FanFic.nl

Northerncross-Ranch

Hoofdstuk 20

Carlos die nog in het ziekenhuisbed ligt vraagt zich voortdurend af of hij zijn geheugen nog terug krijgt, en vooral, wanneer. Dat hij zich Seb en Kendalls bruiloft niet meer kan herinneren, benauwd hem.
“Wat is er ondertussen allemaal gebeurt?”� Hij schijnt een vrouw als technisch manager te hebben aangesteld. Maar dat is onmogelijk. Pa zou dat nooit toelaten. Het lijkt wel of zijn vader gedachten kan lezen. Hij staat ineens naast Carlos’ bed.
“Mij ken je toch nog wel?”�
“Natuurlijk pa. Alles goed bij Sterling Oil?”� Dave kijkt hem bevreemd aan.
“Ik kom bijna niet meer bij Sterling Oil, jongen. Jij en Seb hebben sinds driekwart jaar de dagelijkse leiding.”� In het volgende half uur vertelt Dave hoe de gang van zaken zijn op dit moment binnen Sterling Oil. Hij vertelt hem over de nieuwe installatie, over de problemen op de diverse projecten enz. Als hij klaar is slaat Carlos zijn dekens terug.
“Pa, ik ga mee naar huis. Ik moet die projecten begeleiden. Seb kan dat niet.”� Dave slaat de dekens weer terug .
“Shean heeft nu de leiding over de projecten.”�
“Wat? Begin jij nu ook al? Seb zegt dat ik haar hem aangenomen.”�
“Dat klopt”� antwoord Dave. “Jij hebt zelfs mij van haar kwaliteiten overtuigd.”� Carlos zucht.
“Ik kan me echt niet herinneren haar te hebben aangenomen, verder kan ik me niet voorstellen dat een vrouw technisch is”� zegt Carlos. Dave lacht.
“Deze wel. Vertrouw haar, zij kan die projecten leiden.”�
“Wanneer mag ik hier weg? Ik wil terug naar Sterling Oil. Daar ben ik mijn geheugen kwijt geraakt en door te werken komt het misschien weer terug”� gaat Carlos hoopvol verder.
“Ik ga eens kijken of ik hier iemand kan vinden die mij daar iets over kan zeggen. Tot zo jongen”� zegt Dave.

Urs en Saundra hebben hun intrek in het pension genomen. Als ze hun koffers hebben uitgepakt stelt Urs voor om nog even de omgeving te verkennen.
“Dan kunnen we ook nog een hapje eten”� stelt hij voor. Even later lopen ze gezellig keuvelend door het centrum van Zurich.
“Wat hebben ze hier leuke steden in Europa. Er is hier zoveel van vroeger bewaard gebleven”�zegt Saundra. “Bij ons is bijna alles modern. Althans in Dallas. In Fort Worth waar wij wonen, valt dat wel mee. Fort Worth is een echte cowboystad, heel anders dan hier.”�
“Dus eigenlijk ben jij een cowgirl" lacht Urs.
“Natuurlijk niet”� klinkt het verontwaardigd. “Ik heb niks met cowboys ook al woon ik op een ranch.”� Lachend trekt Urs haar een winkeltje binnen met snuisterijen.
“Even kijken of ik nog iets leuks vind voor het hotel”� meldt Urs.
“Kun jij die telefooncentrale ook inruilen hier?”�vraagt Saundra hoopvol.
“Laat dat alsjeblieft mijn vader niet horen”� lacht Urs. Als ze na een tijdje weer buiten komen heeft Urs besloten zijn aankoop nog even uit te stellen.
“Anders moet ik die klok ook nog meeslepen. Dan kan ik beter volgende week of zo even met de auto komen”� legt hij uit. Ze maken er een gezellige middag van die ze afsluiten in een knus restaurantje, waar ze bij kaarsenlicht eten.
“Morgen krijg jij van mij een uitgebreide stadswandeling”� belooft Urs haar.
“Wat heerlijk dat jij met mij mee bent gekomen”� zucht Sandra. “Anders had ik nu alleen moeten eten. Dit is veel leuker.”�
“Misschien ben ik daarom hierheen gekomen”�zegt hij veel betekenend. De vlinders in haar buik geven geen rust.
“Ik denk dat ik verliefd op jou aan het worden ben”� fluistert ze. Hij pakt haar hand.
“Dan zitten we allebei in het zelfde schuitje. Het vergaat mij ook zo Saundra als jij in mijn buurt bent. Ik moet je bekennen dat ik ook verliefd op jou ben.”� Hij kust haar hand. De ober komt de bestelling opnemen.
“Wat heeft die man een slechte timing”� denkt Urs.

