjes en partijen verbaast ze menigeen door op te draven in een avond- of cocktailjurk, met een vleugje make up. Ze denkt aan de BBQ met rodeo waar Carlos haar voor heeft uitgenodigd. Ze grijnst.
“Dat kan leuk worden. Ze heeft van jongsaf aan al aan rodeo’s mee gedaan. In het begin dacht iedereen dat ze een jongen was. Haar vader heeft haar de kneepjes van het vak bijgebracht. Ze wil niet hardop zeggen dat ze van de Sterling-mannen kan winnen, maar ze denkt wel een goede kans te maken.”¯
Kendall wordt wakker en kijkt verbaast om zich heen.
“Waar ben ik?”¯ denkt ze. Dan weet ze het weer. Ze is bij Chantal. Ze kijkt op de wekker en ziet dat het negen uur is. Seb zal wel weer op kantoor zijn bij Daphne. Ze zucht. Het liefste zou ze naar Sterling-Oil gaan om een scène te maken. Maar daarvoor is ze veel te goed opgevoed. Een dame hoort zoiets niet te doen. Chantal is van mening dat zij met Seb moet praten. Ze zucht en pakt haar gsm om te kijken of er nog berichten zijn.
“Goede morgen zeg. 38 berichten?”¯ Ze luistert de berichten af en kom tot de ontdekking dat ze allemaal van Seb zijn. Seb klinkt oprecht bezorgd. Ze neemt snel een douche en gaat naar de keuken voor ontbijt.
“Morgen, Chantal”¯
“Morgen Kendall, hoe voel je, je?”¯
“Lichamelijk goed, geestelijk ben ik een wrak. Trouwens Seb heeft 38 berichtjes op mijn gsm achtergelaten.”¯ Chantal besluit maar gelijk met de deur in huis te vallen.
“Hij heeft hier gisterenavond ook nog gebeld, hij wilde je spreken.”¯
“Heb je gezegd dat ik hier was?”¯ roept Kendall geschrokken uit.
“Dat was niet nodig ik antwoordde niet snel genoeg en toen raadde hij dat je hier was.”¯
“Je hebt toch wel gezegd dat ik hem niet wil zien”¯ stuift Kendall verder.
“Kendall, ga zitten en luister. Seb komt zo. Laat hem op zijn minst zijn verhaal doen. Misschien is er wel een plausibele verklaring voor zijn gedrag.”¯ Kendall kijkt haar mokkend aan.
“Kendall, wees toch verstandig, Seb is de vader van jullie kind.”¯ Kendall krijgt tranen in haar ogen als ze aan de baby denkt.
“Het zou zo mooi kunnen zijn als er geen Dahpne was.”¯ snift ze. “Maar je hebt gelijk Chantal. Ik kan hem niet blijven ontlopen.”¯
“Kijk dat is de Kendall die ik ken. Drink nog wat thee en laat hem dadelijk zijn verhaal doen.”¯
“Bedankt Chantal”¯ Chantal lacht en geeft haar een knuffel.
“Daar zijn wij vriendinnen voor.”¯
Carlos is weggeroepen omdat er problemen zijn op Sterling-Oil 18, één van de olievelden, die in de buurt van Dallas liggen. Hij neemt de lift naar de 85e verdieping, waar het heliplatform zich bevindt. Hij groet de piloot en neemt plaats. Hij houdt wel van vliegen. Je kunt dan mooi de eigendommen van Sterling Oil van boven zien. Als ze in de lucht zijn kijkt hij naar rechts en ziet het nieuw, te exploiteren olieveld Sterling-Oil 13. Daar is Shean bezig met de fundering, weet hij. De fundering zou vandaag gestort worden. Seb heeft wel een beetje gelijk. Hij denkt vaak aan haar. In de korte tijd dat zij voor Sterling Oil werkt heeft ze bewezen ruggengraat te hebben. Ze heeft briljante ideeën en komt voortdurend met verbeteringen. Na een half uurtje vliegen arriveert hij op Sterling-Oil 18. De boringen gaan niet zoals gepland. Het personeel is al drie dagen aan het proberen om dieper te komen met boren. Dit lukt niet. En dat terwijl de proefboringen zo veel belovend waren.
“Het lijkt erop of we op graniet zitten”¯ meldt John hem.
“Geef mij die x- en y-coödinaten eens?”¯ vraagt Carlos. John geeft hem de gegevens.
“Hoeveel speling hebben we John?”¯ John schudt zijn hoofd.
“Niks.”¯
“Niks?”¯vraagt Carlos ongelovig. “Dat kan niet.”¯ Carlos loopt naar het bedieningpaneel en begint de coödinaten te veranderen. Het geheel schuift ca. 50 cm op.
“John, haal even iedereen van het platform weg?”¯ vraagt Carlos. Als iedereen in veiligheid is zet Carlos de installatie weer in werking. Gespannen kijken de mannen toe. Al snel zit het boor op 40 meter, maar van olie nog geen spoor. Carlos weet dat het soms dagen kan duren voor er resultaat geboekt wordt. Hij geeft John aanwijzigen hem te vergewittigen als morgen om deze tijd nog geen olie boven is gekomen.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.