FanFic.nl

The eyes of the Prophet

The power of the blood

De schemering viel in en in de schuur werden verschillende vetkaarsen en fakkels aangestoken. Clanleden strooiden zout en geneeskrachtige kruiden in het rond en mompelden gebeden naar de Godin van het alles. Op de vele wanden en steunbalken van de schuur waren oude, magische symbolen en runen aangebracht. In het midden van het gebeuren stonden twee naakte mensen. Vlak voor hen stond Marnie: ze droeg een zwart brokaten gewaad dat haar kwabbige lijf volledig bedekte. Haar warrige haar zat in een vlecht en was rond haar hoofd gebonden. In haar ene hand hield ze een met edelstenen bedekte dolk en in de andere een grote bos geurige kruiden.
‘Sluit de kring.’ Commandeerde ze met haar ranzige, rauwe stem. De overige clanleden gehoorzaamden en vormden braaf een kring rond het drietal.
‘We zijn hier bijeen om het huwelijk te sluiten tussen mijn nicht Marnie Junior, de dochter van mijn broer.’ Kraste ze en ze zwaaide met de kruiden over de hoofden van het toekomstige echtpaar. ‘Haar keus is gevallen op Ruther een afstammeling van een machtige heksenfamilie en onze eigen familie. Moge haar keuze heilzaam zijn voor het bloed van haar nakomelingen.’
De overige clanleden echoden de laatste zin. Bij hen was Freya: ze stond in het donkerste gedeelte van de kring en keek met opkomende weerzin naar het tafereel dat voor haar plaatsvond. Vroeger had ze altijd gepopeld om echtelijke ritten te helpen uitvoeren en te voltooien, maar sinds ze erachter was gekomen dat het heksenbloed belangrijker was dan de liefde was die fascinatie verdwenen als sneeuw voor de zon. In de kring begon Marnie een heidense zang op te dreunen en al vlug deden enkele andere leden van de clan met haar mee. Er werd gesmeekt om nakomelingen met rein en machtig bloed, om versterking van de familiebanden én nog meer gelijkaardige gunsten in de toekomst. Freya huiverde: ze stond wankel op haar benen sinds gisterenavond toen Eric van haar gedronken had. Ze had achteraf Erics raad in achting genomen door een voedzame maaltijd te nuttigen en toen was ze direct weer de oude geweest, maar hier in de benauwde schuur te midden van alle ritten en rituelen sloeg de duizeligheid weer toe.
In de kring moest het bruidspaar knielen, één voor één de geloften afleggen die nodig waren eer ze verbonden konden worden en volgzaam hun pols aanbieden aan de priesteres voor hen. Die laatste sneed met de top van haar dolk in hun aangereikte pols zodat deze begon te bloeden, toverde een zilveren kelk te voorschijn uit haar gewaad en ving het bloed behendig op.
‘Eer het bloed.’ Loeide ze en ze hief de kelk boven haar hoofd. ‘Eer het bloed waarin de kracht van de magie van ons geslacht in verborgen is. Eer het bloed afkomstig van de grote heksenmeesters uit onze geschiedenis.’ Daarna volgde een hele reeks namen van gekende en beruchte heksen die behoorden tot hun voorouders.
Freya’s blik gleed nogmaals over het bruidspaar. De bruid was de dochter van haar grootmoeders broer en was vernoemd naar het huidige clanhoofd. Ze was vlakbij de dertig, behoorlijk kwabbig en had een grote bos vuilblond haar. In haar door de clan gedomineerde leven had ze geen geschikte partner gevonden dus had het clanhoofd beslist dat ze met een verre achterneef moest trouwen om daarmee geschikte nakomelingen te verwekken. Marnie Junior onderging deze beslissing: het was het beste voor haar en haar toekomstige nakomelingen. Dergelijke drang naar bloedzuiverheid was niet uitzonderlijk bij magische schepsels wist Freya: weerwolven en vormveranderaars hielden er dergelijke opvattingen op na, alleen was het bij heksenclans eerder uitzonderlijk. Die uitzonderlijkheid werd echter vaak getolereerd door heksenclans die er soepelere regels op na hielden, maar sinds de Grote Slachtpartij van vijftig jaar geleden waarbij de Azende Aasgier de helft van haar leden was verloren door de zelf geproduceerde vampier Franciscus werd de clan met argusogen bekeken. Veel andere heksen keurden de experimenten van destijds af en wouden zo weinig mogelijk te maken hebben met de Azende Aasgier uit angst voor represailles van vampiers. Sindsdien waren de meeste Azende Aasgieren getrouwd binnen hun eigen clan en familie. Alleen Marnie’s broer had geboft en een paar jaar verkeert met een zigeunerin. Uit die relatie was de clan twee dochters rijker geworden: de oudste dochter trouwde vandaag.