Als David en Patricia terug op de ranch zijn, zet David gewoonte getrouw zijn computer aan.
“Hé Garfield, we worden dadelijk aangevallen.”� Patricia is gelijk alert. Ze zijn bijna bij de l00e level, het wereldwonder. En dat willen die twee kosten wat kost bemachtigen. Snel pakken ze allebei een joystick en gaan in allerijl hun leger in opperste staat van paraat te brengen. Als de aanval dan een uurtje later daadwerkelijk komt, zijn de tortelduifjes er klaar voor. Zittend naast elkaar gaan ze verbeten op in hun spel. Als dan uiteindelijk het wereldwonder hebben bemachtigd, gooit David zijn joystick in de lucht en vliegt Patricia om haar nek. Al kussend laten ze zich op het bed vallen.
“We hebben hem lieverd”�roept David uit. Patricia lacht.
“Ja we hebben hem, maar dat wereldwonder had ik al veel eerder.”� David kijkt haar vreemd aan.
“Hoe bedoel je?”�
“Jij, suffie. Jij bent mijn wereldwonder.”�David grijnst en overlaad haar met kussen. Al snel liggen ze weer te vrijen. David is hier wel voorbereid en begint Patricia uit langzaam te kleden. Ze kijkt hem vragend aan. Hij knikt en fluistert:
“Maak je geen zorgen, maar geniet. Je hebt nog wat te goed van mij.”� Na deze bevestiging trekt Patricia zijn shirt uit en laat genietend haar handen over zijn borst glijden. Beiden gaan op verkenning uit en even zijn ze alleen op de wereld.

Een paar dagen later mag Carlos naar huis. Voordat hij wordt opgehaald hebben Seb en Dave nog een gesprek.
“Carlos wil gelijk weer aan het werk, omdat hij van mening is dat hij zijn geheugen dan sneller weer terug krijgt. Denk je dat dit verstandig is Seb?”� vraagt Dave.
“Ik weet het niet pa. Aan de ene kant denk ik wel, maar aan de andere kant weet ik niet hoe hij met Shean om zal gaan. Het is te hopen dat hij snel overtuigd is van haar vakbekwaamheid.”�Dave knikt.
“Laten we het maar proberen. Bel jij Shean om haar op de hoogte te stellen?”�
“Goed pa, doe ik gelijk. Ga jij Carlos ophalen?”�
“Ja”�antwoordt Dave en pakt zijn autosleutels. “Tot later jongen.”�

Als Shean te horen krijgt dat Carlos weer van plan is aan het werk te gaan is ze verheugd. Hij zal zich hun nacht samen wel niet meer herinneren en daar is ze eigenlijk wel blij om. Kan ze met een schone lei beginnen. Als ze nu al wist hoe Carlos op haar aanwezigheid bij Sterling Oil zou gaan reageren, zou ze zich nu zorgen maken.

Carlos wil vanuit het ziekenhuis gelijk naar Sterling Oil.
“Pa, alstublieft al is het maar een halve dag. Ik moet iets nuttigs om handen hebben.”� Dave geeft toe en gaat met hem mee naar Sterling Oil. Als hij achter zijn bureau zit is hij al snel verdiept in zijn werk. Dave loopt bij Seb binnen .
“Kun jij hem straks mee terug nemen naar de ranch?”� Seb ziet zijn vader bezorgd kijken.
“Goed en ik houd hem wel in de gaten.”�

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.