FanFic.nl

Northerncross-Ranch

Hoofdstuk 13

Seb is op weg naar Chantal om met Kendall te praten. Hij voelt zich behoorlijk opgelaten. Honderd maal heeft hij al gerepeteerd hoe hij haar moet uitleggen waarom hij Daphne getroost heeft. Hij wordt helemaal gek van zichzelf. Klokslag 10 uur drukt hij op de bel van Chantals appartement. De deur springt open voor hem. Snel loopt hij de trap op naar de eerste verdieping. Chantal heeft de deur, van haar appartement al open. Hij ziet Chantal en groet haar. Haastig loopt hij de woonkamer in en blijft midden in de kamer staan. Dan ziet hij alleen maar haar. Zijn hart loopt over.
“Wat houd ik veel van haar”� gaat het door zijn hoofd.
“Kendall”� fluistert hij geëmotioneerd. “Ik was zo bezorgd om jou.”� Kendall staart Seb aan en dwingt zich zelf om op te staan. Ze had zich voorgenomen boos op hem te zijn. Maar zoals hij daar staat.
“Mijn god, waarom houd ik zoveel van hem?”� Die blik in zijn ogen, die oprechte bezorgdheid. Ze loopt naar hem toe en laat zich door hem in zijn armen nemen. Ze huilt, het lijkt wel of ze niet meer kan stoppen. Seb laat haar even huilen en strijkt troostend over haar rug. Als ze een beetje bedaard is steekt hij van wal.
“Lieveling, ik kan alles uitleggen. Je hoeft niet te huilen. Hij kust haar tranen weg.
“Kom laat ons even gaan zitten, dan vertel ik jou alles”� zegt Seb haar met zich meenemend. In het volgende kwartier legt Seb haar uit dat Dahpne, die middag uit het ziekenhuis kwam en daar te horen had gekregen dat zijn nooit kinderen kon krijgen.
“Ze heeft een afwijking in haar eierstokken. Toen ze terug kwam zag ik dat het huilen haar nader stond dan het lachen en vroeg haar in mijn kantoor, om even te praten. Toen de waterlanders kwamen heb ik haar getroost. Dat had ik natuurlijk nooit moeten doen.”� Kendall laat dit verhaal op zich inwerken. Het moet verschrikkelijk zijn om als vrouw geen moeder te kunnen worden.
“Natuurlijk wel Seb, daar ben jij veel te menselijk voor. Maar goed ik kwam dus precies op dat moment binnen en kon alleen maar bedenken dat jullie een affaire hadden. Ik had beter na moeten denken”� vervolgt Kendall. Seb trekt haar tegen zich aan en kust haar.
“Zal ik jou dan bewijzen dat jij de enige voor mij bent? fluistert Seb in haar oor. Het echtpaar hoort niet dat Chantal het appartement verlaat om hen een poosje alleen te laten. Ze hebben het in ieder geval uitgepraat. Ze glimlacht. Fijn voor Kendall dat ze een man als Seb heeft. Dat wordt een super vader, dat is zeker.

David heeft zich verslapen. Hij werd om half elf wakker. Snel belt hij met zijn voorman om te regelen dat alle werkzaamheden die hij gepland had voor vandaag, ook allemaal gedaan worden. Dan neemt hij op zijn gemak een douche en denkt ondertussen aan Patricia. Zijn hele leven staat sinds enkele weken compleet op zijn kop. Hij verheugt zich enorm op zondag. Hij gaat haar in levende lijve zien. Hij kan haar aanraken, in zijn armen nemen, kussen. Zijn fantasie neemt een loopje met hem. Ze zou zeker niet de omweg over Dallas maken als hij helemaal niets voor haar betekende. Toch? Als zij niet hierheen was gekomen was hij zeker in de komende maand naar Europa vertrokken, onder het mom van Saundra bezoeken in Zwitserland. Als hij gedoucht en wel zijn slaapkamer binnenkomt, valt zijn blik op haar foto. Hij pakt de foto op en drukt er een kus op.
“Lieverd, ik kan bijna niet wachten om jou in mijn armen te sluiten”� Dan gaat hij naar de keuken om te ontbijten.
“Morgen, ma.”�
“Heb jij je verslapen David?”� vraagt Maria. David grijnst ondeugend en verteld zijn moeder wat hij de hele nacht heeft uitgespookt.
“En weet je mam, ze komt zondag middag aan op vliegveld Dallas. Ik ga haar natuurlijk ophalen.”�
“Jongen nu ben verstandig en regel met Seb of Carlos de helikopter, die wordt op zondag toch niet gebruikt. Het is anders minstens 4 uur rijden, met al die verkeersopstoppingen in Dallas. David kust zin moeder op haar wang.
“Dat is een goed idee, mam. Ik regel het wel.”� Glimlachend kijkt Maria haar jongste zoon na.
“Wat ziet hij er gelukkig uit, die Patricia moet wel een heel bijzondere dame zijn”� denkt ze.

Saundra geniet met volle teugen op de alm. Na de moeizame tocht omhoog, heeft ze heerlijk met Urs gegeten. Hij is werkelijk fantastisch gezelschap.
“Zo, nu nog een dutje”� plaagt Saundra. Urs klopt op zijn schoot. Kom hier maar liggen. Lachend geeft ze gehoor aan zijn verzoek.
“Het is heerlijk hier, Urs.”� Hij knikt.
“Ik weet het, dit geeft mij altijd zoveel rust. Even weg van de hectische drukte van het hotel. Dit is mijn favoriete plekje”� vervolgt Urs zijn relaas. Ze praten nog een tijdje. Als Urs na een tijdje van stilte vraagt:
“Zullen we langs de andere kant, terug gaan?”� Kijkt hij op een slapende Saundra. Hij buigt voorover en geeft haar een kus op haar wang. Ze knippert met haar ogen en kijkt hem verbaast aan. Een moment lang blijven ze elkaar aan kijken. Urs herkrijgt zich als eerste.
“Wil je al naar beneden?”� vraagt hij weer.
“Eigenlijk niet, het is zo heerlijk hier.”� Ze gaat weer zitten.
“Als ik zo blijf liggen, slaap ik dadelijk weer.”� Urs staat op.
“Zal ik nog wat foto’s van jou nemen, dan kun je die vanavond per mail naar je ouders sturen.”�
“Goed idee”� zegt Saundra. “Dat vinden ze vast en zeker leuk.”� Als Urs klaar is vraagt ze:
“Mag ik er nu ook eentje van jou maken, zodat mijn ouders weten met wie ik dit uitstapje heb gemaakt?”�
“Oké, ga je gang. We kunnen ook nog een stukje verder lopen, daar is een bergmeer met kristal helder water”� stelt Urs voor.
“Graag”�antwoordt ze. “Dat wil ik graag zien.”�
“De mand laten we hier wel even staan, die hebben we toch al leeg. Ik neem alleen nog wat water mee.”� Na vijf minuten lopen komen ze bij een prachtig bergmeer.
“Wat een helder water”� roept Saundra uit. “Kijk je kunt zo de vissen zien zwemmen.”� Urs lacht om haar enthousiasme. Voor hem is dit heel normaal.
“Als we nu zwemkleding bij ons hadden konden we zwemmen”� mijmert Saundra verder.
“Ik houd je niet tegen”� antwoordt Urs. “Sterker nog ik ga met je mee.”� Saundra kijkt Urs een beetje beduusd aan.
“Je bedoelt…………”� vraagt ze onzeker.
“Nou”�antwoordt Urs. “Ik denk dat we twee opties hebben. Één: We gaan naakt zwemmen of twee: We zwemmen in ons ondergoed.”� Saundra kijkt hem ongelovig aan.
“Dat meen jij niet?”� Urs haalt zijn schouders op. “Of optie drie we komen nog eens terug en nemen dan zwemspullen mee.”� Ze geeft hem een duw.
“Duivel dat je bent. Je houdt me voor de gek.”� Snel pakt Urs haar bij haar middel en houdt haar stevig vast. Weer zo een magisch moment. Ze kijken elkaar aan en het lijkt wel of de wereld stil staat. Urs buigt voorzichtig voorover en kust haar eerst vluchtig en dan intenser. Saundra slaat haar armen om zijn nek en Urs trekt haar dichter tegen zich aan. Als hij de kus verbreekt, kijkt zij hem verwachtingsvol aan.
“Ik kon niet anders. Dit moest ik doen”� fluistert hij.
“En als ik nu nog een kus wil?”� vraagt zij ondeugend. Hij kijkt haar liefdevol aan en kust haar opnieuw. Na een tijdje vraagt Saundra:
“Wilde jij nog zwemmen? Misschien nog afkoelen?”�
“Alleen als jij met me mee gaat”� fluistert hij in haar oor.
“Urs? Ik durf niet naakt te zwemmen. Stel voor dat iemand komt.”� “Optie twee dus”� zegt Urs, zijn schoenen al uittrekkend. Even later spetteren en stoeien de twee in het bergmeer.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.