De oude heks bracht de kelk met het bloed naar alle personen die in de cirkel stonden. Een voor één doopten ze hun vingers erin en prevelden een behulpzame betovering en drukten ze hun wensen uit voor de toekomst van het paar. Toen de kelk Frey naderde mompelde deze ‘Moge de toekomst je gunstig gezind zijn.’
Zodra de kelk was rondgegaan en iedereen zijn gelukwensen had betuigd, nam de oude Marnie weer het woord. Ze begon te spreken in een oude taal en vulde de kelk bij met wijn en kruiden die de vruchtbaarheid moesten bevorderen. Daarna reikte ze de kelk aan, aan het paartje dat voor haar zat. Beurtelings dronken ze van het mengsel. Daarna zegende Marnie hen. Het huwelijk was bijna volledig voltrokken. Freya sloot haar ogen: het volgende en laatste stuk van het huwelijk was een deel waarin zij de hoofdrol zou spelen. Ze hoorde hoe Marnie het paar gebood om op te staan en begeleide ze hand in hand tot bij Freya, vlak voor Freya’s voeten knielden ze.
‘Zie en bespreek onze toekomst.’ Zongen ze zachtjes. Freya stak haar hand uit: ze voelde zich verzwakter dan ooit en de wierook prikte irritant in haar neus. De lucht was zwaar en gevuld met magie, het zou niet lang duren eer ze de toekomst zou kunnen ontwasemen. Het visioen overviel haar nog sneller dan verwacht.
Met een pijnscheut die door haar hele wezen zinderde alsof ze een klap van een hamer kreeg drong de toekomst bij haar naar binnen en werd haar derde oog geopend. Doorgaans zag ze dan de toekomstbeelden van het paar, de kinderen die ze zouden verwekken, het aantal doodgeborenen die ze zouden moeten doorworstelen en het eventueel vroeg overlijden van een van hen… maar ditmaal zag ze iets anders, iets verschrikkelijks.
Beelden van bebloede plaatsen met uiteen gereten lichaamsdelen. De jonge Marnie die met bebloede, blonde haren morsdood op de grond lag, Ruther die zich nog probeerde te verweren tegen zijn belagers die zich op hem stortte… Bloed spoot alle kanten op en er klonk een bloedstollend gegil… Freya probeerde te gillen maar het lukte haar niet. Het volgende moment kwam ze terug in het heden: waar alle clanleden bezorgd rond haar stonden. Het duurde even eer Freya bedacht dat ze op de grond was gevallen en had liggen stuiptrekken, gegeneerd trok ze haar rokken weer recht en ging ze overeind zitten. Haar haren waren nat van het zweet en haar hart bonkte als een gek. Het pasgetrouwde paar keek haar met grote, bange ogen aan.
‘Wel wat heb je gezien?’ informeerde de oude toverknol die zoals altijd niet van slag te brengen was. ‘Heb je iets nuttigs gezien? Zeg me dat er veel nazaat zal komen!’
Freya wiegde heen en weer, haar mond was kurkdroog. Pas toen ze zag dat de kersverse bruid wit wegtrok en op het punt stond om in tranen uit te barsten, besefte ze dat ze iets moest verzinnen: ‘Het zal jullie goed vergaan.’ Zei ze zwakjes en ze wist geforceerd te glimlachen ‘Jullie gaan samen sterven, maar eerst zal er veel bloed voortvloeien uit jullie verbintenis.’
Haar worden werden warm onthaald: diverse mensen begonnen te klappen en het bruidspaar te feliciteren en Freya werd overeind geholpen en kreeg een glas mede in haar hand gedrukt. Enkele ogenblikken later barste het feest in alle hevigheid los: gebakjes gingen van hand tot hand en overal werd gezongen en gedanst. Alleen Freya bleef verbijsterd staan. Verhip dacht Freya, dit heb ik nog nooit gedaan! Ze had gelogen over een voorspelling, neen, niet gelogen ze had haar woorden gewoon verdraait. Als Marnie Junior en Ruther bloedig werden vermoord ging niemand haar, haar profetische woorden kunnen verwijten. Ik ben al even erg als de voorspellers uit de oudheid dacht Freya verdrietig, die verdraaiden hun woorden ook zo dat iedereen ze kon interpreteren zoals hij of zij zelf wou.
Ze sloeg haar glas mede achterover, kokhalsde toen de drank zich brandend een weg baande door haar slokdarm en glipte vervolgens weg.

