Hoofdcategorieën
Home » One Direction » all about us... » hoofdstuk 11
all about us...
hoofdstuk 11
Emma Roberts pov:
Ik plof naast Harry neer op de bank en geef hem snel een kusje, ik ga tegen me aan liggen en kijk op mijn telefoon of er nog niets op twitter staat dat de jongens bij mij zijn. Gelluki, niks...! Inmiddels is de papparzi die voor mijn huis stond weg. Paul heeft een random iemand op straat zover gekregen om ervoor te zorgen dat de papparzi weg ging.
* imiddels is het al 18:00*
*pling* m'n telefoon gaat, een berichtje van Sam: Emma kom ff en Madison ook mee het gaat niet goed met Sofia xx Sam. (Geen rare dingen denken Sam en ik zetten al best wel lang kusjes achter onze gesprekken. Sam en Evan zijn als broers voor me) mijn g ezicht betrekt en waarschijnlijk heeft Harry dit gezien want hij kijkt heel bezorgd. ik laat hem weten dat er niks is en probeer Madisons blik te vangen om duidelijk te maken dat ze even mee moet komen naar de keuken. Als ik uiteindelijk samen met Madison in de keuken sta vertel ik haar over hey smsje van Sam. Ze begint meteen te panikeren ik laat haar nog even weten dat het niet de bedoeling was dat iedereen dit zou merken maar voor ik het weet komen Eleanor en Danielle naar de keuken gesneld, ik kan er nu niet meer omheen. Snel vertel ik wat er aan de hand is en voor we het weten zitten we met z´n vieren plus Harry in Harry´s auto. Je kan het makelijk te voet doen naar het huis van Madison en mocht er wat zijn dat we met de auto ergens naartoe moeten verliezen we daar geen tijd meer mee. Als we bij Madison thuis komen is Sofia flauw gevallen Sam en Evan zitten er allebei met betraande ogen bij. Als ik haar zo zie liggen voel ik dat er ook bij mijn tranen opkomen. Ze ziet lijkbleek en haar been bloed het ziet er echt verschrikkelijk bij. Harry heeft in de tussentijd een ambulance gebeld. Daar moeten we nu nog op wachten. Sam en ik gaan mee de ambulance in er mochten maximaal maar twee personen in en angezien ze het geen goed idee vonden dat ik alleen zou gaan heeft Sam aangeboden om mee te gaan. De rest komt na met de auto van Harry. Ik schrik op als de ambulace uiteindelijk tot stilstand komt. De ambulancemedewerkers halen de brancard uit de ambulsance. Sam en ik volgen, als Sofia wordt in een kamer gereden met twee grote deuren, die gaan net zo snel weer dicht als dat ze open gingen. Een teken voor ons dat we het nu aan de artsen over moeten laten en niet naar binnen mogen.ik leuk tegen de muur dan laat ik me lanzaam tegen de muur naar beneden zakken. Zo blijf ik een tijdje zitten, tot ik voel dat er een arm om me heen wordt geslagen en ik de troostende woorden van Harry hoor. Dan barst ik in snikken uit.
Het heeft nog even geduurd voordat ik uiteindelijk weer helemaal bijgekomen was. We zitten hier nu minstens al een uur te wachten en we hebben nog niks gehoord, er blijven maat dokters in en uit lopen maar niemand die wat zegt. dan komt er en dokter naar buiten hij kijkt kort de gang rond er zijn imiddels al meer mensen gekomen. Dan vraagt hij naar de familie van Sofia, iedereen staat op, er mogen maar drie mensen Eleanor stelde voor dat Sam en Ik zeker mee moesten en er dan nog iemand bij Evan wilde niet dus nu is Harry mee om mij te steunen. De rest zit nog steeds op de gang te wachten. luister... begint de dokter. we hebben niet zo´n goed nieuws. bij het horen van deze woorden barst ik opnieuw in tranen uit.. Dan gaat hij verder...
Reacties:
NEEEEEEEEEJJJJJJ!!!!!