Hoofdcategorieën
Home » One Direction » all about us... » Hoofdstuk 10
all about us...
Hoofdstuk 10
Harry Styles pov:
Samen met Emma loop ik terug naar de eetkamer, we hebben besloten dat we het de jongens gaan vertellen. Ik zit langs Emma aan de eettafel en de jongend verspreid aan onze kant en de andere kant. "Emma en ik moeten jullie iets vertellen" begin ik. Ze kijken allemaal aandachtig naar ons tweeën. Even aarzel ik en kijk ik Emma kort aan, dan ga ik verder "Emma en ik zijn sinds gister samen, ik mag haar met trots mijn vriendinnetje noemen" De jongens zijn allemaal heel blij voor ons. En voor dat we het weten belanden we in een groepshug. Jongens lucht... weet ik er nog net uit te brengen. Dan laten ze los en we gaan weer met z'n allen aan de eettafel zitten.
Emma Roberts pov:
Niall, Louis en Liam staan op om de tafel af te ruimen. Zayn en Harry gaan naar boven om zich klaar te maken en Madison en ik gaan even naar buiten om een stuk te gaan lopen. Ik moet goed oefenen van de dokter omdat ik een tijdje niks gedaan heb, hoe eerder ik weer alles kan hoe beter als er ooit nog wat gebeurt, hoop van niet maar je weet maar nooit. Madison is heel blij voor me, dat valt wel aan haar te merken ze weet niet hoe ze moet reageren. Maar dat heeft ze meestal als ik met zo'n soort dingen aan kom zetten. We lopen even bij Madison thuis langs om te kijken hoe het daar is. En of Sam en Evan het nog wel redden met Sofia. Zo te zien wel want ik zie Sam met Sofia rondrennen door de woonkamer. Evan is zo aardig dat hij de deur voor ons open komt maken. We zeggen Sam en Sofia ook even gedag en gaan dan weer richting huis.
Als we bij mijn huis komen staan er allemaal fotografen voor het hek. Hier gaan we nooit doorheen komen zonder dat er een foto van ons gemaakt zal worden. Ik gebaar Madison dat we even door moeten lopen. Als we de hoek om zijn bel ik Harry op. Hij zorgt ervoor dat Paul eraan komt en dat hij ons veilig naar binnen ziet te krijgen. Het verbaast me dat er nog geen fans voor de deur staat. Hopelijk verspreid het niet al te snel dat de jongens bij mij slapen want dan moeten ze helaas toch eerder weg. Maar laten we daar nog niet over nadenken. We moeten nu gewoon even wachten tot Paul ons komt redden en ervoor zorgt dat ik mijn eigen huis weer in kan.
meellddingg!