Eenmaal buiten botste ze tegen Juan aan. Hij was net als haar aanwezig geweest op de bruiloft, maar had de schuur even snel verlaten als zijzelf toen alles voltrokken was. Juans donkere ogen boorden zich in de hare. Het volgende ogenblik greep hij haar beet en sleurde haar een heel eind van de schuur vandaag.
Juan! Wat..’
‘Waar ben je mee bezig, Freya?’ snauwde hij haar toe en ze verstijfde. ‘Je denkt toch niet dat ik in die komedie van daarjuist trap?’
Freya beet op haar lip en sloeg haar ogen neer. ‘Viel het zo op?’
Juan zuchtte ‘Je sloot je ogen en viel plots gillend neer… Daarna begon je te stuiptrekken en neuzelde verschillende woorden die geen verband met elkaar hielden zoals hun namen, “bloed” en “vloeien”.’
Toen Freya bleef zwegen vroeg Juan bezorgd: ‘Wat heb je werkelijk gezien?’
‘Een slachtpartij.’ Zei Freya zacht en ze wende nogmaals haar blik af. ‘Overal was bloed en onze jonge Marnie lag badend in haar eigen bloed, terwijl Ruther werd omgebracht… Drie keer raden door wat.’
Juan kreunde. In de stilte die volgde pakte hij zachtjes haar hand vast.
‘Je moet op je tellen passen, Freya. Marnie De Grote heeft grootse plannen die ons regelrecht naar de afgrond zullen leiden. De coven is aan haar laatste maanden bezig. Het zal niet lang duren eer de vampiers de boel gaan uitmoorden… Het beste dat je nu kunt doen is Wichtail zo snel mogelijk verlaten en die vampier van je te vriend houden. Ikzelf verlaat Witchtail vermoedelijk binnen de week.’
Freya lachte schamper ‘Waar ga jij dan naar toe neef? Je bent een banneling: hier tel je niet mee omdat je moeder een bedriegster was en buiten de coven ook niet omdat je een Azende Aasgier bent.’
Juan glimlachte bitter ‘Dat doet er niet toe. Mijn leven is belangrijker dan het clanleven. Desnoods ga ik verder als doodgewone sterveling.’
In de stilte die volgde dachten beiden hetzelfde: hoe hun leven eruit zou hebben gezien mocht de Azende Aasgier niet zo’n grote eisen stellen aan de afkomst van nieuwelinge. Juan zou een volwaardig lid geweest zijn, Freya zou niet voorbehouden blijven voor het allerhoogste in het universum en beiden zouden nu misschien getrouwd of verloofd zijn. Freya leunde met haar rug tegen de muur van een van de hutten. Ze bekeek Juans donkere huid en dito haar en ogen. Hij was met voorsprong haar favoriete neef: hij verweerde zich al tegen het gezag nog voor zijzelf dat was beginnen doen. Als ze iemand wou behoeden voor een naderende slachtpartij was het hij wel.
‘Zorg asjeblieft goed voor jezelf.’ Zei ze plots en ze sloeg haar armen om hem heen. ‘Je bent altijd al mijn favoriete neef geweest. Verlaat Witchtail als je dat wilt, maar maak je over mij geen zorgen, ik red mezelf wel.’
Na die woorden keek Juan haar bevreemd aan. ‘Ik hoop dat je weet wat je doet,’ verklaarde hij ‘Anders vrees ik het ergste voor je.’

Reacties: